หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4155

หลินมั่วเห็นภาพตรงหน้าแล้วอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

นี่หรือคือโชว์สนุกๆที่จีตู๋ถ้าหมายถึง

ให้มาดูผู้ชายกลุ่มหนึ่งทะเลาะกันงั้นเหรอ

ขณะที่เขายังคงสงสัยอยู่ เคร้กที่นั่งอยู่ตำแหน่งสูงสุดก็กระแอมเบาๆ

“พอได้แล้ว ทุกคนเงียบก่อน”

เมื่อหัวหน้าตระกูลพูดขึ้น ความวุ่นวายในเต็นท์จึงค่อยๆ สงบลง

พวกที่เถียงกันจนหน้าแดง ต่างพากันมองหน้ากันด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะจำใจนั่งลงที่เดิม

“ฉันเข้าใจว่ามีบางคนกังวลเรื่องความปลอดภัยของทหาร เลยไม่อยากเสี่ยงเปิดศึก”

เคร้กกวาดตามองไปทางกลุ่มของสายรอง สีหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นน้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

“แต่สงครามก็คือสิ่งที่มาพร้อมกับทั้งโอกาสและความเสี่ยง”

“ทำไมพวกเราถึงไม่กล้าเสี่ยงลองดูสักครั้งล่ะ”

ครั้งก่อน เขาประมาทเกินไป และถูกฝ่ายสายหลักเล่นงานจนพลาดท่า

ทำให้ตระกูลลอว์เรนซ์สูญเสียโอกาสอันล้ำค่าในการทำศึก

แต่ครั้งนี้ เขาเตรียมตัวมาอย่างรอบคอบ ไม่มีทางปล่อยให้พลาดอีกแน่นอน

คูซิสรู้ดีว่า สิ่งที่เคร้กพูดไปทั้งหมดก็เป็นแค่คำพูดสวยหรูเท่านั้น

จุดประสงค์ที่แท้จริงก็แค่ต้องการยุยงให้ทุกคนเห็นด้วยกับการเปิดศึก

คิดได้ดังนั้น เขาก็แสยะยิ้มเล็กน้อย

“หัวหน้าตระกูลพูดก็ไม่ผิด”

“ฉันเองก็เห็นด้วยว่าควรเสี่ยงลองดู”

“ถ้าพวกเราชนะ เราจะสามารถครอบครองเขตสามได้อย่างสมบูรณ์”

ทันทีที่คำพูดนี้จบลง เคร้กก็หันไปมองคูซิสด้วยสีหน้าประหลาดใจ

หมอนี่กินยาอะไรผิดขนาดหรือไง

ทำไมวันนี้ถึงไม่คัดค้านเขาเหมือนทุกที

ขณะที่เคร้กกำลังสงสัย อยู่ๆ ก็มีสมาชิกจากสายรองลุกขึ้นมาพูดขึ้นอีกครั้ง

“พลเอกคูซิส ผมขอถามหน่อย ถ้าเกิดพวกเราดันติดโรคระบาดขึ้นมาล่ะ”

“ท่านเคยคิดถึงผลที่จะตามมาหรือเปล่า”

คำถามนี้ เป็นสิ่งที่หลายคนในที่ประชุมต่างก็อยากรู้เช่นกัน

ไม่ว่าจะเป็นนายพลหรือสมาชิกตระกูล

ทุกคนต่างต้องการสร้างผลงาน

แต่เงื่อนไขสำคัญคือ พวกเขาต้องสามารถรักษาชีวิตตัวเองไว้ได้ก่อน

“พวกเราสามารถรอให้เขตสามจัดการกับปัญหาโรคระบาดให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยเริ่มการบุกโจมตี”

“ถึงตอนนั้น แม้เราจะต้องแลกมาด้วยต้นทุนที่สูงขึ้น แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความมั่นใจว่าจะไม่มีปัญหาตามมา”

ทันทีที่เขาพูดจบ กลุ่มสมาชิกสายรองก็พากันส่งเสียงสนับสนุน

เมื่อพวกเขาเป็นฝ่ายเริ่มก่อน กองกำลังฝ่ายเป็นกลางจำนวนมากก็เริ่มเอนเอียงมาทางพวกเขาเช่นกัน

ในตอนนั้นเอง คูซิสหันไปมองเคร้กที่นั่งอยู่ตำแหน่งสูงสุด

“ท่านหัวหน้าตระกูล คิดเห็นอย่างไรกับแผนนี้”

บนใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มแห่งชัยชนะ

ตราบใดที่เขายังสามารถถ่วงเวลาได้ โอกาสที่สายรองจะเป็นฝ่ายได้เปรียบก็จะมากขึ้นเรื่อยๆ

อย่างไรก็ตาม ฉากที่ทุกคนคาดการณ์ว่าเคร้กจะระเบิดอารมณ์กลับไม่เกิดขึ้น

ในตอนนี้ เขายังคงนั่งอยู่ด้วยใบหน้าที่สงบนิ่งและรอยยิ้มอันคาดเดาไม่ได้

ก่อนที่การประชุมนี้จะเริ่มขึ้น เขาได้คาดการณ์ไว้แล้วว่าสถานการณ์เช่นนี้จะต้องเกิดขึ้น

“พลเอกคูซิส คุณคิดว่าผมจะสะดุดกับหลุมเดิมถึงสองครั้งหรือไง”

ในขณะที่ทุกคนยังคงงุนงงและไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร

เคร้กก็เพียงแค่ตบมือเบา ๆ สองครั้ง

ไม่นานนัก ทหารรักษาการณ์คนหนึ่งก็เดินเข้ามาตามคำสั่ง