หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4245

หลินมั่วได้ยินคำสงสัยของเฟิงอู๋ซิ่วก็แอบหัวเราะในใจ

ดีจริงๆ!

ไม่เพียงแต่ถามเองตอบเองได้

แถมยังหาข้ออ้างให้ตนเองไว้แล้ว

“สมแล้วที่เป็นผู้อาวุโสเฟิง ไหวพริบดีอย่างมาก!”

“ใช่แล้ว เสวี่ยเหลียนมีการบรรลุเลื่อนขั้นจริงๆ!”

เมื่อพูดแบบนี้ สีหน้าของเฟิงอู๋ซิ่วก็เผยความรู้สึกสนใจออกมาทันที

“ไม่ทราบว่าให้ฉันพบนักปราชญ์เสวี่ยเหลียนหน่อยได้ไหม!”

“ในเมื่อการบรรลุเลื่อนขั้นของบัวหิมะทั้งแปด ฉันเองก็สนใจเป็นอย่างมาก”

เขาเองก็ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไร เพียงแค่สงสัยเท่านั้นเอง

เท่าที่รู้ ต่อให้เป็นตุนหวงเอง บัวหิมะนี่ก็ไม่เคยเผยให้เห็นมานับร้อยปีพันปีแล้ว

สำหรับสิ่งศักดิ์สิทธิ์สืบทอดในตำนานนี้ เขาเองก็รู้สึกสนใจอย่างมาก

แม้หลินมั่วไม่อยากจะตกลง แต่เขาก็รู้หากปฏิเสธ ตาเฒ่านี่ก็ไม่จากไปอย่างแน่นอน

สัมผัสที่หกทะลวงฟ้าเปิดออก!

หลินมั่วรับรู้ได้ว่าเสวี่ยเหลียนปิดผนึกผลเหอโช่วพันปีเรียบร้อยแล้ว จึงได้ตอบตกลง

“ในเมื่อผู้อาวุโสเฟิงสนใจ งั้นก็ไปดูด้วยกันเถอะ!”

เมื่อประตูใหญ่ถูกผลักออก

ก็รับรู้ได้ทันทีว่าที่หน้าประตูมีปราณเทพยดาที่เข้มข้นพัดมา

โดยเฉพาะกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ผสมอยู่ ผู้คนสูบดมแล้วก็รู้สึกว่ากระปรี้กระเปร่า

โดยเฉพาะมู่อี เขารู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก

ภายในเวลาสั้นๆ ไม่กี่วินาที เขารู้สึกได้ว่าพลังยุทธ์ของตนนั้นพัฒนาขึ้นมาก

แม้ว่าจะพัฒนาไม่เยอะมาก แต่เขานั้นแค่สูบดมหายใจเพียงสองครั้งเอง

หากสามารถฝึกที่นี่!

เมื่อคิดแบบนี้ มู่อีก็เบิกตาโตทันที สีหน้าของเขาดีใจอย่างมาก

นี่คงเป็นโอกาสดีๆ ที่คุณหลินบอกสินะ!

ขณะนั้นเขาและเพื่อนๆ ต่างรอไม่ไหวแล้ว

หลินมั่วก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของพวกเขา

“เอาล่ะ ถ้าอดทนต่อไปคงจะช้ำในได้ ทุกคนไปเตรียมตัวฝึกเถอะ!”

เมื่อเห็นพวกเขาจะนั่งฝึกกับที่

พูดจบเขาก็อดไม่ได้ที่จะใช้เท้าถีบไปที่ก้นของหูเฉวียน

เฟิงอู๋ซิ่วที่อยู่ข้างๆ เองก็สนใจอย่างมาก

“หมอเทวดาหลิน อย่าบอกนะว่าคุณเอาวิชาบำเพ็ญกายของพวกเราให้คนนี้ไปฝึกน่ะ”

น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“ใช่แล้ว มีปัญหาอะไรเหรอ” หลินมั่วย้อนถาม

เฟิงอู๋ซิ่วย้อนนึกถึงพรสวรรค์ที่ย่ำแย่ของหูเฉวียนแล้ว

และเมื่อนึกถึงวิชาบำเพ็ญกายที่ให้เด็กผู้หญิงอายุไม่ถึงสิบปีอย่างอู่เหิ่นแก้ไขแล้วนั้น

เฟิงอู๋ซิ่วก็ล้มเลิกที่จะซักถาม

นี่มันเป็นการเล่นตลกชัดๆ

“คุณหลินสุขใจก็พอแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดของคนก็คือมีความสุขนั่นเอง!”

มองจากมุมปากที่ยกขึ้นของเขาแล้ว ดูออกได้ไม่ยากเลยว่าเขากำลังพยายามกลั้นยิ้ม

สำหรับเฟิงอู๋ซิ่วแล้ว หลินมั่วกำลังหาความสุขให้กับช่วงเวลาที่น่าเบื่อหน่ายของตน

เป็นการฆ่าเวลาเท่านั้นเอง

วิชาศิลปะการต่อสู้โบราณจะเลียนแบบได้ง่ายขนาดนี้ที่ไหนกัน