หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 422

เช้าวันต่อมา พอโจวชิ่งอู่จัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็โทรหาหลินมั่ว เพื่อให้หลินมั่วไปรับบริษัท  

ตอนนั้นหลินมั่วกำลังกินข้าวอยู่ที่บ้านพอดี ตอนที่เขารับโทรศัพท์ ทุกคนในครอบครัวต่างก็ฟังอยู่  

สวี่ตงเสวี่ยมีสีหน้าตื่นเต้น “เฉินเซิ่งหยวนจะให้บริษัทนั้นใช่ไหม”

“เป็นยังไงบ้าง”

“ใช่บริษัทอสังหาริมทรัพย์รึเปล่า”

หลินมั่วพยักหน้า “ใช่!”

สวี่ตงเสวี่ยดีใจมาก “เยี่ยมไปเลย!”

“ไปรับได้ที่ไหน”

“พวกเราจะไปเซ็นสัญญาเดี๋ยวนี้!”

สวี่ปั้นซย่าตกตะลึงไปครู่หนึ่ง “เธอจะเซ็นสัญญาอะไร” 

“เขามอบบริษัทของเฉินเซิ่งหยวนให้หลินมั่ว ไปรับบริษัทตอนนี้ก็ต้องเป็นหลินมั่วที่เซ็นสัญญาสิ!”

“ถ้าพวกเธอเซ็น บริษัทนั่นจะไม่กลายเป็นของพวกเธอไปเลยรึไง”

สวี่ตงเสวี่ยแบะปากทันที “พี่ นี่มันก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆ ทำไมพี่ต้องสนใจขนาดนี้ด้วยล่ะ”

สวี่ปั้นซย่าหมดคำพูด ประเด็นการเป็นเจ้าของบริษัทมูลค่าหลายสิบล้านยังนับว่าเป็นเรื่องเล็กๆ อีกเหรอ

ในเมื่อเป็นเรื่องเล็กๆ งั้นเธอจะไปรับจะไปเซ็นสัญญาด้วยความตื่นเต้นขนาดนี้ทำไมกัน

“ก่อนหน้านี้ตกลงกันแล้วนะว่าแค่ให้หวงเหลียงไปดูแลบริษัท ไม่ได้ตกลงกันว่าจะให้หวงเหลียง สักหน่อย!”

“เรื่องการเซ็นสัญญายังเป็นเรื่องที่หลินมั่วต้องไปจัดการ!”

สวี่ปั้นซย่าพูดออกไปตรงๆ

สวี่ตงเสวี่ยรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย “พี่ พี่หมายความว่ายังไงกันแน่”

“พี่คิดว่าพวกเราอยากได้บริษัทนี้เหรอ”

“พี่ดูถูกพวกเราใช่ไหม”

สวี่ปั้นซย่า “ฉัน...ฉันจะไปดูถูกพวกเธอทำไม”

“ตามหลักแล้วหลินมั่วก็ควรไปไม่ใช่รึไง”

สวี่ตงเสวี่ย “ตามหลักอะไร ฉันเป็นน้องสาวพี่นะ พี่จำเป็นต้องแบ่งแยกให้ชัดเจนขนาดนี้เลยเหรอ”

“พี่บอกว่าให้หวงเหลียงดูแลบริษัท แต่บริษัทไม่ได้อยู่ภายใต้ชื่อหวงเหลียง แล้วตอนที่เขาดูแล ลูกน้องจะเชื่อฟังเขาเหรอ”

“ถ้าพี่ไม่ยอมมอบอำนาจ แล้วจะให้หวงเหลียงทำเงินให้บริษัทได้ยังไง” 

“ฉันไม่คิดเลยจริงๆ พี่กลายเป็นคนขี้เหนียวขนาดนี้ในภายหลังได้ยังไงกัน”

สวี่ปั้นซย่าโกรธจนแทบกระอักเลือดออกมา บริษัทมูลค่าหลายสิบล้าน ฉันไม่ให้เธอก็คือฉันขี้เหนียวงั้นเหรอ

ครอบครัวเธอส่งเงินหลายสิบล้านให้คนอื่นตามอำเภอใจเหรอ

สวี่ปั้นซย่ามีสีหน้างุนงง นี่มันนับว่ายุติธรรมยังไงเนี่ย

ทั้งๆ ที่เป็นบริษัทของหลินมั่ว จะกลายเป็นบริษัทของพ่อฉันไปได้ยังไง