หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4272

หลังจากหลินมั่วสั่งการปีศาจเฒ่าเสร็จแล้ว เขาก็ส่งเสียงออกไป

“ท่านผู้อาวโสเฟิงอู๋ซิ่วคุณยังอยู่หรือไม่”

สิ้นเสียง ร่างเงาก็พุ่งวาบ

พริบตาเดียว เฟิงอู๋ซิ่วก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลินมั่ว

เมื่อทั้งสองพบหน้ากัน หลินมั่วก็พูดตรงๆ

“ผู้อาวุโสเฟิง สงครามเริ่มแล้ว ท่านผู้เฒ่าไม่สมควรที่จะอยู่ในเขตสามของพวกเราแล้วใช่หรือไม่”

เมื่อเผชิญกับการขับไล่ของเขา เฟิงอู๋ซิ่วกลับไม่มีความโกรธเคืองใดๆ ในแววตาของเขากลับมีความยินดีเพิ่มขึ้น

“ตราบใดที่ผมไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการบ จีตู๋ถ้าก็ว่าอะไรไม่ได้”

ทั้งสองฝ่ายต่างเป็นคนฉลาด

เขาเข้าใจเจตนาที่เเท้จริงของหลินมั่วคือไม่อยากทำให้เขาลำบากใจ

แม้ว่าสภาผู้อาวุโสที่เขาสังกัดอยู่กับสภาประมุขที่จีตู๋ถ้าอยู่จะบาดหมางกันถึงขั้นเเตกหักแล้ว

แต่พวกเขาก็มาจากองค์กรเดียวกัน

การช่วยเหลือหลินมั่วต่อสู้กับคนในองค์กรเดียวกันอย่างเปิดเผย ย่อมไม่สมเหตุสมผล

หลินมั่วส่ายหน้า “ความหวังดีของผู้อาวุโส ผมขอรับไว้!”

“เชิญครับ!”

เฟิงอู๋ซิ่วพลันอารมณ์เสียขึ้นมา

“คุณไล่ผม? ผมไม่ไปไหนเเน่!”

พูดจบเขาก็เอามือไพล่หลังอย่างไม่เกรงกลัว

ท่าทางราวกับจะปักหลักอยู่ในเขตสามไปตลอดกาล

หลินมั่วหัวเราะขื่น “ผู้อาวุโส ศักยภาพเขตสามของพวกเราก็ไม่น้อย!”

“ตราบใดที่ไม่มีปรมาจารย์คนอื่นเข้ามาแทรกแซง การเอาชนะลอเร้นซ์ย่อมไม่มีปัญหา!”

“แม้ว่าจีตู๋ถ้าอยากจะจัดการผม ก็ต้องชั่งน้ำหนักตัวเองให้ดี”

“ตอนนี้ผมไม่ได้ต่อสู้คนเดียวอีกแล้ว”

ละเว้นเสวี่ยเหลียนไปก่อน

ตอนนี้เขามีปีศาจเฒ่าเป็นพวกแล้ว

แม้ว่าพลังจะด้อยกว่าเล็กน้อย เเต่ก็เป็นถึงปรมาจารย์

ส่วนเสวี่ยเหลียนนั้น หลินมั่วไม่เคยคิดที่จะให้เธอเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเกาะนรกเลยตั้งแต่ต้น

เฟิงอู๋ซิ่วเห็นท่าทีที่แข็งกร้าวของหลินมั่ว ก็ทำได้เพียงทุบปากอย่างจนใจ

“จริงๆแล้วแค่คุณเอ่ยปาก ผมก็สามารถช่วยคุณได้อย่างเปิดเผย!”

หลินมั่วย่อมรู้ความหมายที่เขาพูด

ด้วยความตื่นเต้น เฟิงอู๋ซิ่วถึงกับพูดติดขัด

“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ผมก็จะสามารถอยู่ในเขตสามอย่างชอบธรรมแล้ว”

“คุณวางใจเถอะ ตราบใดที่ผมยังอยู่ ไอ้หนูจีตู๋ถ้านั่นไม่มีทางกล้าทำอะไรคุณเเน่นอน!”

อย่างไรก็ตามเห็นได้ว่าเขาเข้าใจผิด

หลินมั่วปฏิเสธอีกครั้ง “ผู้อาวุโสเฟิง ผมว่าคุณอย่าอยู่ในเขตสามเลยจะดีกว่า!”

เอิ่ม…

“เพราะอะไร” เฟิงอู๋ซิ่วถามด้วยความสงสัย

เสวี่ยเหลียนที่อยู่ข้างๆหัวเราะคิกคัก แล้วเดินเข้าไปอธิบายให้หลินมั่วฟัง

“ผู้อาวุโส นี่คุณเป็นห่วงจนเกินไปแล้ว!”

“ตอนนี้คุณช่วยหลินมั่ว ต่อไปคนอื่นๆในองค์กรเจ็ดบาปจะต้องเจ้ากี้เจ้าการพูดว่าหลินมั่วมีการติดสินบนเป็นแน่”

สีหน้าของเฟิงอู๋ซิ่วเคร่งขรึมลง “ผมดูว่าใครจะกล้า!”

“ใครก็ตามที่กล้าพูดจาเหลวไหล ข้าจะจัดการมันเอง!”

หลินมั่วส่ายหน้าพลางยิ้มขมขื่น “ผู้อาวุโส คุณห้ามปากคนอื่นได้ แล้วคุณห้ามใจคนอื่นได้ด้วยเหรอ”

“เสวี่ยเหลียนพูดถูก หากผมต้องการที่จะยืนหยัดในองค์กรเจ็ดบาป ผู้อาวุโสอย่าช่วยผมเลยจะดีกว่า”