หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4384

หลังจากจัดการคนเหล่านี้ได้ทั้งหมด

หลินมั่วพาปีศาจเฒ่ามาที่ลานด้านหลังของสำนักงานใหญ่ห้าอสรพิษ

“ว่าไง ยังคิดจะหลบซ่อนต่อไปอีกเหรอ”

สิ้นเสียงพูด เงาร่างหนึ่งพุ่งออกจากห้องทันที

“คิดจะหนี!”

หลินมั่วหัวเราะเยาะ ร่างของเขากลายเป็นสายรุ้ง พุ่งตามไปทันที

ไม่ถึงสิบวินาที หลินมั่วก็กลับมาที่ลานด้านหลังอีกครั้ง

ส่วนที่เท้าของเขานั้น คืออันชิงซานที่เต็มไปด้วยเลือด

“หลินมั่วผมกับคุณไม่มีเรื่องบาดหมางกัน ทำไมถึงไม่ยอมปล่อยผมไป”

อันชิงซานตะโกนด้วยความโกรธ

หลินมั่วไม่พูดพร่ำทำเพลง ยกดาบขึ้นแทงทะลุไหล่ของอันชิงซานทันที

เสียงคำรามดังขึ้นในพริบตา

“ไม่มีเรื่องบาดหมาง?”

“เรื่องที่คุณตามฆ่าศิษย์ของผม คุณลืมไปเร็วขนาดนี้เชียวหรือ”

เมื่อคำพูดหลุดออกมา สีหน้าของอันชิงซานก็เปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกในทันที

ก่อนหน้านี้เขาคิดมาตลอดว่า เขาอยู่ในสำนักห้าอสรพิษ ต่อให้หลินมั่วต้องการเเก้เเค้นก็ไม่มีโอกาสเลย

จนกระทั่งหลังจากที่คนของสำนักห้าอสรพิษปะทะกับองค์กรเจ็ดบาป

เขาถึงเพิ่งค้นพบว่าสถานการณ์ของตนเองนั้นอันตรายเพียงใด

ประกอบกับปรมาจารย์ทุกคนภายในสำนัก ต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ดังนั้นเขาจึงคิดจะหลบซ่อนตัว คิดไม่ถึงว่ายังไม่ทันได้ลงมือ

หลินมั่วก็มาหน้าประตูอย่างไว

เมื่อนึกถึงผู้นำสำนักที่เสียชีวิตอย่างอนาถ สีหน้าของอันชิงซานก็ยิ่งหวาดกลัวมากขึ้น

“หลินมั่วนี่มันเป็นความเข้าใจผิด!”

“เป็นศิษย์ของคุณที่อยากจะตายเอง เเละไม่ใช่ผมที่เป็นคนลงมือ”

เวลานี้เขาทำได้เพียงเเค่อธิบายด้วยความตื่นตระหนก

“ไม่เป็นไร!”

สีหน้าของหลินมั่วเย็นชาลง

“ต่อให้ไม่ใช่คุณที่เป็นคนลงมือสังหาร เเต่คุณก็หนีความตายไม่พ้นอยู่ดี”

พูดจบหลินมั่วก็ยกดาบไท่อาขึ้นอีกครั้ง

ขณะที่เขาเตรียมตัวจะลงไป เท้าของเขาก็พลันว่างเปล่า

“ยังคิดจะหนีอีก!”

ขณะที่หลินมั่วพูด สัมผัสทั้งหกหยั่งรู้ก็เปิดใช้งานอีกครั้ง