หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4343

ในสายตาที่ดูถูกของหลินมั่ว ศาสตราจารย์ฉินรู้สึกเหมือนความเชี่ยวชาญของตัวเองโดนทำลายยับเยิน

ในเวลานี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะลังเล

นับตั้งเเต่ย่างก้าวเข้าสู่วงการนี้ ผู้นำทางของเขาเน้นย้ำถึงความเข้มงวดมาโดยตลอด

ตอนนี้โดนหลินมั่วพูดถึงอีกครั้ง

ศาสตราจารย์ฉินก็หน้าเเดงก่ำอย่างอดไม่ได้

แต่เขาไม่ได้ก้มหน้าลง ตรงข้ามเขากลับเงยหน้าขึ้นสูงอย่างดื้อรั้นเเล้วกล่าวว่า

“จะไม่มีได้ไง!”

“พวกเราเตรียมพร้อมไว้เเล้วตั้งเเต่ก่อนเริ่มการทดลองขึ้นเสียอีก”

หลินมั่วเลิกคิ้วขึ้น มองด้วยความเหยียดหยามเต็มที่

“อ๋อ? งั้นคุณก็เอาที่เตรียมไว้ออกมาสิ!”

“เดี๋ยวถ้าเกิดอุบัติเหตุในการทดลอง ผมต้องพึ่งยาแก้พิษนี้ช่วยชีวิตนะ!”

“ถ้าจำไม่ผิด ผมน่าจะเป็นตัวอย่างทดลองคนสุดท้ายเเล้ว”

ตลอดทาง หลินมั่วจำบทสนทนาของกลุ่มคนพวกนี้ไว้ในใจหมดเเล้ว

เมื่อถูกกล่าวถึงในตอนนี้ ศาสตราจารย์ก็ตระหนักขึ้นมาทันที

จริงด้วย!

แม้เขาจะมั่นใจว่าการปลูกถ่ายจะสำเร็จ เเต่ก็ไม่ใช่หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์แน่นอน

หากตัวอย่างทดลองคนสุดท้ายเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา

การที่พวกเขาจะหาตัวอย่างทดลองชุดใหม่ที่เหมาะสมได้อีกครั้ง ต้องใช้เวลาไม่น้อย

บวกกับ ผู้ใหญ่เบื้องบนก็ร้อนใจเต็มที่เเล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ศาสตราจารย์ฉินก็รู้สึกว่าคำพูดของหลินมั่วมีเหตุผลจริงๆ

“ตอนนี้ฉันจะไปเอายาแก้พิษมาให้!”

หลังจากพูดจบ ศาสตราจารย์ฉินก็สะบัดแขนเสื้อเเล้วรีบร้อนออกจากห้องทดลองไป

หลินมั่วคิดว่าคนบ้าคนนี้จะหลอกยาก เเต่ไม่คิดว่าจะหลอกง่ายถึงขนาดนี้

แน่นอนนี่ย่อมเป็นเรื่องดี

หากเป็นยาแก้พิษ ก็ย่อมมีความมั่นใจในการรับมือกับเคร้กคนนั้นได้

น่าเสียดาย

หลินมั่วคิดไว้อย่างสวยงาม

แต่ความเป็นจริงกลับโหดร้าย

ศาสตราจารย์ฉินที่ก้าวเท้าออกไปนั้น แท้จริงแล้วไม่มียาแก้พิษอะไรเลย

ทุกอย่างเป็นเพียงความดื้อรั้นเพื่อรักษาหน้าของเขาเท่านั้น

ในตอนนี้เขากำลังรีบเร่งไปยังสำนักงานใหญ่ของห้องทดลองใต้ดิน

ทันทีที่ผลักประตูเข้าไป เขาก็ตะโกนเสียงดังว่า

“รีบเรียกหัวหน้าโครงการทุกคนมาหาฉันเดี๋ยวนี้”

เฮียโต้วพยักหน้าอย่างสงบ ก่อนจะจากไปก็สั่งย้ำอีกประโยคว่า

“พวกนายไปตรวจสอบเรื่องความปลอดภัยอีกรอบให้ละเอียดด้วย”

“ตอนนี้มาถึงขั้นสำคัญเเล้ว ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมา ระวังชีวิตหมาๆของพวกนายจะหาไม่”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยิ้มเเหยๆ พยักหน้าหงึกๆตอบกลับไปว่า

“เฮียโต้ววางใจได้เลยครับ พวกเราพี่น้องทำงานกันเต็มที่เลยครับ!”

เฮียโต้วเเค่นเสียงฮึ่มทีนึงก่อนจะเดินเข้าไปในลิฟต์

และเมื่อประตูลิฟต์ปิดลง

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เมื่อครู่ยังยิ้มแย้มต้อนรับก็เปลี่ยนสีหน้าทันที

“ถุย เเค่คนนอก มีเส้นสายหน่อย ทำมาเป็นเบ่ง!”

“อะไรกันนักกันหนา!”

ขณะที่เขากำลังบ่น ก็มีเสียงเห็นด้วยดังขึ้นข้างๆ

“นายพูดถูก!”

“ไอ้หมอนี่มันไม่ใช่คนดีจริงๆ!”

พอเห็นมีคนเห็นด้วย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็พยักหน้ารัวๆ

เเต่พอเขากำลังจะตอบกลับ สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

“นายเป็นใคร”