หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4056

ในที่รกร้างว่างเปล่า ไม่มีสมุนไพรใดๆให้ใช้เลย

อาศัยเข็มเงินเพียงไม่กี่เล่มไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บภายในที่รุนเเรงของกุหลาบดำได้เลย

เมื่อคิดถึงจุดนี้

หลินมั่วก็กัดฟันกรอด

“บ้าเอ้ย เธอนี่มันโชคดีจริงๆ!”

หลังจากสบถไปวลีหนึ่ง เขาก็แทงดาบยักษ์ทะลุหน้าอกของเขาโดยตรง

พลังวิญญาณหมุนเวียน!

จากบาดเเผล เม็ดเลือดที่ส่องประกายกว่าทับทิมก็ค่อยๆไหลออกมา

นี่คือรากฐานของสายเลือดนักสู้ เลือดจากหัวใจ!

ทันทีที่สิ่งนี้ปรากฏขึ้น ออร่าของหลินมั่วก็อ่อนแอลงทันที

บนใบหน้าที่ซีดเซียว เม็ดเหงื่อขนาดเท่าเมล็ดถั่วก็ผุดออกมาอย่างต่อเนื่อง

เดิมทีเขาก็บาดเจ็บภายในอยู่เเล้ว เวลานี้ยังฝืนบีบเลือดออกจากหัวใจออกมาอีกหยด

เป็นการซ้ำเติมอาการที่เเย่อยู่เเล้วอย่างเเท้จริง

หลินมั่วทนฝืนความรู้สึกวิงเวียนศรีษะ ราวกับโลกหมุนคว้าง เเล้วหยดเลือดจากหัวใจอันล้ำค่าก็หยดเข้าสู่ปากของกุหลาบดำ

ทันทีที่สิ่งนี้เข้าสู่ท้อง

ความตายที่เเผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของกุหลาบดำก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยในพริบตา

อวัยวะภายในที่เคยแตกสลายจากการกระเเทกเริ่มรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว

เส้นเลือดที่ฉีกขาดก็เริ่มสมานตัวเองโดยอัตโนมัติ

อย่างไรก็ตามเมื่ออาการบาดเจ็บภายในของเธอได้รับการรักษาอย่างรวดเร็ว

ออร่ารอบกายของเธอก็เริ่มเเปรปรวนมากขึ้นเรื่อยๆ

ร่างกายทั้งร่างเริ่มบวมขึ้นเรื่อยๆ

แย่แล้ว!

เมื่อหลินมั่วเห็นสถานการณ์ก็แอบอุทานว่าเเย่เเล้ว

เขารีบร้อนรักษาอาการบาดเจ็บภายในของกุหลาบดำ จนลืมไปว่ารากฐานร่างกายของเธอบอบบางเกินไป ไม่สามารถทนทานต่อเลือดจากหัวใจของเขาได้

ตัวเขาเองเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ บวกกับตลอดเส้นทางที่ผ่านมา

เขาเคยผ่านการชำระล้างด้วยโลหิตของไท่อามาก่อน เเละยังเคยดื่มสมุนไพรระดับสุดยอดจากลูกศิษย์หยิ่นจงเป็นจำนวนมาก

รวมถึงการปรับเปลี่ยนร่างกายด้วยไวรัสซอมบี้ เเละการชำระล้างร่างกายอีกครั้งบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ปาซา

สรรพสิ่งเหล่านี้ไม่เพียงเเต่หล่อหลอมให้หลินมั่วมีร่างกายที่แข็งเเกร่งเกินมนุษย์ เเละความสามารถในการรักษาตัวเองที่น่าสะพรึงกลัว

เลือดของเขาเองก็เป็นยาศักดิ์สิทธิ์ในการรักษาอาการบาดเจ็บอยู่เเล้ว นับประสาอะไรจากเลือดจากหัวใจซึ่งเป็นรากเหง้าของเลือดทั้งหมด

สิ่งนี้ ในขณะเดียวกันก็ยังแฝงไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวในระดับปรมาจารย์ของเขาด้วย

ตอนนี้กุหลาบดำกลืนกินเข้าไป มันก็เหมือนกับการกลืนระเบิดเข้าไปลูกหนึ่งอย่างเเท้จริง

แล้วเริ่มใช้วิชาเงาภูติที่ว่องไว

ในอากาศเหลือเพียงภาพเงาจางๆสองสามร่าง

ในพริบตาเดียว หลินอู๋เหิ่นก็มาอยู่ตรงหน้าของกุหลาบดำ

“ตายสะ!”

พร้อมเสียงคำรามที่เเหลมเล็ก ดาบยาวในมือก็ฟาดฟันออกไป

หากเป็นเมื่อก่อน

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่รวดเร็วขนาดนี้ กุหลาบดำคงไม่มีทางหลบพ้น

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้เธอถึงกับก้าวเท้าถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

ร่างกายถอยหลังไปราวกับภูติผี ปลีกตัวหลบพ้นจากการโจมตีที่ถึงตายนี้ไปได้อย่างง่ายดาย

และในขณะที่หลินอู๋เหิ่นกำลังจะไล่ตาม

หลินมั่วที่อยู่ข้างหลังก็ส่งเสียงขึ้นมาอย่างกระทันหัน

“อู๋เหิ่น หยุดมือให้อาจารย์!”

คำพูดนี้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายของเขา

ภาพตรงหน้าพลันดับมืดลง ร่างของเขาล้มลงไปตรงๆ

เมื่อเห็นดังนั้น หลินอู๋เหิ่นจึงเลิกล้มการไล่ล่า หันกลับมาอย่างรวดเร็ว ประคองร่างของหลินมั่วไว้อย่างมั่นคง