โจวชิ่งอู่รีบโบกมือทันที “คุณหลิน มันไม่ล้ำค่าเลย!”
“ถ้าไม่มีคุณ โจวซื่อกรุ๊ปก็คงถูกคนอื่นกลืนกินไปหมดแล้ว จะยังมีวันนี้ได้ที่ไหนกันล่ะ!”
“อีกอย่าง ครั้งนี้คุณทำให้ผมได้กำไรตั้งมากมายขนาดนี้ หุ้นแค่นี้ไม่ได้ถือว่ามากมายอะไรเลยครับ”
หลินมั่วปฏิเสธอยู่พักหนึ่ง แต่โจวชิ่งอู่มีท่าทีที่เด็ดเดี่ยวแน่วแน่ สุดท้ายจึงจำใจต้องรับเอาไว้
ที่จริงแล้วหลินมั่วก็รู้ความคิดของโจวชิ่งอู่เช่นกัน
การให้หุ้นคือฉากบังหน้า ความจริงคืออยากจะผูกตระกูลโจวและหลินมั่วไว้ด้วยกัน
ครั้งนี้ตระกูลโจวเองก็ได้เห็นความสามารถของหลินมั่วแล้ว
ทางตระกูลฮั่วยังคงจับจ้องตาเป็นมันอยู่ ตระกูลโจวจำเป็นต้องหาคนหนุนหลัง ซึ่งหลินมั่วก็คือตัวเลือกที่ดีที่สุด
การให้หุ้นกับหลินมั่วก็เท่ากับผูกมัดหลินมั่วไว้กับตระกูลโจว แล้วถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับตระกูลโจว หลินมั่วจะไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยงั้นเหรอ
ส่วนหุ้นหนึ่งพันล้านนี้ โจวชิ่งอู่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ตอนแรกหนานป้าเทียนนำเงินสามพันล้านมาที่ตระกูลโจว หวงหย่งเฟิงและซ่งจื่อหลานต่างก็นำเงินจำนวนมากมาสนับสนุนหลินมั่ว
คนเหล่านั้นล้วนเป็นผู้มีอิทธิพลในเมืองก่วงหยาง แล้วพวกเขาต่างก็ไว้วางใจหลินมั่วมาก หนึ่งพันล้านของตัวเอง จึงไม่ได้ถือว่ามากมายอะไรเลย
คุยกันไปสักพัก เฉินเซิ่งหยวนก็เข้ามา
“คุณหลิน ขอโทษจริงๆ ครับ ให้คุณรอนานเลย!”
“ครั้งนี้เราได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์ เลยมีคนมาร่วมมือกับเราเยอะมากจริงๆ หลายวันมานี้ผมยุ่งจนไม่มีเวลากินข้าวเลย!”
เฉินเซิ่งหยวนยิ้มไม่หุบ
หลังจากผ่านเรื่องราวครั้งนี้มา เซิ่งหยวนกรุ๊ปก็ก้าวขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง มีสินทรัพย์เกินหมื่นล้านได้สบายมาก
และเขาก็จะยืนอยู่ในตำแหน่งที่เท่าเทียมกับตระกูลหลักทั้งสิบด้วย
ก่อนหน้านี้จริงๆ แล้วตระกูลหลักทั้งสิบไม่ได้สนใจเขามากนัก คิดว่าเขาเป็นแค่ลูกน้องของ หนานป้าเทียนเท่านั้น
ตอนนี้เขายืนขึ้นด้วยศักยภาพของตัวเอง ในตระกูลหลักทั้งสิบจะมีใครกล้าดูถูกเขากันล่ะ
โจวชิ่งอู่ทอดถอนใจและพูดว่า “ตอนแรกประธานเฉินพาคุณหลินไปหาฮั่วเทียนเฉิง เพราะอยากจะเข้าร่วมคณะตัวแทนมณฑลก่วง แต่ก็ถูกฮั่วเทียนเฉิงปฏิเสธ”
“ผลสุดท้ายครั้งนี้คุณหลินก็ได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์ ทำให้ตระกูลฮั่วเสียใจกันแทบตาย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...