หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4090

เมื่อเผชิญหน้ากับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลืออย่างใจดีของเฟิงอู๋ซิ่ว

หลินมั่วก็ปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด

ถึงแม้จะไม่รู้ถึงเจตนาของอีกฝ่าย แต่หลินมั่วก็รู้ว่าชายชราผู้อยู่ตรงหน้าคือคนขององค์กรเจ็ดบาป

ด้วยความสัมพันธ์เช่นนี้ หลินมั่วเพียงแค่หวังว่าชายชราผู้นี้จะไม่ก่อเรื่อง

เฟิงอู๋ซิ่วลูบเครายาวของตนเอง เลียริมฝีปากอันเหี่ยวย่น เเกล้งทำท่าทางว่าไม่ได้ยิน

“คนมากขึ้น ก็ช่วยได้มากขึ้นน้าา!”

“ถึงแม้คนแก่ๆอย่างผมจะอายุมากแล้ว แต่ก็ยังช่วยพวกคุณทำงานเล็กๆน้อยๆได้”

เห็นได้ชัดว่าเขามีการเตรียมใจมาแล้วสำหรับท่าทีไม่เป็นมิตรของหลินมั่วและเสวี่ยเหลียน

หลินมั่ว “…”

มาอยู่ที่เกาะนรกนานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอคนที่หน้าด้านกว่าหม่าปังเต๋อเสียอีก

ตนเองแสดงออกอย่างชัดเจนขนาดนี้แล้ว

แต่เฟิงอู๋ซิ่วผู้นี้กลับยังคงนิ่งเฉย

ทำท่าทางเหมือนพวกอันธพาลที่ไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น

สุดท้ายหลินมั่วก็ทำได้เพียงแค่ยอมแพ้ความคิดที่จะไล่ชายชราผู้นี้ออกไป

ในตอนนี้ตนเองยังติดหนี้บุญคุณอีกฝ่ายอยู่ การพูดจาและการกระทำก็ไม่ควรจะเกินเลยมากเกินไป

“เสวี่ยเหลียน พวกเราต่อกันเถอะ!”

หลินมั่วพูดพลางส่งสายตาให้เป็นนัย

ในเมื่ออีกฝ่ายหน้าด้านหน้าทนขนาดนี้ ก็ปล่อยให้เขาอยู่ไปเถอะ

ขอแค่ชายชราผู้นี้ไม่ก่อเรื่องก็พอ

ส่วนเรื่องการแอบเรียนวิชา

หลินมั่วไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย

หากอีกฝ่ายมีพรสววรค์ที่เหนือฟ้า เพียงแค่ดู ก็สามารถเรียนรู้วิชาแพทย์ของตนเองไปได้

งั้นก็เป็นความสามารถของเขา

แน่นอนว่านี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อย่างสิ้นเชิง

หลังจากที่หลินมั่วดึงความคิดกลับมา จากนั้นภายใต้สายตาอยากรู้อยากเห็นของเฟิงอู๋ซิ่ว เขาก็เริ่มปรุงยาอย่างเป็นระเบียบ

หลังจากที่เสวี่ยเหลียนต้มยามาทั้งคืน ในเวลานี้บนโต๊ะก็มีขวดยาและกระปุกยาเกือบเต็มโต๊ะ บรรจุน้ำยาหลากหลายชนิด หลายสิบชนิด

ชวนให้ตาลายพร่าพราย

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับภาพเช่นนี้ หลินมั่วกลับแสดงสีหน้าเฉยเมย ยื่นมือทั้งสองข้างออกไป

พร้อมกับภาพติดตาที่พร่าเลือนปรากฏขึ้นในอากาศเป็นระลอก

ยื่นมือไปโบกทีหนึ่ง

เข็มเงินจำนวนมหาศาลพลันพุ่งออกมา

ภายใต้การควบคุมของหลินมั่ว เข็มเงินหลายร้อยเล่มราวกับมีชีวิต

หลังจากหมุนวนอยู่ในอากาศรอบหนึ่ง ก็ร่วงหล่นลงสู่หม้อยาอย่างเป็นระเบียบ

แช่อยู่ในน้ำยาเพียงไม่กี่วินาที เข็มเงินก็ลอยขึ้นมาอีกครั้ง

ราวกับว่าเพิ่งว่ายน้ำเสร็จ

เข็มเล่มแล้วเล่มเล่าแทงทะลุเข้าไปในร่างของหลินอู๋เหิ่น

“เข็มเซวียนเจินโซ่ว! ไม่เลว!” เฟิงอู๋ซิ่วที่อยู่ด้านข้างพยักหน้าพร้อมกับแสดงสีหน้าชื่นชม

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสิบสุดยอดเคล็ดวิชาการฝังเข็มที่สาบสูญไปแล้ว

เข็มเซวียนเจินโซ่วนี้ถูกหลินมั่วนำมาใช้อย่างเชี่ยวชาญถึงขีดสุด

เพียงแต่ว่าสีหน้าของเฟิงอู๋ซิ่ว ก็ยังคงไม่คลายความกังวลลงแม้แต่น้อย

เพียงแค่เข็มเซวียนเจินโซ่วนี้ ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้หลินมั่วก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งหมอเทวดาของประเทศจีนได้

เมื่อคิดถึงจุดนี้ เฟิงอู๋ซิ่วก็ค่อยๆหรี่ตาลง จ้องมองทุกการกระทำของหลินมั่วอย่างแน่วแน่

ราวกับว่าต้องการที่จะมองหาช่องทางอื่น…