หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4186

หลังจากอธิบดีชิวและกุหลาบดำกลับมาที่จุดเริ่มต้น ก็เหนื่อยจนไม่อยากพูด

แม้แต่สายตาก็ขี้เกียจเหล่มอง หลังจากปล่อยข้อเท้าด้วยมือทั้งสองข้าง ทั้งสองก็ลงบนพื้นเพื่อฝึกฝนทันที

กลุ่มที่ออกไปมีทั้งหมดเจ็ดคน

เวลานี้นอกจากบรมครูทั้งสามคน

อีกสี่คนที่เหลือก็ถูกลากกลับมาโดยการจับข้อเท้า

หลังจากหลินมั่วกำลังเตรียมตัวตรวจสอบทั้งสี่คน

เฟิงอู๋ซิ่วก็วางท่าเข้ามาทันที

"หมอเทวดา คุณเพิ่งจะเข้าใจ จำเป็นต้องทำให้มันมั่นคงหน่อย"

"เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ให้ผมจัดการก็ได้"

พูดจบก็ย่อตัวลง

หลินมั่วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แม้ว่าจะไม่เข้าใจว่าทําไมชายชราคนนี้ถึงเอาอกเอาใจมากขนาดนี้

แต่เมื่อผู้อาวุโสนึกถึงองค์กรเจ็ดบาป ก็ไม่ได้ตกต่ำจนถึงขั้นลงมือกับสี่คนนี้

เลยตัดสินใจตอบตกลง

"เช่นนั้นก็รบกวนด้วย ผู้อาวุโสเฟิงช่วยปลุกพวกเขาให้ตื่นที!"

เฟิงอู๋ซิ่วทำสัญญาณมือให้วางใจ เขาหยิบอุปกรณ์ขึ้นมา

หวังจั่งซิงและคนอื่นๆ เพียงแค่หมดแรงและหมดสติเท่านั้น

ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

ภายใต้การจัดการของเฟิงอู๋ซิ่ว ภายในไม่กี่นาที หลายคนก็ตื่นขึ้นมา

หลินมั่วจึงออกคำสั่งทันที

"อย่ามัวเสียเวลา รีบไปฝึกฝนพลังภายใน!"

ไม่ใช่ว่าเขาจะใจคอโหดร้าย!

คนเหล่านี้มีอายุมากแล้ว ประกอบกับคุณสมบัติก็เป็นอย่างนั้น

ฝึกฝนอย่างช้าๆ ทีละเล็กทีละน้อย ไม่รู้ว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่ ถึงจะเชี่ยวชาญด้านพลังภายในที่เขารวบรวมได้

ดังนั้น หลินมั่วจึงคิดวิธีนี้ขึ้นมาตรงหน้า

การกดการทำงานของร่างกายให้ถึงขีดจำกัด

ด้วยวิธีนี้ การฝึกฝนก็จะได้ผลลัพธ์ทวีคูณ

และวันนี้ได้เพิ่มระยะเวลาและระยะทาง ด้านหนึ่งเพื่อบังคับขีดจํากัดทางกายภาพของพวกเขาต่อ

ในขณะเดียวกันก็เป็นการฝึกควบคุมจิตวิญญาณของคนหลายคนด้วย

เมื่อปรับตัวได้แล้ว พอถึงเวลานั้นแม้ว่าจะไม่มีการดูแลของหลินมั่ว พวกเขาก็สามารถฝึกได้ด้วยตัวเอง

นี่เป็นความตั้งใจเดิมของหลินมั่ว

หลินมั่วก็ไม่อยากคาดเดา

เขาจ้องมองเฟิงอู๋ซิ่วและถามอย่างตรงไปตรงมา

"ผู้อาวุโสเฟิง ท่านบอกเจตนาของท่านมาเถอะ!"

"ไม่อย่างนั้นหากท่านจะอยู่ที่นี่ตลอด ผมคงนอนไม่หลับ!"

ท้ายที่สุดแล้วหลินมั่วกับองค์กเจ็ดบาปก็มีความแค้นต่อกัน

เฟิงอู๋ซิ่วยังไม่ได้ทำท่าทางผิดปกติอะไร

แต่การที่เขาวนเวียนอยู่ตรงหน้าตลอดเวลา ทำให้หลินมั่วรำคาญไม่น้อย

จะทะเลาะกันจะดีกัน ก็ต้องกำหนดให้ดี

เหมือนกับจีตู๋ถ้า

ภายนอกทั้งสองดูเข้ากันดีมาก แต่ทั้งสองฝ่ายต่างก็รู้ดี

เมื่อตัวเองหมดประโยชน์ ก็จะเป็นจุดเริ่มต้นของการฆ่าฟัน

ทว่าเฟิงอู๋ซิ่วคนนี้กลับแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

รู้ว่าตนฆ่าผู้นำองค์กรเจ็ดบาปถึงสองคน แต่เขาดูเหมือนจะไม่รู้เรื่องนี้เลย

อยู่ข้างกายตนตลอดเวลา และเอาอกเอาใจ

เฟิงอู๋ซิ่วได้ยินคําพูดนี้ ก็ชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด...