หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4066

บนจุดสูงสุดแห่งสมรภูมิ

อันชิงซานที่ยืนอยู่บนที่สูง สายตาของเขาจับจ้องไปยังร่างหลินอู่เหิ่นที่ถูกแทงทะลุหัวใจหลินอู่เหิ่น

แม้จะรู้สึกเสียดายอยู่บ้าง แต่ก็อดโล่งใจไม่ได้

หากสัตว์ประหลาดเช่นนี้ถูกชักนำเข้าสู่กลุ่มของจีตูู๋ถ้า ในอนาคตองค์กรเจ็ดบาปย่อมแข็งแกร่งไร้เทียมทานกว่าเดิมแน่นอน

คิดถึงตรงนี้ อันชิงซานก็ยกมือขึ้นคารวะ

“ท่านรองหัวหน้า เรื่องนี้เข้าใจผิดกันมากทีเดียว”

“ฉันนึกว่าเขาคนนั้นเป็นศิษย์ของหลินมั่ว ไม่รู้เลยว่านั่นเป็นคนของคุณ!”

“เรื่องนี้ พวกเราองค์กรห้าพิษยินดีชดใช้!”

จีตู๋ถ้าหัวเราะในลำคอ

“อันชิงซาน สมองนายเป็นสนิมหรือไง ถ้าคิดจะชดใช้ ก็ตัดหัวพวกนายแล้วส่งมาให้ฉันสิ!”

ขณะที่เอ่ยประโยคนี้ สีหน้าของจีตู๋ถ้าพลันเปลี่ยนไปทันที

ในฐานะหนึ่งในห้าผู้นำแห่งองค์กรห้าพิษ อันชิงซานย่อมไม่ใช่คนไร้สมอง

“คุณกำลังถ่วงเวลา!”

พูดจบ จีตู๋ถ้าก็ยกมือขึ้น พร้อมกับพลังอันรุนแรง

พุ่งตรงใส่กลางอกของอันชิงซานทันที

แต่ทว่า รอบทิศทางนั้นกลับไม่มีรอยเลือดใดใดเลย

“ไม่ต้องตาม!”

จีตู๋ถ้าสั่งพี่น้องตระกูลซิงหยุน

“ไอเต่าหัวหดนั่นหนีไปได้ก็ให้มันหนีไปเถอะ ยังไงวันหน้าก็ต้องได้เจอกันอีก”

ว่าแล้ว เขาก็เดินตรงไปยังร่างของหลินอู่เหิ่น

พี่น้องซิงหยุนคุกเข่าตรวจชีพจร ก่อนจะเงยหน้าส่ายหัว

“หัวใจถูกทำลาย อีกทั้งเลือดยังไหลมากเกินไป ไม่มีทางช่วยแล้วค่ะ”

ได้ยินอย่างนั้น

จีตู๋ถ้าถอนหายใจอย่างเสียดาย

“ต้นกล้าที่ดีเช่นนี้… น่าเสียดายจริงๆ”

“ถ้ายอมเข้าร่วมกับพวกเราตั้งแต่แรก ป่านนี้คงไม่ต้องมาตายแบบนี้”

แม้จะเก่งกล้าปานใด แต่เมื่อตายไปแล้วก็ไม่มีความหมายอะไรอีก

“เอาศพกลับไปส่งให้หลินมั่ว!”

สั่งเสร็จ ทั้งสี่คนก็หายวับไปพร้อมกับสายลม

ครู่ใหญ่หลังจากนั้น บนพื้นดินที่ว่างเปล่า จู่ๆ ก็มีมือเปื้อนเลือดยื่นขึ้นมาจากใต้ดิน

อันชิงซานพยายามปีนขึ้นมา ก่อนจะกระอักเลือดออกมาอีกหลายครั้ง

เขามองไปยังทิศทางที่จีตู๋ถ้าจากไป สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดระแวง

“สมแล้วที่ได้ชื่อว่า ‘เสือยิ้ม’ แห่งเจ็ดบาป!”

“ท่านผู้นำหม่า เราทุกคนรู้ว่าท่านเป็นคนที่ยุ่งมาก”

“ถ้ามีอะไรที่ต้องการความช่วยเหลือ ก็บอกมาได้เลยครับ”

“ถ้าเป็นเรื่องที่พอช่วยได้ ผมจะไม่ปฏิเสธเด็ดขาด”

คำพูดนี้ถูกกล่าวอย่างรอบคอบไร้ที่ติ

แม้หม่าปังเต๋อจะมีเรื่องขอร้อง แต่ปีศาจเฒ่าก็สามารถปฏิเสธได้อย่างสุภาพ ด้วยเหตุผลว่า ‘ทำไม่ได้’

เพียงแต่ว่าต่อให้คิดรอบคอบเพียงใด ปีศาจเฒ่าก็ไม่อาจคาดเดาได้ว่า

ที่อีกฝ่ายมาวันนี้…ก็เพื่อทดลองบางอย่างกับเขา!

“โอ๊ย ตาปีศาจเฒ่าเอ๊ย! ฟังที่พูดสิ ช่างห่างเหินกันจริงๆ!”

หม่าปังเต๋อเอ่ยพลางหัวเราะเสียงดัง พร้อมทำตัวเป็นมิตรอย่างเต็มที่

“หากไม่มีอะไร ฉันก็มาสนิทสนมไม่ได้หรอ”

“เอางี้ ให้คนของนายไปเตรียมกับแกล้มหน่อย พวกเรานั่งดื่มกันสักหน่อยเถอะ!”

เมื่อเผชิญกับความหน้าหนาของหม่าปังเต๋อ

ปีศาจเฒ่าก็ได้แต่สับสน จับต้นชนปลายไม่ถูก

สุดท้ายก็สั่งให้คนรับใช้ไปเตรียมอาหาร

เพราะสำหรับเรื่องระหว่างเขากับหลินมั่ว…นั่นเป็นศึกของผู้แข็งแกร่งระดับจอมยุทธ์

และหม่าปังเต๋อ…ก็ไม่น่าจะเอาตัวเข้ามายุ่งได้