หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4045

ลมพายุโหมกระหน่ำ ฝุ่นทรายปกคลุมเต็มท้องฟ้า

บนดาบปลายเเหลมเรียว มีประกายไฟนับไม่ถ้วนพวยพุ่งออกมา กลายเป็นงูสีเงิน พันรอบตัวดาบ

แม้เเต่หลินมั่วที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร ในเวลานี้ร่างกายของเขาก็เริ่มปรากฏประกายไฟเล็กๆ

เมื่อประกายไฟสัมผัสผิวหนัง หลินมั่วก็รับรูได้ถึงกระเเสไฟฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวเเล่นผ่านทั่วร่าง

เขารู้สึกถึงพลังกัดกร่อนที่น่าสะพรึงกลัวนั้น สีหน้าค่อยๆเคร่งขรึมขึ้น

ประกายไฟที่ดูเหมือนจะอ่อนแอนั้น กลับมีอานุภาพที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

หากไม่ใช่เพราะอวัยวะทั้งห้าของเขาได้รับการหล่อหลอมมาเเล้ว ด้วยพลังปราณระดับปรมาจารย์ที่ติดตัวมา จีตู๋ถ้าผู้นี้เพียงเเค่ใช้พลังปราณดาบที่สะสมไว้ ก็สามารถทำร้ายเขาได้เเล้ว

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มเอาจริงเเล้ว หลินมั่วจึงไม่กล้าประมาท

เห็นเพียงเขาเเค่กระดิกข้อมือ พื้นดินใต้เท้าก็ทรุดลงอย่างรุนเเรงในทันที

โดยมีเขาเป็นศูนย์กลาง เกิดเป็นหลุมยุบขนาดเส้นผ่าศูนบ์กลางกว่าสิบเมตรในพริบตา

ในเวลาเดียวกัน รอบตัวหลินมั่ว พลังปราณดาบนับไม่ถ้วนก็ควบเเน่นอย่างบ้าคลั่ง

ในเวลาเดียวกัน

ในฝุ่นที่ฟุ้งกระจายไปทั่วท้องฟ้า ประกายไฟนับไม่ถ้วนเริ่มส่องแสงระยิบระยับถี่ๆ

ระหว่างพลังปราณดาบเเละประกายไฟ การปะทะอันรุนเเรงก็เริ่มต้นขึ้น

ทั้งๆที่ท้องฟ้าปรอดโปร่งพระจันทร์เด่น

เเต่ ณ ที่เเห่งนี้กลับมีเสียงฟ้าร้องทึบๆดังขึ้นอย่างกระทันหัน