หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4340

หลินมั่วไม่ได้ขัดขืน ปล่อยให้ทั้งสองมัดเขาอย่างเเน่นหนา

เขามีลางสังหรณ์

การเฝ้าระวังในเขตเก้าที่เข้มงวดขึ้นอย่างกระทันหันนี้ มีแนวโน้มสูงที่จะเกี่ยวข้องกับห้องทดลองใต้ดินแห่งนี้

ตอนนี้เขาจะได้เห็นว่าสำนักห้าอสรพิษกำลังทำอะไรอยู่

ในที่สุด หลินมั่วก็ถูกมัด

ชายร่างกำยำสองคนก็ยกเขาขึ้นทันที เเล้วเดินตรงไปยังอาคารตรงกลาง

ระหว่างทาง หลินมั่วก็ได้เห็นแผนผังของห้องทดลองทั้งหมดอย่างชัดเจน

หนำซ้ำเมื่อมองผ่านกระจกใสของอาคารบางส่วน เขาก็ได้เห็นภาพที่น่าตกใจอย่างยิ่ง

พวกสัตว์เดรัจฉานพวกนี้ใช้คนเป็นๆมาทำการทดลองจริงๆ!

ภายในห้องต่างๆมีตู้กระจกเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ

ด้านนอกตู้กระจกเชื่อมต่อกับท่อระโยงระยางเต็มไปหมด

ของเหลวเเปลกปลอมนานาชนิดถูกส่งเข้าไปในตู้ผ่านท่ออย่างต่อเนื่อง

ส่วนภายในตู้กระจกนั้น กลับขังคนเป็นที่เปลือยกายอยู่

และในห้องทดลองอื่นๆ หลินมั่วยังเห็นคนที่กำลังขอชีวิตอย่างบ้าคลั่ง เเละบางคนก็พยายามจะหลบหนี

แต่ไม่มีใครรอดไปได้ ทุกคนถูกจับกลับมา

สิ่งที่ทำให้หลินมั่วโกรธจัดที่สุดคือ บางคนถูกนักวิจัยเหล่านั้นชำแหละโดยตรง

ในเวลานั้น ชายร่างกำยำดูเหมือนจะสังเกตุเห็นสายตาของหลินมั่ว

แล้วก็พูดเย้ยหยันขึ้นมาทันที

“ไม่ต้องมองหรอก เดี๋ยวก็ถึงคิวนายเเล้ว!”

“แน่อนว่านายไม่ต้องกลัว ถ้าโชคดี นายอาจจะรอดจากการทดลองรอบเเรกไปได้”

“แต่รอบที่สองนี่สิคงพูดยากหน่อย”

พูดจบทั้งสองก็หัวเราะออกมาทันที น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

หลังจากหลินมั่วถอนสายตากลับมา สีหน้าของเขาก็ยิ่งเย็นชาลงไปอีก

“แกสองคนคอยดูเถอะ ไม่ช้าก็เร็วพวกแกจะต้องเจอความเจ็บปวดแบบที่พวกเขาเจอ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชายร่างกำยำก็หัวเราะพรืดออกมา

“ดีเลย งั้นฉันสองคนจะรอดู”

“ฮ่าฮ่า ขนาดเวลานี้เเล้วยังจะปากแข็งอีก!”

“ถ้าไม่กลัวศาตราจารย์ฉินโกรธนะ ฉันจะอัดนายจนแม่นายจำไม่ได้เลย”

หลังจากสองคนนั้นเยาะเย้ยเสร็จ ก็เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นอีกเล็กน้อย

หลินมั่วก็ขี้เกียจที่จะโต้เเย้งกับพวกเขา

ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไร

“หึ ตัวก็สูงใหญ่ขนาดนี้ กลับใจปลาซิว!”

“รีบลุกขึ้นมา อย่ามาทำขายหน้า”

“พวกแกมันพวกร่างกายเหมือนหมูหมา ต่อให้ขอร้องฉันก็ไม่ลงมือกับพวกแกหรอก”

เขาพูดพลางเตะชายฉกรรจ์ทั้งสองคนละที

“รีบพาเขาเข้าไปในห้องแล็บเดี๋ยวนี้!”

หลังจากสองพี่น้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก็ไม่กล้าละเลย

รับหิ้วหลินมั่วเข้าไปอย่างว่าง่าย จากนั้นก็จับเขามัดไว้บนเตียงผ่าตัด

“ศาสตราจารย์ฉินครับ ถ้าไม่มีอะไรเเล้ว เราสองคนขอตัวก่อนนะครับ”

“ไสหัวไปสะ!”

สิ้นเสียงพูด สองคนก็วิ่งไวกว่ากระต่ายเสียอีก

หายวับไปในพริบตา

ณ ที่เดิม หลินมั่วก็เริ่มสำรวจสภาพเเวดล้อมรอบตัว

อากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นฟอร์มาลีน

ส่วนภาชนะที่ทำจากเเก้วนั้นเต็มไปด้วยอวัยวะประหลาดต่างๆ

เห็นได้ชัดว่ามีร่างทดลองจำนวนไม่น้อยที่เสียชีวิตที่นี่