หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4115

หลังจากที่ผู้นำชุดคลุมดำได้รับชัยชนะในการประลอง สีหน้าที่แต่เดิมทีสงบนิ่งก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นหยิ่งยะโสขึ้น

หลังจากกวาดสายตามองไปทั่วทั้งบริเวณ มุมปากของเขาก็ค่อยๆยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย

“พวกนายเมื่อครู่นี้ ไม่ใช่ว่าส่งเสียงโห่ร้องยินดีกันอย่างสนุกสนานหรอกหรือ ตอนนี้เอาอีกสิ!”

“นาย นาย นาย เมื่อครู่ไม่ได้บอกให้พวกเราไสหัวออกจากเขตห้าเหรอ”

“มา ขึ้นมา พวกเรามาประลองฝีมือกัน ขอเพียงเเค่นายสามารถเอาชนะพวกเราคนใดคนหนึ่งได้ ฉันจะเชือดคอตายตรงนี้”

พูดพลางกวาดสายตาไปทั่วทั้งบริเวณ สีหน้าอันหยิ่งผยองนั้นราวกับฝ่ามือที่ตบหน้าดังสนั่น

เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่ข่มขู่คุกคามเช่นนั้น ยิ่งทำให้ผู้คนไม่กล้าเงยหน้ามอง

แม้ว่าในใจจะไม่ยินยอมเพียงใด เเพ้ก็คือแพ้

หมออาวุโสเฉิงยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ พวกเขายิ่งไม่ต้องพูดถึง

หลังจากที่ผู้นำกลุ่มชุดคลุมดำเยาะเย้ยจบ สายตาก็พลันเปลี่ยนไปจับจ้องที่ร่างของหมออาวุโสเฉิน

“พนันเเล้วต้องรักษาสัญญา! คนมากมายขนาดนี้เป็นพยาน ท่านเฉิงคงไม่เบี้ยวสัญญาหรอกกระมัง!”

เมื่อเผชิญหน้ากับคำเยาะเย้ยของอีกฝ่าย ท่านเฉิงก็เเค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา เพียงเเต่ว่าในขณะที่เขากำลังจะตอบกลับ ลูกศิษย์ที่อยู่ข้างๆก็ร้อนใจเป็นอย่างมาก

“อาจารย์ พวกเราไม่ต้องไปฟังพวกมัน”

“ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็สู้ตายกับพวกมันไปเลย!”

เขาพูดพลางจ้องมองกลุ่มชุดคลุมดำด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเเค้น

อย่างไรก็ตามการกระทำและคำพูดเช่นนี้ของเขา กลับเรียกเสียงหัวเราะจากกลุ่มชุดคลุมดำยี่สิบกว่าคน

“โอ้?”

“พวกนายคิดที่จะใช้กำลังเหรอ งั้นก็ดีเลยดิ!”

“พวกเราก็คิดเเบบนี้เหมือนกัน!”

เมื่อสิ้นเสียงของผู้นำกลุ่มชุดคลุมดำ

พลังปราณระดับกึ่งปรมาจารย์กว่ายี่สิบสายพลันปะทุขึ้นจากพื้นดิน

ในชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนธรรมดาที่มีขอบเขตพลังฝีมือต่ำกว่าเล็กน้อยถึงกับหวาดกลัวจนขาสั่นระริก ถอยร่นไปด้านหลังอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเผชิญหน้ากับกึ่งปรมาจารย์กว่ายี่สิบคน เขตห้าของพวกเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะต่อต้านเลยแม้แต่น้อย

“ถอยไป!”

หมออาวุโสเฉิงตวาดเสียงดัง

“พนันแล้วต้องรักษาสัญญา ไปเอาขวานมา!”

เขารู้ดีแก่ใจว่า หากปล่อยให้ความขัดเเย้งนี้ดำเนินต่อไป ความสูญเสียจะไม่ใช่เเค่เพียงมือทั้งสองข้างของเขาอย่างแน่นอน

และลูกศิษย์ของเขาย่อมเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจอย่างแน่นอน

“อาจารย์ ขอเพียงเเค่พวกเรารวบรวมกำลังจากเขตอื่นๆได้ เมื่อเผชิญหน้ากับพวกมัน พวกเราก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสต่อต้าน”

“ศิษย์ทรยศ!” หมออาวุโสเฉิงเบิกตาโพลงด้วยความโกรธ

ไม่มีท่าทีที่จะยอมหลีกทางแม้แต่น้อย ต่อให้ถูกดุด่าว่ากล่าว!

และถึงแม้จะมาถึงตอนนี้ ผู้นำกลุ่มชุดคลุมดำก็ยังคงไม่วายที่จะเติมเชื้อเพลิงลงบนกองไฟ

“ผมรู้ พวกคุณไม่ยอมรับ!”

“เอาอย่างนี้ ขอเพียงเเค่พวกคุณคนใดคนหนึ่งขึ้นเวทีประลองฝีมือ ชนะพวกเราคนใดคนหนึ่ง ก็สามารถรักษามือของท่านเฉิงไว้ได้”

“ส่วนข้อเรียกร้องอื่นๆก็สามารถเอ่ยออกมาได้ตามสบาย!”

“แน่นอนว่าหากพวกคุณเป็นฝ่ายเเพ้ ก็เพียงเเค่ทิ้งชีวิตไว้ก็พอ!”

หากประโยคสุดท้ายไม่ได้พูดออกมา ผู้คนจำนวนไม่น้อยคงจะเริ่มกระตือรือล้นอยากลองดู

เเต่เมื่อเกี่ยวข้องกับชีวิต ผู้คนก็พลันสงบสติอารมณ์ลงในทันที

ผ่านไปครู่ใหญ่ เมื่อเห็นว่าบรรยากาศโดยรอบไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ

ชุดคลุมดำก็ทำได้เพียงส่ายหน้าด้วยสีหน้าผิดหวัง

“ฮ่าฮ่า นี่หรือคือเกาะนรก เขตห้าที่มีเเพทย์เก่งกาจและมากที่สุด”

“ผมเห็นว่ามีเเต่พวกขี้ขลาดตาขาว น่าผิดหวังจริงๆ”

“พวกคุณอยากรักษามือทั้งสองข้างของท่านเฉิงไม่ใช่หรือ”

“ลุกขึ้นมา…”