หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 420

หลินมั่วเพิ่งจะจัดของในบ้านเสร็จก็ถูกฟังฮุ่ยคะยั้นคะยอให้ไปหาเฉินเซิ่งหยวน เพื่อคุยเรื่องเร่งการก่อสร้างบริษัท

สวี่ตงเสวี่ยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้างๆ ฟังฮุ่ย “จริงสิ พี่เขย พี่ก็รู้ว่าสามีฉันทำงานด้านอุตสาหกรรมการก่อสร้างมาตลอด...

...พี่ไปบอกเฉินเซิ่งหยวนว่าให้จัดตั้งบริษัทเขามาจัดการด้านอสังหาริมทรัพย์หน่อยสิ...

...ถ้าเป็นแบบนี้จะได้มีความสอดคล้องกับบริษัทเก่าเขา...

...อุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์จะได้ได้กำไรไปด้วย...

...จากความสามารถกับเส้นสายของสามีฉันแล้ว ถ้ามีบริษัทนี้ ได้กำไรหนึ่งร้อยล้านภายในหนึ่งปีไม่ใช่ปัญหาเลย!”

ฟังฮุ่ยพยักหน้าอย่างต่อเนื่องด้วยความตื่นเต้น “ใช่ๆ...

...หลินมั่ว ถึงแม้ว่าเฉินเซิ่งหยวนจะเปิดบริษัทให้ แต่จะทำอะไรนั้นพวกเราเป็นคนตัดสินใจ...

...นายไปบอกให้เขาเปิดบริษัทอสังหาริมทรัพย์ซะ เข้าใจไหม”

หลินมั่วพยักหน้าอย่างใจเย็น

พวกเขาออกมาจากบ้านและตรงไปที่เซิ่งหยวนกรุ๊ป

หลังจากเข้าไปในห้องทำงานของเฉินเซิ่งหยวน ก็เห็นว่าโจวชิ่งอู่อยู่ที่นั่นก่อนแล้ว

สีหน้าของโจวชิ่งอู่เต็มไปด้วยความพอใจ ไม่มีความเศร้าซึมเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว

ตระกูลฮั่วต้องการจะฮุบทรัพย์สินของตระกูลโจว ตระกูลหลักทั้งสิบแห่งเมืองก่วงหยางก็ใช้โอกาสนั้นละทิ้งตระกูลโจวและเข้ายึดทรัพย์สินของตระกูลโจวไว้

ตอนนั้นตระกูลโจวไม่มีความสามารถมากพอที่จะต่อต้าน จึงทำให้เกิดการต่อสู้กันภายในตระกูลขึ้น

สมาชิกบางคนในตระกูลรวมตัวกันบีบบังคับให้โจวชิ่งอู่ลงจากตำแหน่ง

โจวชิ่งอู่จึงต้องสละอำนาจทั้งหมดในตระกูล

แต่ก่อนหน้านั้นโจวชิ่งอู่ได้ลงทุนให้กับหลินมั่วไปอย่างลับๆ

และที่หลินมั่วได้รับชัยชนะในการประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ทางการแพทย์ในครั้งนี้ ทำให้เงินลงทุนของโจวชิ่งอู่ได้กำไรกลับมามากมาย

ทรัพย์สินคนที่ของตระกูลโจวในตอนนี้เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว ทำให้ความสามารถเพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

การที่โจวชิ่งอู่เลือกลงทุนถูกต้อง ไม่ใช่แค่ทำให้เขาได้อำนาจในตระกูลคืนมาเท่านั้น แต่ยังทำให้ตระกูลใหญ่โตขึ้นอีกด้วย

และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หลังจากตระกูลฮั่วประสบกับเรื่องในครั้งนี้ พวกเขาก็ถูกหนานป้าเทียนสั่งห้าม ไม่ให้เข้าเมืองก่วงหยางอีก

โจวชิ่งอู่ถอนหายใจ “ที่สำคัญที่สุดคือคุณหลินไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องในครั้งก่อน!...

...พอคิดถึงเรื่องที่ผมทำลงไปในตอนนั้นแล้ว ผมช่างไร้มารยาทจริงๆ”

หลินมั่วยิ้มและเดินมานั่งข้างๆ โต๊ะ

โจวชิ่งอู่ตามหลังไป “ประธานเฉินออกไปเซ็นสัญญา อีกเดี๋ยวก็กลับมาแล้วครับ...

...คุณหลิน คุณช่วยตระกูลโจวไว้มากมายขนาดนี้ ผมไม่รู้เลยว่าควรจะตอบแทนคุณอย่างไรดี...

...เอาแบบนี้แล้วกันครับ ผมจะให้หุ้นของโจวซื่อกรุ๊ปคุณสิบเปอร์เซ็นต์ ถือว่าเป็นน้ำใจจากผม คุณว่าเป็นอย่างไรบ้าง”

โจวซื่อกรุ๊ปเป็นรากฐานของตระกูลฮั่ว

ก่อนหน้านี้โจวซื่อกรุ๊ปมีมูลค่าหลายพันล้าน แต่หลังจากผ่านเรื่องในครั้งนี้มา ทำให้มูลค่าของโจวซื่อกรุ๊ปเพิ่มขึ้นไปราวๆ หมื่นล้าน

หุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ก็มีมูลค่ามากกว่าหลายพันล้านแล้ว

หลินมั่วตะลึง “ท่านผู้เฒ่าโจวครับ ของขวัญอันนี้มีมูลค่ามากเกินไปแล้ว ผมรับไว้ไม่ได้หรอกครับ!”