หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4273

ผู้ที่สามารถทำให้องค์กรเจ็ดบาปดึงตัวมาได้ ล้วนเป็นอัจฉริยะระดับหัวกะทิ

และคนเหล่านี้มีลักษณะร่วมกันอย่างหนึ่ง

นั่นคือความหยิ่งทะนงในตนเอง

การประลองระหว่างตนเองกับจีตู๋ถ้าในตอนนี้ หากเฟิงอู๋ซิ่วยื่นมือเข้ามาสอด

ต้องเป็นจุดด่างพร้อยอย่างแน่นอน

ภายหลังหากต้องการที่จะยืนหยัดในองค์กรเจ็ดบาป เกรงว่าจะยากลำบากยิ่งขึ้น

ภายใต้การเกลี้ยกล่อมของหลินมั่วอยู่นาน เฟิงอู๋ซิ่วจึงเปลี่ยนใจ

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นคุณก็ระวังตัวด้วยเถิด!”

เฟิงอู๋ซิ่วกล่าวด้วยความเสียดายเล็กน้อย เดิมทีเขายังอยากจะเเสดงความน่าเกรงขามของผู้อาวุโสต่อหน้าหลินมั่วและเสวี่ยเหลียนอยู่เลย

เพียงเเต่สถานการณ์ไม่อำนวย

“นี่คือยันต์สื่อสาร แม้ว่าจะเทียบไม่ได้กับยันต์ส่งสารหมื่นลี้ของจีตู๋ถ้าเเละพวก”

“แต่ในเขตเกาะนรกนี้ หากคุณมีเรื่องอะไรก็สามารถติดต่อผมได้ทุกเมื่อ”

หลังจากพูดจบ เขาก็ยัดยันต์สองสามแผ่นใส่มือของหลินมั่ว

“แล้วก็ไอ้เเก่คนนั้นต้องการสมุนไพรอะไร คุณก็ติดต่อผมได้ทุกเมื่อเช่นกัน”

หลังจากสั่งเสียเรื่องเหล่านี้เสร็จ เฟิงอู๋ซิ่วก็ทบทวนอย่างละเอียดอีกครั้ง

หลังจากแน่ใจว่าไม่มีอะไรตกหล่นเเล้ว เขาก็ออกจากเขตสามไป

เสวี่ยเหลียนมองตามแผ่นหลังที่จากไปของเขา ก็รู้สึกเปลี่ยนไปไม่น้อย

“ผุ้อาวุโสเฟิงอู๋ซิ่วผู้นี้ เอาใจใส่คุณจริงๆเลยนะ!”

หลินมั่วพยักหน้าอย่างครุ่นคิด “บางทีองค์กรเจ็ดบาปอาจจะไม่แย่อย่างที่คิดก็ได้!”

“แน่นอนว่าก็ไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้น!”

การตัดสินใจเข้าร่วมองค์กรเจ็ดบาป ส่วนหนึ่งเป็นเพราะตนเองเเละศิษย์อู๋เหิ่น

อีกส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะเฟิงอู๋ซิ่วคนนี้

เมื่อได้ติดต่อกันมาระยะหนึ่ง

หลินมั่วก็พบว่าชายชราผู้นี้ไม่ได้เสเเสร้งอย่างที่ตนเองคาดการณ์ไว้

ราวกับเป็นผู้อาวุโสที่ใจดี ทุ่มเทสุดกำลังเพื่ออนาคตขององค์กรเจ็ดบาป

หลังจากทั้งสองฝ่ายแยกย้ายกันไป หลินมั่วก็มีเรื่องสั่งเสียกับเสวี่ยเหลียนอีก

“สงครามกำลังจะมาถึงในไม่ช้า ค่ายที่นี่ก็ต้องการคนดูแล”

“เรื่องนี้คงต้องรบกวนเสวี่ยเหลียนคุณแล้ว หากมีอะไรเกิดขึ้นให้รีบแจ้งผมเป็นคนแรก!”

“ช่วยดูแลอู๋เหิ่นให้ผมด้วย!”

เพียงเเต่ความคิดของเขานั้นดี

“ฉันย่อมเห็นด้วยอยู่แล้ว!”

เสวี่ยเหลียนตอบออกมาโดยตรง

“ถึงแม้ว่าฉันจะกังวลเรื่องความปลอดภัยของเธอ แต่ลูกอินทรีก็ต้องเผชิญกับการชะล้างจากลมฝนอยู่ดี”

หลินมั่วกล่าวด้วยความลังเล “แต่เธอยังเด็กมาก อีกเดือนนึงก็เพิ่งจะสิบขวบนะ!”

เสวี่ยเหลียนรุกถามว่า “แต่คุณได้ถามความคิดเห็นของอู๋เหิ่นแล้วหรือยัง”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลินมั่วถึงกับพูดไม่ออก

เมื่อลองคิดดูดีๆแล้ว ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ

ดูเหมือนว่าเขาจะวางแผนทุกอย่างให้อู๋เหิ่นจากมุมมองของตนเองมาโดยตลอด

แต่เด็กคนนี้ ถึงแม้จะอายุยังน้อย แต่ความคิดกลับเกินวัยไปมาก

“งั้นตัวคุณเองล่ะคิดยังไง”

ทันทีที่หลินมั่วพูดจบ

จากมุมหนึ่งที่เงียบสงบ ร่างเล็กๆร่างหนึ่งก็ค่อยๆคลานออกมา

ราวกับว่าทำความผิดมา เธอหลบอยู่หลังเสวี่ยเหลียนด้วยท่าทีขลาดเขลา

ถึงแม้ปกติอู๋เหิ่นจะซุกซนบ้าง

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับเรื่องที่จริงจังเช่นนี้ เธอก็ยังคงเต็มไปด้วยความเคารพยำเกรงหลินมั่ว