หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4253

หลินมั่วกลัวว่าหลายคนอาจจะยังตามไม่ทัน

เขาจึงหยิบขวดแก้วที่บรรจุทรายละเอียดและน้ำขึ้นมาแล้วเขย่าโชว์ต่อหน้าทุกคนอีกครั้ง

“ถ้าพวกนายอยากฝึกจนได้ผลแบบหูเฉวียน อย่างน้อยต้องกำจัดทรายพวกนี้ให้หมดก่อน”

“เอ่อ…”

ทุกคนเข้าใจหลักการนั้นดี แต่พอถึงเวลาต้องลงมือจริง ก็เริ่มลังเลขึ้นมาทันที!

หลินมั่วเห็นสีหน้าของแต่ละคนก็ถอนหายใจเบา ๆ

“เฮ้อ…งั้นช่างมันเถอะ!”

“ถ้าพวกเธออยากฝึกร่างกายจริง ๆ ก็รอให้หูเฉวียนฟื้นก่อน แล้วไปฝึกกับเขาซะ”

“ถ้าใครสามารถฝึกต่อเนื่องตามเขาได้ ฉันจะมอบเคล็ดวิชาฝึกร่างกายให้ตามสัญญา”

อย่าคิดว่าพวกเขาแต่ละคนเป็นถึงระดับ “บรมครู” แล้วจะทำได้แน่ ๆ

หลินมั่วน่ะมองออก ว่าคนที่สามารถฝ่าฝืนการฝึกสุดโหดแบบหูเฉวียนได้น่ะ…คงไม่เกินห้าคนด้วยซ้ำ

การฝึกพลังร่างกายกับการฝึกพลังวิญญาณ แม้จะต่างกันแค่คำเดียว แต่แนวทางกลับแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

การฝึกพลังคือการดูดซับพลังวิญญาณ เสริมสร้างจุดรวมพลังและร่างกาย

แต่การฝึกร่างกายคือต้องฝึกหนักแบบสุดขีดและใช้แรงกายทลายขีดจำกัดของร่างกายก่อน

แล้วค่อยอาศัยพลังวิญญาณหล่อเลี้ยงให้ทะลวงไปยังระดับใหม่

หูเฉวียนก็คือหนึ่งในตัวอย่างนั้น

แน่นอนว่าแค่พูดก็ฟังดูง่าย แต่ในทางปฏิบัติต้องใช้ความอดทนและความตั้งใจที่ยิ่งใหญ่

ไม่อย่างนั้น วิชาฝึกร่างกายในยุคโบราณคงไม่สูญหายไปจากประวัติศาสตร์เช่นนี้หรอก

แต่ในตอนนี้ ทุกคนกลับดูฮึกเหิมเกินคาด

“ไปๆๆ! เหล่าหม่าพวกเราไปลองกัน! หูเฉวียนยังทำได้ แล้วพวกเราจะทำไม่ได้หรือไง!”

“เหล่าหวังเอาด้วยไหม”

เมื่อเจอคำชวนของอธิบชิว หวังจั่งซิ่งก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนปฏิเสธ

“ฉันยังต้องจับตาดูทางตระกูลลอว์เรนซ์อยู่ ไว้วันหลังก็แล้วกัน”

แน่นอนว่า…นั่นก็เป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น

ที่เขาไม่กล้าเข้าร่วมจริง ๆ เพราะรู้ตัวดีว่า

การฝึกของหูเฉวียนมันโหดระดับเกินมนุษย์!

ใครจะไปคิดล่ะ ว่าไอ้เคล็ดวิชานั้นมันจะใช้ได้จริงๆ!

แถมยังเป็นเวอร์ชันที่ ถูกแก้ไขโดยเด็กสาวอายุไม่ถึงสิบขวบด้วยซ้ำ!

“อาจารย์ๆ! ดูสิ ฉันเรียนรู้เคล็ดวิชาฝึกร่างกายที่ให้ไว้ได้หมดแล้วนะคะ!”

อะไรนะ

คราวนี้ถึงคราวหลินมั่วที่เป็นฝ่ายมึน

“อยู่ดี ๆ ไปฝึกของแบบนั้นทำไมกัน

หลินอู่เหิ่นเบะปากเล็กน้อยก่อนตอบกลับ

“พี่เสวี่ยเหลียนสอนวิชาตัวเบาให้ฉัน และฉันก็ฝึกจนคล่องหมดแล้ว ทีนี้พอไม่มีอะไรทำ ฉันก็เลยลองเอาเคล็ดฝึกร่างกายนั้นมาลองเล่นดู ไม่คิดเลยว่ามันจะง่ายขนาดนี้ แค่ลองครู่เดียว ก็เรียนรู้ได้หมดแล้ว!”

แต่อย่าลืมว่าเรียนรู้ได้กับฝึกถึงระดับสูงนั้นต่างกันคนละเรื่อง

เฟิงอู๋ซิ่วเองก็อดไม่ได้จะลองของ เขายิ้มกว้างแล้วพูดขึ้น

“อู่เหิ่น ลองโจมตีฉันดูหน่อยสิ จะได้รู้ว่าเคล็ดวิชานั้นมีผลอย่างไร!”

อู่เหิ่นเอียงคอเล็กน้อยก่อนหันไปมองหลินมั่วเพื่อขออนุญาต

“งั้นเธอก็เติมเต็มความต้องการของผู้อาวุโสเฟิงหน่อยเถอะ” หลินมั่วตอบพลางยิ้มบาง ๆ

จริง ๆ แล้ว เขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าอู่เหิ่นฝึกไปถึงไหนแล้ว

แต่ยังไม่ทันที่เธอจะออกหมัด เสียงร้องโหยหวนก็ดังลั่นห้องเลย