หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4312

ในขณะที่เฟิ่งจิ่วกำลังกังวล

หลินมั่วก็พูดขึ้นทันทีว่า

“หัวหน้าตระกูลเฟิ่ง หากพานเหล่าตายกะทันหันตระกูลพานจะวุ่นวายไหม?”

พานเหล่าหน้าซีดทันที

เขารู้สึกได้ถึงความอาฆาตที่แผ่ออกมาจากหลินมั่ว

ความเยือกเย็นที่มองไม่เห็นเหมือนเข็มแทงกระดูก

เพียงแค่สายตาเขาก็รู้สึกหายใจไม่ออก

ร่างกายชายชราเริ่มสั่นสะท้าน

การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้เขาสงสัยว่าคนตรงหน้าน่ากลัวยิ่งกว่านักฆ่าสามพี่น้องพี่โหดเหี้ยมเสียอีก

เขาทบทวนทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเขาไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมัวแต่ตั้งคำถามต้องรักษาชีวิตไว้ก่อน เมื่อได้สติพานเหล่ารีบก้มหัวขอชีวิต

“ท่านหลินโปรดไว้ชีวิตฉันด้วย หากฉันทำอะไรผิดโปรดบอกมา!”

หลินมั่วมองเขาอย่างเย็นชา

“กลับใจได้แต่เป็นชาติหน้า!”

ชายชราคนนี้ดูไม่มีพิษภัย

แต่จริงๆ แล้วเขาร้ายกว่าที่คิด

ตอนพี่น้องสามบอกให้หวงเหล่าซานให้เตรียมทารกสามร้อยคน ไอ้แก่นี้เสนอเป็นพันคนโดยไม่ลังเลเพื่อผูกสัมพันธ์กับสามพี่น้อง

ทารกเหล่านั้นคือเด็กที่มีชีวิต ถ้าเขาไม่อยู่ที่นั่นชะตากรรมทารกนับพันเหล่านั้นคงน่าสลดจนไม่อยากจะคิด

ด้วยเหตุนี้หลินมั่วจึงไม่มีทางปล่อยเขาไป

แต่เพราะกฎของจีตู๋ถ้าหลินจึงไม่สามารถฆ่าเขาได้ทันที ต้องให้เฟิ่งจิ่วเป็นลงมือ

แต่เฟิ่งจิ้วยังชะงักอยู่ จนเขาพูดจบแล้วเธอก็ยังนิ่ง

“มัวอึ้งอะไรอยู่?”

“อยากให้ตระกูลพานกลืนกินตระกูลเฟิ่งหรือไง?”

แต่หวงเหล่าซานกลับลงมือแทน

“แก... ไอ้สารเลว ตระกูลพานจะไม่ปล่อยแกไว้แน่!”

พานเหล่าจ้องหวงเหล่าซานด้วยความโกรธแค้น

ก่อนจะล้มลงพื้น

“ตอนนั้นที่แกแย่งโอกาสของฉัน คงไม่คิดว่าจะมีวันนี้!”

หวงเหล่าซานถ่มน้ำลายใส่ศพแล้วรีบหันมาหาหลินมั่ว

“ท่านหลินโปรดอภัยด้วย!”

“ฉันทนไม่ได้ที่ไอ้แก่นี่จะใช้หญิงงามล่อลวงท่าน!”

ขณะพูดเข้าก็ก้มหัวลงอย่างแรง

เขามีความสุขมาก

เดิมทียังคิดว่าจะเอาใจหลินมั่วอย่างไร ไม่คิดว่าพานเหล่าจะให้โอกาสนี้แก่เขา