หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4154

เช้าวันต่อมา

เมื่อดวงอาทิตย์ลอยขึ้นไปสูง

หลินมั่วติดตามจีตู๋ถ้าไปยังฐานทัพของตระกูลลอว์เรนซ์

ทันทีที่ก้าวเข้าไปในเต็นท์บัญชาการ สายตานับไม่ถ้วนก็จับจ้องมาทางพวกเขาพร้อมกัน

คนที่อยู่ในที่นี้ ล้วนเป็นผู้มีอำนาจในฝ่ายของตระกูลลอว์เรนซ์

พอจีตู๋ถ้าเดินเข้ามา บรรยากาศในเต็นท์ยิ่งตึงเครียดขึ้นไปอีก

แต่เคร้กที่นั่งอยู่ตำแหน่งสูงสุดกลับลุกขึ้นทันที พร้อมกล่าวต้อนรับด้วยท่าทีอบอุ่น ทำลายความเงียบไปในทันที

“ท่านจีตู๋ถ้า เชิญนั่งที่ตำแหน่งหลัก”

พูดจบ เขาก็ขยับตัวหลีกทางให้ พร้อมกับกวาดตามองคนอื่นๆ อย่างแนบเนียน

สองพี่น้องซิงหยุน รวมถึงเป้าซือ เขาล้วนเคยเจอมาก่อนแล้ว

ส่วนคนอื่นๆ เขาแทบไม่รู้จักเลย

หลินมั่วที่ผ่านการปลอมตัวมาแล้ว แถมยังสวมหน้ากากไว้ ทำให้เคร้กจำไม่ได้

“ท่านจีตู๋ถ้า แล้วท่านเหล่านี้คือใคร” เคร้กถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ท่านผู้อาวุโสของเรา”

จีตู๋ถ้าตอบสั้นๆ ก่อนจะแนะนำหลินมั่วกับศิษย์ของเขา รวมถึงเสวี่ยเหลียนที่สวมผ้าคลุมหน้าโดยใช้คำว่า “ฃเพื่อนแล้วข้ามรายละเอียดไป

“เด็กคนนี้น่ารักจริงๆ”

เคร้กหันไปมองหลินอู่เหิ่น ก่อนจะกล่าวชม

แต่ไม่รู้ทำไม เด็กคนนี้กลับมองมาทางเขาด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความดุดัน

เคร้กรู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก่อนจะเชิญจีตู๋ถ้านั่งที่ตำแหน่งหลักอีกครั้ง

แต่จีตู๋ถ้าปฏิเสธทันที

“วันนี้เป็นการประชุมเรื่องสำคัญของตระกูลลอว์เรนซ์”

“พวกเราแค่แวะมาดูความสนุก ไม่ต้องใส่ใจพวกเรา”

พูดจบ จีตู๋ถ้าก็เดินไปนั่งที่มุมหนึ่งของเต็นท์ ตรงตำแหน่งที่มีเก้าอี้ห้าตัวเรียงกัน

“พวกท่านประชุมกันต่อเถอะ”

ทันทีที่จีตู๋ถ้าพูดจบ เคร้กก็รีบพยักหน้าให้ทางนี้อย่างเอาใจ ก่อนจะหันไปพูดกับคนอื่นในที่ประชุม

“ไหนๆ ทุกคนก็มากันพร้อมแล้ว งั้นเรามาเริ่มกันเลย”

เคร้กในฐานะผู้นำการประชุมกล่าวขึ้น

“จากข้อมูลที่ได้รับมา การระบาดของโรคติดต่อในเขตสาม ตอนนี้เกือบจะหายดีแล้ว”

“โรคระบาดในเขตสามยังไม่ได้ถูกกำจัดจนหมด”

“พวกเราไม่สามารถรับประกันได้ว่า ถ้าทำสงครามตอนนี้ กองทัพของเราจะไม่ติดเชื้อไปด้วย”

ฝ่ายนายพลก็ลุกขึ้นมาทันที ตะโกนกลับอย่างโกรธเคือง

“พวกขี้ขลาด ไม่มีใครบังคับให้พวกนายไปออกรบซะหน่อย”

“จะกลัวอะไรกันนักหนา”

สมาชิกสายรองของตระกูลก็สวนกลับอย่างไม่ยอมแพ้

“พวกเราก็แค่ต้องการรับผิดชอบต่อความปลอดภัยของเหล่าทหาร”

“นี่มันไม่ต่างจากการส่งคนไปตายอย่างไร้ค่า”

ทั้งสองฝ่ายโต้เถียงกันไปมา ผู้ที่สนับสนุนและผู้ที่คัดค้านเริ่มแบ่งฝั่งกันชัดเจนมากขึ้น

บรรยากาศในเต็นท์บัญชาการเริ่มวุ่นวายและสับสน เสียงโต้แย้งดังขึ้นเรื่อยๆ จนสถานการณ์แทบจะควบคุมไม่ได้

แต่ถึงอย่างนั้น เคร้กและคูซิส ตัวแทนของสายรองกลับไม่แสดงท่าทีใดๆ

ทั้งสองคนนั่งนิ่งอยู่กับที่ ท่าทางสงบ ผ่อนคลาย จิบชาอย่างไม่รีบร้อน

ราวกับว่าเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นรอบตัวไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเขาเลยแม้แต่น้อย