หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4246

สำหรับเฟิงอู๋ซิ่วแล้ว

หลินมั่วกำลังล้อเล่นกับจตุวิชาบำเพ็ญกายนี้แน่ๆ

ต่อให้เลียนแบบได้ แต่การมอบให้คนที่ไม่มีพรสวรรค์ในการฝึกแล้ว ช่างเป็นการเสียของจริงๆ

เมื่อมีความคิดแบบนี้ เขาเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก

หลินมั่วเองก็เห็นความดูถูกของเขา

เหอะๆ คอยดูเถอะ ตอนนี้ร่างกายของหูเฉวียนฝึกจนบรรลุถึงขั้นแล้ว

อีกไม่นานก็จะสามารถผงาดได้แล้ว

ให้พวกแกได้เห็นเต็มตาแน่นอน!

และแล้วภายในกระท่อมที่แออัดนั้นก็ตกอยู่ในความเงียบ!

จากนั้นอยู่นาน ตัวของหวังจั่งซิ่งก็สั่นเทา

จากนั้นพลังที่แข็งแกร่งก็ปะทุขึ้น ราวกับเสือแกร่งลงเขา ดุดันอย่างมาก

และก็ราวกับมังกรผงาด ทรงพลังอย่างมาก

การเปลี่ยนแปลงที่กะทันหันนี้ทำให้คนอื่นๆ ที่ฝึกอยู่นั้นแตกตื่น

เมื่อรับรู้ถึงพลังที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ของหวังจั่งซิ่ง ทุกคนต่างรู้ทันทีว่าเขาบรรลุแล้ว

ทันใดนั้น มีคนไม่น้อยที่มองดูอย่างอิจฉา

บรมครู!

เจ้าอำนาจคนอื่นๆ เองก็ใกล้จะถึงขั้นนี้แล้ว

เพียงแต่เขตแดนที่ใกล้เพียงเอื้อมนี้ พวกเขาติดอยู่นานหลายปีแล้ว

โดยเฉพาะเมื่ออายุเพิ่มมากขึ้น ศักยภาพเองก็ลดลงไปเรื่อยๆ

ยิ่งนานเท่าไหร่ ความหวังที่จะบรรลุก็เล็กลงเรื่อยๆ!

“จิตตั้งมั่น ขจัดกิเลสตัณหา!”

ในตอนที่พวกเจ้าอำนาจยังตกอยู่ในอารมณ์ของความอิจฉา เสียงของหลินมั่วก็ดังขึ้นที่ข้างหู

“ตอนนี้ฤทธิ์ยายังไม่หายสิ้น นี่เป็นโอกาสที่ดีในการบรรลุของพวกคุณ”

“ตื่นมา!”

เสียงดังกึกก้องราวกับเสียงฟ้าร้อง

ทันใดนั้น ทุกคนต่างตื่นขึ้นมา

อารมณ์เชิงลบที่สับสนก็สลายไปสิ้น

ใช่แล้ว หวังจั่งซิ่งแค่บรรลุเร็วกว่าเท่านั้นเอง

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีโอกาส

“พี่หม่า ไปเสริมความแกร่งของเขตแดนที่ชั้นหนึ่ง!” หลินมั่วสั่ง

“ฉันแค่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันเหนือธรรมชาติอย่างมาก ไม่ค่อยแน่ใจเท่านั้นเอง”

พูดพลางในใจของเขาก็รู้สึกราวกับมีคลื่นโหมกระหน่ำ

แม้ว่าก่อนหน้านี้คาดเดาไว้แล้ว การเคลื่อนตัวที่ผิดปกติของทางนี้ อาจจะเป็นบัวหิมะของศักดิ์สิทธิ์ข้างกายของเสวี่ยเหลียน

ตอนที่เฟิงอู๋ซิ่วได้ยินข่าวนี้ด้วยตนเอง ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตะลึง

บัวสีฟ้าเก้ากลีบ บัวแดงสิบกลีบ บัวดำสิบเอ็ดกลีบ บัวทองสิบสองกลีบ

แม้ตอนหลังการพัฒนาเลื่อนขั้นของบัวหิมะของศักดิ์สิทธิ์ข้างกายนี้จะยากขึ้นเท่าตัว

เมื่อไหร่ที่บัวทองสิบสองกลีบนี้ปรากฏ

นักปราชญ์ตุนหวงจะกลายเป็นยอดฝีมือในโลกใบนี้แน่นอน

ขณะเดียวกันก็จะเป็นหมอเทวดาที่มียอดฝีมือมากที่สุด

บัวทองไม่เพียงแต่โหดเหี้ยม การรักษาก็ยอดเยี่ยมมากเช่นกัน

เมื่อเฟิงอู๋ซิ่วคิดแบบนี้จึงรีบเปลี่ยนเรื่อง

“หากชีวิตนี้มีโอกาสได้เห็นบัวทองสิบสองกลีบในตำนานปรากฏ”

“ชีวิตนี้ของฉันก็คุ้มค่าแล้ว!”

ตอนที่เขากำลังพูดอวยอย่างไม่หยุดนั้น ประตูห้องก็เปิดออก

ฤทธิ์ยาที่เข้มข้นกว่าเดิมก็ฟุ้งกระจายออกมา...