หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4126

ท่านเฉิงย่อมทราบดีว่าสิ่งใดสำคัญกว่ากัน

ในเมื่อตอนนี้การเตรียมงานทั้งหมดได้เตรียมพร้อมอย่างสมบูรณ์แล้ว

เขาก็ไม่ได้รั้งตัวหลินมั่วไว้อีกต่อไป

“คุณหลิน หลังจากที่คุณสะสางภารกิจในมือเสร็จสิ้นเเล้ว จะต้องมาเยือนเขตห้าให้ได้นะครับ”

“ถึงเวลานั้นฉันจะจัดงานเลี้ยงขอบคุณเป็นอย่างดี”

“ครั้งนี้ ฉันจะไม่รั้งคุณไว้เเล้ว!”

พูดจบเขาก็ยกแก้วสุราขึ้น

เสียงเเก้วกระเบื้องกระทบกันดังกังวาน

ทั้งคู่ดื่มสุราจนหมด

“โอกาสหน้าพบกันใหม่ ลาก่อนครับ!”

หลังจากหลินมั่วพูดจบ ก็เตรียมที่จะจากไป

เพียงเเต่ก่อนที่จะจากไป เขาได้เเนบกระดาษโน๊ตในมืออย่างแนบเนียน ยัดใส่มือของหมออาวุโสเฉิง

ทั้งสองยิ้มให้กันเเละกัน ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในความเงียบงัน

รอจนกระทั่งหลินมั่วจากไป หมออาวุโสเฉิงจึงกลับมายังห้องหนังสือ เปิดกระดาษโน๊ตออก

เมื่อเขาเห็นเนื้อหาในกระดาษทั้งสองด้านอย่างชัดเจน คิ้วก็พลันขมวดเข้าหากันทันที

…

อีกด้านหนึ่ง เมื่อหลินมั่วเดินทางไปถึงชายแดนเขตห้า

ขบวนกองคาราวานขนส่งขนาดใหญ่ได้มาจอดรอยู่แล้ว

และยังมีผู้คนอีกกว่าสามพันคน สวมใส่เสื้อคลุมยาวสีเดียวกันอย่างเป็นระเบียบ

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนกลุ่มนี้ต้องเป็นลูกศิษย์ทั้งสามพันคนของหมออาวุโสเฉิงอย่างแน่นอน

พร้อมกับเสียงเรียกคุณหลิน

ชายวัยกลางคนไว้หนวดเครายาวคนหนึ่งได้เดินออกมาจากกลุ่ม

“คารวะคุณหลิน ผู้น้อยจางหงอวิ้น ผู้น้อยเป็นศิษย์คนโตของท่านอาจารย์ครับ”

“ท่านอาจารย์ได้กำชับไว้เเล้วว่า ผมจะนำศิษย์น้องทั้งหลายมาให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ครับ”

“หากคุณหลินต้องการสิ่งใด โปรดสั่งมาได้เลยครับ”

พูดพลางเขาก็ประสานมือคารวะหลินมั่วด้วยแววตาสำนึกในบุญคุณ

เวลานี้ในใจของหลินมั่วปลาบปลื้มยินดีเป็นอย่างยิ่ง

“ดี! ผมขอเป็นตัวแทนของทุกคนในเขตสาม ขอบคุณในน้ำใจอันเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของทุกคน!”

เขตสามให้ความสำคัญกับการใช้พละกำลัง

ด้านพลังทางการเเพทย์จึงเป็นจุดอ่อนที่สำคัญอย่างยิ่ง

ในตอนนี้เมื่อมีผู้คนกว่าสามพันคนมาช่วยเหลือ

เชื่อว่าอีกไม่นานโรคระบาดในเขตสามก็จะสามารถถูกกำจัดให้หมดสิ้นไปอย่างเเน่นอน

“คุณหลิน ไม่ต้องเกรงใจครับ!”

“ผู้มีพระคุณ รอเดี๋ยวครับ!”

เซียวเหลียงวิ่งตามมาถึงตรงหน้าหลินมั่วอย่างเหนื่อยหอบ

“ผู้มีพระคุณ โปรดรับสิ่งนี้ไว้ด้วยครับ!”

หลินมั่วมองดูปึกเอกสารหนาๆที่อยู่ตรงหน้า เเลัวถามด้วยความสงสัยว่า

“หมายความว่าอะไร”

เซียวเหลียงตอบว่า “นี่คือสัญญาซื้อขายของผู้ค้าสมุนไพรรายใหญ่สิบอันดับเเรกของเขตห้าของพวกเราครับ!”

“ผู้มีพระคุณ ขอเพียงเเค่คุณลงนามชื่อของคุณ พวกมันจะเป็นของคุณทั้งหมดในภายภาคหน้าครับ!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลินมั่วก็เลิกคิ้วขึ้น

“เหตุผลที่ผมยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ไม่ใช่เพื่อสิ่งนี้นี่นา!”

“คุณเก็บกลับไปเถอะครับ นี่เป็นของเขตห้าของพวกคุณ!”

ที่เขาต้องการทวงคืนกรรมสิทธิ์ของผู้ค้าสมุนไพรรายใหญ่สิบอันดับเเรกจากกลุ่มชุดคลุมดำ ก็เป็นเพียงเพื่ออำนวยความสะดวกในการรวบรวมสมุนไพรที่ตนเองต้องการเท่านั้น

ไม่มีความคิดที่จะยึดครองเป็นของตนเองเเต่อย่างใด

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เซียวเหลียงก็พลันเเสดงสีหน้าลำบากใจ

“ผู้มีพระคุณ ร้านค้าสมุนไพรเหล่านี้ถูกซื้อขายไปแล้วนะครับ”

“ตอนนี้คุณเป็นฝ่ายชนะ ย่อมต้องเป็นของคุณแล้ว”

“หนำซ้ำนี่เป็นสิ่งที่หมออาวุโสเฉิงกำชับผมมาโดยเฉพาะ…”