หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 396

เมื่อเห็นหลินมั่วถูกจับมัด ฮั่วเทียนเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นและยิ้ม “นายแซ่หลิน นายกล้ามากนะ”

“ฉันว่าไม่คุ้มเลยที่จะยอมสละชีวิตเพื่อช่วยตาแก่ใกล้ตายกับผู้หญิงใจง่ายแบบนี้”

“ได้ ในเมื่อนายให้ความร่วมมือขนาดนี้ งั้นฉันจะทำตามที่พูด”

“ปล่อยพวกมันไปซะ”

ฮั่วเทียนเฉิงปล่อยมือ ก่อนจะเหวี่ยงเฮ่อเชียนเสวี่ยออกไป “ไปให้พ้น”

เฮ่อเชียนเสวี่ยพุ่งเข้าไปช่วยผู้อาวุโสเฮ่อด้วยความตื่นตระหนก

แต่ผู้อาวุโสเฮ่อกลับผลักเฮ่อเชียนเสวี่ยออกไป พลางพูดด้วยเสียงสั่นเครือ “คุณชายฮั่ว คุณ... คุณฆ่าผมเลยก็ได้...”

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณหลิน ปล่อยคุณหลินไปเถอะ...”

ฮั่วเทียนเฉิงตวาดด้วยความโกรธ “ตาแก่ ฉันให้โอกาสแกแล้วนะ ออกไปซะ”

“อย่าทำให้ฉันโกรธ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกก่อนเป็นคนแรก”

ผู้อาวุโสเฮ่ออยากขอร้องอ้อนวอนต่อ แต่หลินมั่วกลับพูดเสียงดังว่า “ผู้อาวุโสเฮ่อ พาคุณเฮ่อออกไปก่อนเถอะครับ”

“คุณหนานรออยู่ด้านนอก เขาต้องมีวิธีช่วยผมแน่ครับ”

ผู้อาวุโสเฮ่อตกตะลึงไปครู่หนึ่ง เขารู้ว่าหลินมั่วต้องการเกลี้ยกล่อมให้พวกเขาออกไป

หากหนานป้าเทียนมีหนทางจริงๆ เขาคงเข้ามาช่วยเหลือนานแล้ว ทำไมต้องรอจนถึงตอนนี้ด้วยล่ะ

“คุณหลิน...”

หลินมั่วขัดจังหวะ “ผู้อาวุโสเฮ่อ อย่าเสียเวลาอีกเถอะ”

“ไม่ต้องห่วง ผมไม่เป็นอะไร”

“คุณเฮ่อ รีบพาปู่ของคุณออกไปเร็วเข้า”

เฮ่อเชียนเสวี่ยมองดูหลินมั่วด้วยความซาบซึ้ง ก่อนจะบังคับผู้อาวุโสเฮ่อให้ออกไป

ฮั่วเทียนเฉิงถือกริชพลางเดินไปหาหลินมั่วช้า ๆ “หลินมั่ว ในที่สุดนายก็ตกอยู่ในกำมือของฉันแล้ว”

“บอกมา เรื่องระหว่างเราจะสะสางกันยังไงดี”

หลินมั่วแสดงออกอย่างสงบ “นายอยากสะสางยังไง”

ฮั่วเทียนเฉิงหัวเราะ “ง่ายมาก”

“ส่งมอบทรัพยากรทั้งหมดที่ได้รับจากเมืองก่วงหยางในครั้งนี้ให้กับตระกูลฮั่วของฉัน”

“จากนี้ไปนายต้องเข้าร่วมตระกูลฮั่ว และทำงานเพื่อฉันคนเดียว”