หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3987

การกระทำของกุหลาบดำและหม่าปังเต๋อถูกกองทหารรักษาการณ์ของฝ่ายลอว์เรนซ์พบเข้า

"พวกเขาจะหนี หยุดพวกเขาไว้!"

สีหน้าของเฉียวมู่เปลี่ยนไปมากและสั่งอย่างเร่งด่วน

"กองกําลังเสริมของเรากําลังมาแล้ว!"

พอมีคำสั่งออกมา

กองทหารรักษาการณ์เพิ่มกําลังยิงทันที

ชั่วพริบตา แรงกดดันของทุกคนในสวนดอกไม้ดำเพิ่มขึ้นอย่างมาก

แม้ว่าฝีมือการยิงของกุหลาบดำจะแม่นยํามาก แต่ทุกครั้งที่เหนี่ยวไกจะมีคนหนึ่งล้มลง

แต่ฝ่ายตรงข้ามมีศัตรูหลายหมื่นคน

การฆ่าเช่นนี้คือน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ

เมื่อศัตรูบุกไปข้างหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย กุหลาบดำก็ทำได้เพียงถอยไปยังจุดซุ่มยิงเท่านั้น

ขณะเดียวกันเธอก็สั่งอย่างร้อนใจ

"ถอนกําลัง เร่งความเร็วให้เร็วขึ้น!"

ภายใต้การถอนกำลังที่ตึงเครียด ทุกคนก็หนีออกจากโกดังอย่างรวดเร็ว

สุดท้ายเหลือเพียงหม่าปังเต๋อและนักดาบคนอื่นๆ ไม่กี่คน

"ยัยตัวแสบ!"

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนด้วยความโกรธ กุหลาบดำจึงหยิบทุ่นระเบิดแรงสูงสองลูกจากเอวทันที

ดึงสลักนิรภัยออกแล้วขว้างไปด้านหลัง

หม่าปังเต๋อมองทุ่นระเบิดสูงสองลูกที่กําลังจะระเบิดลอยมาหาตัวเอง

เขาไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลย!

กลับมีรอยยิ้มโหดร้ายที่มุมปาก

"ไอ้หน้าหมา ข้าจะให้รางวัลแก่พวกคุณ!"

เสียงเงียบลง เขาจึงยกดาบขนาดใหญ่ในมือขึ้น

ไม่พูดพร่ำทำเพลง ฟาดลงกลางอากาศแรงๆ

หลังจากทุ่นระเบิดสองลูกถูกดาบฟัน ก็เหมือนกระสุนที่ลอยออกจากโกดัง

ด้านนอกโกดัง!

กองทหารรักษาการณ์ที่อยู่ห่างกันกว่ายี่สิบเมตร กําลังดูลูกทรงกลมสีดำสองลูกลอยมาหาตัวเอง

สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

"บ้าเอ๊ย! ทุ่นระเบิด หมอบเร็ว..."

คําพูดยังไม่ทันพูดออกมา ทุ่นระเบิดก็ระเบิดแล้ว

ลูกเหล็กที่ซ่อนอยู่ในนั้นระเบิดไปทั่วท้องฟ้า!

เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว เสียงกรีดร้องดังขึ้นไม่หยุด

"สะใจ!"

"ให้ตายสิ มัวอึ้งอยู่ทำไม"

"ถ้าไอ้พวกเวรนั่นหนีไปได้ พวกเราคงต้องถูกฝังไปพร้อมกัน!"

ภายใต้เสียงตะโกน กองทหารรักษาการณ์ก็ตกใจจนตัวสั่น

"ครับ พวกเราจะส่งคนไปตามล่า"

ขณะที่ชายคนนั้นกำลังจะหันหลังจากไป สีหน้าของเฉียวมู่ก็เปลี่ยนไปทันที

ผ่านช่องว่าง เขาเห็นตัวเลขที่กระพริบอย่างต่อเนื่องในตู้เหล็ก

มีระเบิดเวลา!

เมื่อพบเจอจิตวิญญาณของเฉียวมู่แทบจะหลุดออกจากร่าง

เขาไม่กล้าลังเลแม้แต่น้อย จนไม่ทันได้เตือนคนอื่นด้วยซ้ำ

เขาหันหลังวิ่งหนีออกมาจากที่นั่น

ขณะเดียวกัน ตัวจับเวลาบนระเบิดก็นับถอยหลังจนเหลือศูนย์

ตู้ม!

เสียงระเบิดดังกึกก้อง เปลวไฟขนาดใหญ่พวยพุ่งออกมา

กองทหารรักษาการณ์ในโกดังที่หนีไม่ทัน และไม่ทันได้ตอบสนอง ได้แต่มองเปลวไฟที่น่ากลัวกลืนกินตัวเอง

ส่วนตัวโกดังนั้น แตกกระจายไปทั่ว

แค่เศษซากอาคารที่แตกกระจายด้วยระเบิดเหล่านั้นก็คร่าชีวิตคนไปไม่ต่ำกว่าร้อยคน