หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4180

หลินมั่วมองดูหัวหน้าหุ่นเชิดของแก็งแมลงวันล้มลงกับพื้น

ก็ก้าวพรวดพราดไปข้างหน้าเขาทันที

“คนอื่นๆรีบฝึกฝนเคล็ดวิชาของตนเอง!”

พูดพลางเขาก็รีบตรวจดูอาการของคนผู้นี้

“เป็นอย่างไรบ้าง” เสวี่ยเหลียนเดินเข้ามาถาม

“ไม่มีอะไรมากเเค่หมดแรง!”

หลินมั่วอธิบายสั้นๆ จากนั้นก็หยิบยาบำรุงกำลังเม็ดหนึ่งป้อนให้คนผู้นี้

ไม่นาน

คนอื่นๆก็เข้าสู่สภาวะฝึกฝนกันหมดแล้ว

หัวหน้าหุ่นเชิดคนนี้ก็ค่อยๆฟื้นคืนสติ

เมื่อเห็นท่าทางของอธิบดีชิวเเละคนอื่นๆ เขาก็รีบทำตาม

เพียงเเต่ยังไม่ทันที่เขาจะนั่งลงกับพื้น หลินมั่วเรียกเขาไว้

“เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งรีบฝึก!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หัวหน้าหุ่นเชิดก็หันศรีษะกลับมาด้วยความสงสัย

“คุณชื่ออะไร” หลินมั่วถาม

“หูเฉวียน!” เขาตอบด้วยสีหน้าซีดเซียว

หลังจากหัวหน้าเเก็งเหยี่ยวครามคนก่อนและคนสนิทถูกกำจัดไป

คนผู้นี้ก็ถูกหม่าปังเต๋อและคนอื่นๆสนับสนุนขึ้นมา เป็นเพียงหุ่นเชิด

ด้วยเหตุนี้เอง หลินมั่วจึงไม่เคยทำความรู้จักกับเขาเลย

เพียงแต่ว่า การพูดคุยกันในวันนี้ กลับทำให้หลินมั่วเปลี่ยนความคิดไป

“ทำไมถึงได้พยายามขนาดนั้นล่ะ” หลินมั่วถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย

พูดตามตรง หูเฉวียนอายุยังน้อย พรสวรรค์ก็ธรรมดา

เรียกได้ว่าในบรรดาหัวหน้ากลุ่มอำนาจทั้งหมด คนผู้นี้ไม่เพียงแต่มีการฝึกฝนต่ำที่สุด ทักษะก็ยังรั้งท้ายอีกด้วย

แต่ความมุ่งมั่นที่จะเเข็งเเกร่งขึ้นนั้น ทำให้หลินมั่วมองเขาด้วยความชื่นชม

หูเฉวียนมีสีหน้างุนงง เพียงแต่เมื่อหลินมั่วถาม เขาก็ไม่กล้าปิดบังอะไร ตอบตามตรง

“ระหว่างทาง ผมแอบฟังเขาสองสามคนพูดคุยกัน”

“พวกเขาพูดว่าตราบใดที่ผ่านการทดสอบครั้งนี้ไปได้ พลังจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก!”

“ผมอยากเเข็งแกร่งขึ้น!”

เหตุผลนั้นเรียบง่าย และตรงไปตรงมา

“ถูกต้อง คุณบริสุทธิ์!”

หลินมั่วมองไปยังดวงตาที่สะอาดและใสซื่อของหูเฉวียน กล่าวด้วยความชื่นชมเล็กน้อย

“สมแล้วที่เป็นเคล็ดวิชาและวิธีการฝึกฝนที่คุณหลินคิดค้นขึ้น แค่ประเดี๋ยวประด๋าว ก็เทียบเท่ากับการฝึกฝนของผมทั้งเดือนแล้ว”

เมื่อพูดออกมา

ผู้คนที่เมื่อก่อนยังเริงร่าดีใจ พลันเงียบลงในทันที

สายตาต่างก็หันไปจับจ้องที่หม่าปังเต๋อ

ไอ้ขี้ประจบเอ้ย!

ในเวลานี้หลินมั่วก็หยุดสอนอู๋เหิ่นเช่นกัน

“วันนี้ไว้เเค่นี้ก่อนเถอะ!”

“พรุ่งนี้เวลาเดิม สถานที่เดิม แยกย้ายได้!”

ถึงเวลานี้เหงื่อที่ตัวของพวกเขาก็แห้งสนิทแล้ว แต่กลิ่นเหงื่อเหม็นอับกลับยังไม่จางหายอีกนาน

หลังจากฟังคำสั่งของหลินมั่ว หัวหน้ากลุ่มอำนาจหลายคนก็เเตกฮือกันไปทันที

ในตอนที่ไม่มีใครสังเกตุเห็น

ในเวลานี้ ร่างผอมบางร่างหนึ่งได้นั่งขัดสมาธิอยู่ที่เดิม

เมื่อได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวของผู้คนที่จากไป หูเฉวียนเพียงเเค่ลืมตามองเล็กน้อย

ในดวงตาที่ยังเด็กนั้นเผยให้เห็นถึงความคาดหวังเเละความปราถนาอันแรงกล้า

วินาทีถัดมา เขาก็หลับตาลงอีกครั้ง เข้าสู่สภาวะฝึกฝน