หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3961

ตั้งแต่ที่ครอบครัวของหลินอู่เหินจากไปทั้งหมด เธอก็ปิดกั้นตัวเอง

ไม่ติดต่อหรือมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนภายนอกอีกเลย

แต่เธอกลับมีพรสวรรค์ด้านสติปัญญาที่ล้ำเลิศ

ใช้เวลาไม่ถึงห้าวันก็สามารถช่วยฝึกการต่อสู้ของแก๊งเหยี่ยวทองจนบรรลุถึงขั้นสูงสุด

และยังสามารถปรับแก้ข้อบกพร่องเหล่านั้นได้อีกด้วย

พรสวรรค์ในการฝึกฝนนั้นเป็นสิ่งที่หาได้ยาก

เธอฉลาดหลักแหลมจนสามารถลวงผู้คนในปราสาทลอเรนซ์ทั้งหมดได้ด้วยตัวคนเดียวโดยไม่มีใครรู้

คุณสมบัติในการฝึกฝนก็เป็นเอกลักษณ์

ฉลาดหลักแหลม หลอกทุกคนในปราสาทลอว์เรนซ์ด้วยกําลังของตนเอง

ฆ่าทุกคนในนั้นทีละคน

แม้จะเผชิญหน้ากับจีตู๋ถ้าก็สามารถอาศัยความฉลาด ในการหลบหนีการไล่ล่าของบุคคลนี้ได้สำเร็จ

มีเพียงมนุษย์สัมพันธ์เท่านั้นที่เธอไม่รู้อะไรเลย

ในสายตาของเธอ มีเพียงหลินมั่วและคนอื่นๆ

หลินมั่วยิ้มบางๆ ไม่มีคำอธิบายมากนัก เพียงแค่ลูบหัวของลูกศิษย์เท่านั้น

"ไม่เป็นไร ไม่เข้าใจก็ค่อยๆ ดู การรู้จักผู้คนเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งมาก"

"ดูเยอะๆ ฟังเยอะๆ นานเข้าก็จะรู้เอง"

เขาเข้าใจดีว่าเรื่องเช่นนี้ไม่อาจสำเร็จได้ในชั่วข้ามคืน

ต้องใช้เวลาและประสบการณ์ในการตกตะกอน

อาจารย์สอน ศิษย์ก็ฟัง

ทั้งสองค่อยๆ เดินมาถึงโรงพยาบาลอันดับหนึ่งในเขตสอง

ชั้นบนสุด

ห้องผู้ป่วยพิเศษของหลินมั่วที่เพิ่งว่างได้ไม่กี่วัน

ตอนนี้กลับมีกุหลาบดำเข้ามาอยู่อีกครั้ง

แม้จะมีลูกน้องยอมที่เสียสละชีวิตเพื่อช่วยและใช้ร่างกายป้องกันการโจมตีร้ายแรงไว้

แต่แรงระเบิดจากจรวดก็ยังทำให้กุหลาบดำสลบ

เมื่อหลินมั่วเดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย กุหลาบดำก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว

มีผ้าพันแผลพันไว้ที่หน้าผากและแขน

"รู้สึกอย่างไรบ้าง?"

หลังจากที่หลินมั่วเอ่ยคำถามอยู่พักใหญ่ กุหลาบดำจึงมีปฏิกิริยาตอบสนอง

"เอ่อ คุณหลิน คุณมาแล้ว!"

"รู้สึกอย่างไรบ้าง?"

หลินมั่วถามอีกครั้ง

ตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นกุหลาบดำ เขาก็รู้สึกว่าเธอดูผิดปกติไป

หลินมั่วค่อยๆ แกะผ้าพันแผลที่หน้าผากของกุหลาบดำออก จากนั้นจึงเริ่มใช้มือบีบนวดเบาๆ เพื่อช่วยให้จิตใจผ่อนคลาย

"หลับให้สบายเถอะ เมื่อตื่นขึ้นมาก็จะดีขึ้นเอง!"

หลังกล่าวจบ หลินมั่วก็หยิบเข็มเงินออกมาจากหน้าอก

บนเตียงผู้ป่วย กุหลาบดำดูเหมือนจะเพลิดเพลินไปกับการดูแลเช่นนี้

ขณะที่หลินมั่วบีบคลึงบริเวณจุดไท่หยางให้เธอ

หัวใจของกุหลาบดำก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว ยิ่งได้ยินคำอวยพรที่อ่อนโยนนั้น

ใบหน้าของเธอยิ่งร้อนผ่าว หัวใจเต้นอย่างกระวนกระวาย

แต่ยังไม่ทันได้ซึมซับความรู้สึกนี้อย่างเพลิดเพลิน ความง่วงอย่างรุนแรงก็จู่โจมเธอ

วินาทีต่อมาเธอก็หลับลึกลงไปโดยไม่รู้ตัว

หลินมั่วฝังเข็มแรกเพื่อช่วยให้กุหลาบดำหลับ กำลังเตรียมจะฝังเข็มต่อไป

แต่ทันใดนั้นเอง ประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกเปิดออก

หมอหนุ่มสูงประมาณ 180 เซนติเมตร ก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นหลินมั่ว เขาก็ขมวดคิ้วแน่น

ความทรงจำเกี่ยวกับบุคคลสำคัญในเขตสาม ไม่มีหลินมั่วอยู่

“ไอ้เลว! แกคิดจะทำอะไรกับคนไข้ของฉัน?”

“หยุดเดี๋ยวนี้...”