หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4243

หลินมั่วได้ยินเสียงเอะอะจากชั้นล่าง จึงตอบสนอง

"บ้าเอ๊ย!"

โสมโส่วอู่พันปีนี้ถูกปิดผนึกมาไม่รู้กี่ปีแล้ว

พลังยาที่ระเบิดออกมา เพียงสูดหายใจเข้าไป แต่เปรียบได้กับสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์อันล้ำค่า

เป็นพิษร้ายแรงสำหรับกงซุนเถี่ยที่ร่างกายใกล้จะพัง

แต่สำหรับกองทัพของพวกเขา นั่นเป็นสมบัติที่หายากในการฝึกฝน!

เวรกรรม!

หลินมั่วแอบประณามตัวเอง

เพิ่งผ่านขั้นตอนการรักษากงซุนเถี่ย ไม่รู้ว่าพลังของยาศักดิ์สิทธิ์ลอยออกไปทางประตูเท่าไหร่

ตึง! ตึง! ตึง!

เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังเข้ามา หม่าปังเต๋อและคนอื่นๆ ถูกปลุกให้ตื่น

พวกเขามองไปทางบันไดพร้อมกัน หลินมั่วก็อยู่ตรงหน้าพวกเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ

"ไม่ต้องฝึกแล้ว รีบปิดประตูหน้าต่างทั้งหมดให้แน่นแล้วค่อยว่ากัน!"

เขากังวลว่าหลายคนจะไม่เข้าใจว่ามันสำคัญแค่ไหน จึงเอ่ยเสริมอีกประโยค

"ถ้าพลังของยาศักดิ์สิทธิ์นี้หมดลง มันก็คงจะหายไปจริงๆ!"

พอคําพูดนี้เอ่ยออกมา หม่าปังเต๋อและคนอื่นๆ ก็ไม่สนใจจะฝึกอีก

พวกเขาวิ่งวุ่นไปที่ประตู หน้าต่างรอบๆ อย่างบ้าคลั่ง

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น ทุกคนก็ยังไม่วางใจ และตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง

ในกระบวนการนี้ พวกเขายังพบว่าห้องนั้น มีพลังของยาศักดิ์สิทธิ์แรงเป็นพิเศษ

ขณะที่หม่าปังเต๋อเป็นผู้นําในการเตรียมการสํารวจ

กลับถูกหลินมั่วเตะกระเด็นออกไป

"สาวน้อยเสวี่ยเหลียนอยู่ข้างใน ถ้าพวกคุณกล้าเปิดประตู ผมจะหักขาของพวกคุณให้หมด!"

ทุกคนแม้จะอยากรู้อยากเห็น

แต่เมื่อเห็นหลินมั่วที่มีท่าทางเหมือนจะระดมกำลัง ก็ย่อมไม่กล้าสร้างปัญหา

เพียะ!

โดยปกติคนที่ตอบสนองเร็วที่สุดคือหม่าปังเต๋อ คนที่ไร้ยางอายที่สุดก็คือเขา

ไม่รอให้คนอื่นมีปฏิกิริยาใด เขาก็นั่งอยู่ตรงหน้าประตูแล้ว

"เพื่อป้องกันไม่ให้พวกคุณที่มีเจตนาไม่ดี ที่นี่มีผมเฝ้าอยู่"

เสียงคำพูดนี้ ดังขนาดที่คนทั้งเกาะนรกได้ยิน

ผู้อำนวยการชิวกับหวังฉางซิงและคนอื่นๆ มองหน้ากัน จากนั้นมุมปากก็ยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์

วินาทีต่อมา

ก็เห็นหลายคน จะแข่งขันกันรอบใหม่

ในที่สุดหลินมั่วก็อดไม่ได้ที่จะเตือน

"ถ้าพวกคุณยังสร้างปัญหาแบบนี้ต่อไป พลังของยาศักดิ์สิทธิ์นี้ก็จะหายไปด้วย"

แม้ว่าประตูและหน้าต่างทั้งหมดจะถูกปิดแล้ว แต่นี่เป็นเพียงการชะลอการกระจายตัวเท่านั้น

ไม่สามารถกันได้อย่างสิ้นเชิง

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา

ทุกคนจึงเงียบลง

มองไปที่พี่หกหวังฉางซิงอย่างโกรธเคือง และรีบนั่งสมาธิเพื่อฝึกฝน

พอได้โอกาสนี้ หลินมั่วจึงเตือนทุกคนอีกครั้ง

"วันนี้พวกคุณตั้งใจรับสิ่งดีๆ ก็พอ"

"ระวังปากตัวเองให้ดี!"

"อีกอย่างถ้าพวกคุณเปิดห้องนี้ ผมจะลงโทษอย่างหนัก จำไว้ด้วยว่าผมไม่ได้ล้อเล่น!"

โสมโส่วอู่พันปีมีความเกี่ยวข้องมากมาย

หากรั่วไหลออกไป ความผันผวนที่เกิดขึ้น อาจจะไม่น้อยไปกว่ากะโหลกคริสตัลเลย

ดังนั้นเรื่องนี้ หลินมั่วจึงต้องระมัดระวัง กลัวว่าคนอื่นจะหลุดปาก