หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4045

ลมพายุโหมกระหน่ำ ฝุ่นทรายปกคลุมเต็มท้องฟ้า

บนดาบปลายเเหลมเรียว มีประกายไฟนับไม่ถ้วนพวยพุ่งออกมา กลายเป็นงูสีเงิน พันรอบตัวดาบ

แม้เเต่หลินมั่วที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร ในเวลานี้ร่างกายของเขาก็เริ่มปรากฏประกายไฟเล็กๆ

เมื่อประกายไฟสัมผัสผิวหนัง หลินมั่วก็รับรูได้ถึงกระเเสไฟฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวเเล่นผ่านทั่วร่าง

เขารู้สึกถึงพลังกัดกร่อนที่น่าสะพรึงกลัวนั้น สีหน้าค่อยๆเคร่งขรึมขึ้น

ประกายไฟที่ดูเหมือนจะอ่อนแอนั้น กลับมีอานุภาพที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

หากไม่ใช่เพราะอวัยวะทั้งห้าของเขาได้รับการหล่อหลอมมาเเล้ว ด้วยพลังปราณระดับปรมาจารย์ที่ติดตัวมา จีตู๋ถ้าผู้นี้เพียงเเค่ใช้พลังปราณดาบที่สะสมไว้ ก็สามารถทำร้ายเขาได้เเล้ว

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มเอาจริงเเล้ว หลินมั่วจึงไม่กล้าประมาท

เห็นเพียงเขาเเค่กระดิกข้อมือ พื้นดินใต้เท้าก็ทรุดลงอย่างรุนเเรงในทันที

โดยมีเขาเป็นศูนย์กลาง เกิดเป็นหลุมยุบขนาดเส้นผ่าศูนบ์กลางกว่าสิบเมตรในพริบตา

ในเวลาเดียวกัน รอบตัวหลินมั่ว พลังปราณดาบนับไม่ถ้วนก็ควบเเน่นอย่างบ้าคลั่ง

ในเวลาเดียวกัน

ในฝุ่นที่ฟุ้งกระจายไปทั่วท้องฟ้า ประกายไฟนับไม่ถ้วนเริ่มส่องแสงระยิบระยับถี่ๆ

ระหว่างพลังปราณดาบเเละประกายไฟ การปะทะอันรุนเเรงก็เริ่มต้นขึ้น

ทั้งๆที่ท้องฟ้าปรอดโปร่งพระจันทร์เด่น

เเต่ ณ ที่เเห่งนี้กลับมีเสียงฟ้าร้องทึบๆดังขึ้นอย่างกระทันหัน

ฟอร์เรสต์ที่ชมการต่อสู้อยู่ในระยะไกล ในเวลานี้หัวใจของเขาก็เริ่มเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

เเข็งเเกร่ง!

เเข็งเเกร่งจนน่ากลัว!

ทั้งๆที่อยู่ห่างกันหลายพันเมตร

เเต่เสียงปะทะที่ดังสนั่นจากกลุ่มฝุ่นที่อยู่เบื้องหน้านั้น ทุกๆครั้งราวกับเป็นเครื่องหมายมรณะ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาสังเกตุได้ว่าเสียงปะทะนั้นใกล้เข้ามาทุกที

ฟอร์เรสต์ก็ไม่สามารถระงับความหวาดกลัวในใจได้อีกต่อไป

“ทุกคนจงฟังคำสั่ง ถอยหลังไปห้ากิโลเมตร”

ที่เเห่งนี้เขาไม่กล้าอยู่ต่ออีกแล้ว การอยู่ต่ออีกแม้เเต่วินาทีเดียวก็เป็นอันตรายถึงชีวิต

เมื่อคำสั่งถูกส่งออกไป

กองทัพนับหมื่นก็เริ่มเคลื่อนพลในทันที

โดยเฉพาะอย่างยิ่งฟอร์เรสต์ เวลานี้เขาไม่สนใจอาการบาดเจ็บที่ขาเเล้ว

วิ่งนำหน้าไปอยู่เเถวหน้าสุดของกองทัพ

เป็นดั่งที่คาด

กองทัพทหารราบเพิ่งจะถอยทัพออกไปได้ไม่นาน

“น้องหลินมั่ว ดาบกระบวนนี้ คนที่สามารถรับมันได้มีไม่เกินห้าคน น้องต้องระวังด้วยนะ!”

เมื่อเผชิญหน้ากับคำเตือนของจีตู๋ถ้า หลินมั่วก็ตอบกลับอย่างจิตวิญญาณนักสู้

“มาเลย!”

สิ้นเสียงพูด

จีตู๋ถ้ากำดาบในมือขวาแล้วแทงออกไปข้างหน้า

ในชั่วพริบตา ร่างเงาของมังกรเงินพลันปรากฏขึ้นในร่างของเขา

เมื่อดาบเล่มนี้ถูกแทงออกไป มังกรเงินก็พุ่งเข้าหาหลินมั่วพร้อมกับประกายไฟนับไม่ถ้วน

ในความว่างเปล่า เสียงคำรามของมังกรเเว่วมาเเต่ไกล

หลินมั่วไม่กล้าประมาทอย่างเเน่นอน

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีสุดกำลังของจีตู๋ถ้า เขาก็ใช้สุดยอดเคล็ดวิชาดาบของตนเองเช่นกัน

กระบี่ว่องไวดุจพริบตา!

เมื่อเขายกไท่อาขึ้น ร่างเงาขนาดสูงกว่าสิบเมตรที่อยู่ข้างหลังก็ทำตามท่าทางเดียวกัน

เเสงเย็นเยียบวาบผ่านไป

ปราณกระบี่ไร้รูปร่างสองสายพุ่งออกมา

จากนั้นก็รีบพันเกี่ยวกัน พุ่งตรงไปยังส่วนหัวของมังกรเงินของอีกฝ่าย