หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4106

“คุณจะออกไปเหรอ”

เสวี่ยเหลียนเมื่อรู้ว่าหลินมั่ววางแผนจะไปเขตห้า ในใจย่อมไม่เต็มใจ

ในตอนนี้ปรมาจารย์ที่ซ่อนเร้นทั่วทั้งเกาะนรก กำลังจับจ้องหลินมั่วอย่างไม่วางตา ต้องการที่จะล้วงข่าวกระโหลกคริสตัลจากปากของเขา

หนำซ้ำหลินมั่วสูญเสียเลือดหัวใจไป พละกำลังยังไม่ฟื้นฟู

การออกกำลังกาย ไม่ต่างอะไรกับ แกะเข้าปากเสือ

“ถ้าไงให้ฉันไปเป็นเพื่อนคุณเถอะ” เสวี่ยเหลียนพูดเสนอ

หลินมั่วปฏิเสธทันที

“ไม่ได้ เขตสามยังต้องการคนเฝ้าดู!”

ในตอนนี้เฟิงอู๋ซิ่วเอาแต่ป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเขามีจุดประสงค์อะไร

แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนขององค์กรเจ็ดบาป หลินมั่วไม่กล้าลดความระมัดระวังลงอย่างเด็ดขาด

หนำซ้ำยังมีปีศาจเฒ่าที่คอยซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืดอีกด้วย

เจ้าหมอนี่ในช่วงเวลาที่หลินมั่วบาดเจ็บ ก็เคยคิดแผนการร้ายมาแล้วครั้งหนึ่ง

เเต่ถูกขู่จนล่าถอยไปเท่านั้นเอง

“หนำซ้ำถ้าจะให้คนอื่นดูแลอู๋เหิ่น ผมก็ไม่วางใจ”

ก่อนหน้านี้ก็มีคนเคยโจมตีอู๋เหิ่นมาแล้ว เรื่องนี้จะละเลยไม่ได้เช่นกัน

ถึงแม้ว่าเขตสาม ในตอนนี้ภัยคุกคามที่ปรากฏภายนอกอย่างโรคระบาดจะได้รับการแก้ไขแล้ว

แต่ว่าในเงามืด กลับยังคงมีอันตรายร้ายแรงอื่นๆแฝงอยู่

หากไม่มีปรมาจารย์ที่ไว้ใจได้นั่งประจำการอยู่ หลินมั่วจะวางใจออกเดินทางไปได้อย่างไร

หลังจากเสวี่ยเหลียนทราบถึงความกังวลของหลินมั่ว ก็ทำได้เพียงจำใจล้มเลิกความคิดที่จะติดตามไปด้วย

“คุณระวังตัวด้วย หากเจอเรื่องอะไร อย่าฝืนทำอะไรเกินกำลัง”

พูดจบเธอก็ยัดขวดยาเครื่องเคลือบดินเผาขนาดเล็กที่ดูสวยงามขวดหนึ่งใส่มือของหลินมั่ว

“นี่คือยาเม็ดเซิ่งเหลียนที่ฉันพกติดตัวมา”

ของล้ำค่าเช่นนี้ หลินมั่วย่อมไม่กล้ารับไว้ง่ายๆ

แต่ก่อนที่เขาจะปฏิเสธ เสวี่ยเหลียนก็จ้องเขาตาเขม็ง

“ฉันแค่ฝากคุณเก็บรักษาไว้ให้เท่านั้น!”

“ถึงเวลาคุณต้องคืนให้ฉันด้วยนะคะ!”

อย่างไรก็ตามเหตุผลที่ฟังดูขัดๆเช่นนี้ หลินมั่วจะเชื่อได้อย่างไร

ก็เป็นเพียงแค่ข้ออ้างที่ยัดเยียดให้ตนเองเท่านั้น

“ตกลง ผมรู้แล้ว!”

“คุณก็ดูแลตัวเองด้วย เรื่องจุกจิกผมได้กำชับท่านหม่าพวกเขาแล้ว”

ในตอนนี้ จีตู๋ถ้าและคนอื่นๆจากไปแล้ว หลินมั่วก็จะเดินทางอีก

เขาไม่อาจทนรอได้อีกต่อไป

“ช่างโง่เขลาเสียจริง ถึงกับยอมเสียเลือดหัวใจของตนเองไปเพื่อเด็กผู้หญิงคนเดียว!”

หลังจากเยาะเย้ยไปประโยคหนึ่ง รอยยิ้มก็พลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของปีศาจเฒ่า

“แต่ถ้าไม่ใช่เช่นนั้น ฉันจะมีโอกาสจับคุณได้อย่างไร”

เขาเฝ้ารอคอยอย่างยากลำบากบนเกาะนรกแห่งนี้มานานหลายปี

จุดประสงค์ของเขาก็คือกระโหลกคริสตัล

ในตอนนี้มีโอกาสดีเช่นนี้ มีหรือที่เขาจะยอมปล่อยผ่านไปง่ายๆ

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ฝีเท้าของเขาก็พลันเร็วขึ้นเรื่อยๆ

อย่างไรก็ตามขณะที่เขากำลังลิงโลดใจเตรียมที่จะลงมือ ร่างของหลินมั่วที่อยู่ตรงหน้ากลับพลันหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

ในชั่วขณะหนึ่ง เขาอดไม่ได้ที่จะเร่งความเร็วขึ้น

เมื่อเขาไปถึงตำแหน่งที่หลินมั่วหายตัวไป ก็ยังคงไม่พบร่องรอยใดๆ

ในขณะที่กำลังสงสัย เสียงก็พลันดังมาจากข้างต้นไม้ใหญ่ด้านหลัง

“ท่านผู้อาวุโส กำลังตามหาผมอยู่ใช่ไหม”