หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4369

แนวหน้าเขตพื้นที่สาม

เมื่อได้ยินข่าวของกะโหลกมรณะ หลายคนที่อยู่ที่นี่ก็เริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่

หนานกงจิงเลวี่ยลูบขนนกเหยี่ยวไห่ตงชิงที่เกาะอยู่บนไหล่ สายตาเริ่มหรี่ลงเล็กน้อย

“หัวหน้าหลิน เรื่องกะโหลกคริสตัลนี่ดูเหมือนจะเกี่ยวพันกับคนจำนวนไม่น้อยเลยใช่ไหม”

เกี่ยวข้องกับขุมทรัพย์ระดับตำนานแบบนี้ ไม่มีทางจะเป็นเรื่องง่ายๆ อย่างที่พูดแน่นอน

หลินมั่วเองก็ไม่ปิดบังอะไร

“ใช่ครับ!”

เขาตอบอย่างมั่นใจ

“ตอนนี้บนเกาะมรณะ เป็นที่รู้กันไปทั่วก็มีองค์กรเจ็ดบาป แก๊งห้าพิษ สำนักวารีและอื่นๆ”

“ลับๆ แล้วเหล่าปรมาจารย์ต่างก็ร่วมมือกัน การที่ผมสู้คนเดียวไม่สามารถที่จะเอากะโหลกคริสตัลออกไปได้แน่นอน”

เมื่อได้ยินประโยคสุดท้าย มีคนไม่น้อยถึงกับลุกขึ้นยืนทันที

“หมายความว่าตอนนี้กะโหลกคริสตัลอยู่ในมือแกเหรอ”

หลินมั่วพยักหน้าเบาๆ “จะว่าแบบนั้นก็ได้!”

“พูดให้ชัดก็คือ ตอนนี้ทั้งเกาะมรณะ มีแค่ผมคนเดียวที่รู้ตำแหน่งของกะโหลกคริสตัล!”

“และปัญหาคือตอนนี้มีคนมากมายกำลังจับตามองผมอยู่”

“หากผมมีการเคลื่อนไหวเมื่อไหร่ คงไม่พ้นสายตาของพวกมัน!”

เมื่อได้ยินแบบนี้ หนานกงจิงเลวี่ยก็แค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา

“ก็แค่พวกแมลงวันน่ารำคาญเท่านั้น!”

“กำจัดพวกมันทิ้งมันง่ายมาก!”

คนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นสุดยอดฝีมือระดับปรมาจารย์

แม้แต่ยอดฝีมืออย่างเจี่ยงซิวอวิ๋น ก็ยังต้องเกรงกลัวเมื่ออยู่ต่อหน้าหนานกงจิงเลวี่ย

ยิ่งกว่านั้นยังมียอดฝีมือระดับปรมาจารย์รวมตัวกันมากขนาดนี้

หนานกงจิงเลวี่ยก็มีสิทธิ์ที่จะโอหังอวดดีแบบนี้จริงๆ

“แต่ว่า…”

พูดถึงตรงนี้อยู่ๆ เขาก็ชะงักแล้วเปลี่ยนการพูด

“หัวหน้าหลิน เรื่องกะโหลกคริสตัล พวกเรามาปรึกษากันอีกหน่อยจะดีไหม”

ทั้งคู่ต่างก็เป็นคนในสำนักหงเมิน คำว่าหัวหน้าก็แค่สรรพนามที่เขาเรียกหลินมั่วเท่านั้น

หลินมั่วย่อมรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไร

ผู้อาวุโสไป๋ชื่นชมอย่างไม่ตระหนี่

คนอื่นๆ ที่ฟังนั้นแม้จะมีสีหน้าที่ไม่พอใจ แต่ก็ไม่มีใครกล้าเถียง

ที่ผู้อาวุโสไป๋นั้นพูดก็ตรงกับความคิดของหลินมั่วเอง

หลินมั่วนั้นไม่สนใจในกะโหลกคริสตัลจริงๆ

เขาเชื่อมั่นในพรสวรรค์ของตนเองอย่างยิ่ง การทะลุผ่านระดับเทพเซียนนั้นก็แค่เรื่องเวลาเท่านั้น

ส่วนศิษย์ของตนนั้นยิ่งไม่จำเป็น

ก็สู้เอาให้ผู้อาวุโสทั้งหลายที่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันจะดีกว่า

หากพวกเขามีโอกาสที่จะได้สมบัติล้ำค่าในตำนาน

ก็ย่อมช่วยเพิ่มพลังให้ประเทศชาติเข้มแข็งได้ยิ่งขึ้น

นี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำไมอยู่ๆ หลินมั่วถึงเชิญเหล่ายอดฝีมือมาไกลถึงเกาะมรณะนี่...

เมื่อเห็นว่าทุกคนเริ่มหยุดเถียงกัน หลินมั่วก็ถือโอกาสพูดเสริมขึ้นมา

“ท่านผู้อาวุโสทั้งหลาย ผมยังมีอีกเรื่องหนึ่งอยากจะรบกวนพวกท่านด้วย”

“ส่วนเจ้าของของกะโหลกคริสตัลนั่น ผมหวังว่าผู้อาวุโสทุกท่านจะช่วยคุ้มกันเธอด้วย”

“ผมเคยให้สัญญากับเธอไว้ว่าจะปกป้องเธอให้ปลอดภัย”