หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 444

ชายอ้วนเหลือบมองเฮ่อเชียนเสวี่ย แล้วขมวดคิ้ว “เธอเป็นใคร”

“ฉันพูดกับเฉินลี่เต๋อ เธอเป็นใคร เธอมีสิทธิอะไรมาพูดแทรก”

ผู้อำนวยการกล่าวทันทีว่า “คุณหนูเฮ่อ เธอเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลของเรา”

คุณนายหวังแสยะยิ้ม “พยาบาลอะไรล่ะ ก็แค่คนฝึกงาน”

“หึ แสร้งทำเป็นไร้เดียงสา จะมาหลอกลูกชายฉัน แต่ฉันรู้ทัน”

“ความฝันที่จะได้อยู่คฤหาสน์หรูพังทลายลงก็เลยโมโห ด่าทอพวกเราลับหลัง แล้วยังให้กิ๊กของมันมาทำร้ายพวกเราด้วย”

แล้วตอนนี้คิดที่จะใส่ร้ายป้ายสีพวกเรางั้นเหรอ

“ผู้หญิงแบบนี้ร้ายกาจถึงขีดสุดจริงๆ”

เฮ่อเชียนเสวี่ยตกตะลึง เธอไม่คาดคิดจริงๆ ว่าคุณนายหวังจะตลบตะแลงได้ขนาดนี้

ทั้งๆ ที่พวกคุณมาหาฉัน และอยากได้ไปเป็นลูกสะใภ้

พอฉันปฏิเสธ พวกคุณก็โกรธแล้วมาพาลคนอื่น

แต่ทำไมกลับกลายเป็นว่าเป็นความผิดของฉันได้ล่ะ

ชายอ้วนชำเลืองมองเฮ่อเชียนเสวี่ยอย่างด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ยัยนี่น่ะเหรอ”

เป็นแค่พยาบาลธรรมดาๆ แต่หวังจะเป็นสะใภ้คฤหาสน์หรูงั้นเหรอ ไม่เจียมตัวเลยจริงๆ

ผู้อำนวยการรีบพูดขึ้นว่า “พอได้แล้ว！”

“คุณหนูเฮ่อเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลของเรา พวกคุณจะมาดูถูกเธออย่างนี้ไม่ได้！”

“ผมบอกไว้ก่อนนะ ขอโทษคุณหนูเฮ่อเดี๋ยวนี้”

“ไม่อย่างนั้น ผมไม่ปล่อยพวกคุณไว้แน่！”

ชายอ้วนหัวเราะเยาะ “เฉินลี่เต๋อ แกจะไม่ปล่อยฉันไว้งั้นเหรอ”

“แกไม่ดูสารรูปตัวเองเลยนะ แกคิดว่าฉันจะปล่อยแกไว้เหรอ”

“ฉันขอบอกไว้เลย การเป็นผู้อำนวยการของแกมันจบลงแล้ว”

“แล้วก็ยัยพยาบาลนั่น รวมถึงไอ้หมอคนนั้นด้วย เตรียมตัวไสหัวไปได้เลย！”

คุณนายหวังกัดฟันกรอด “มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก！”

“พวกมันกล้าทำร้ายพวกเรา ต้องให้พวกมันติดคุกให้ได้”

“ทั้งหมดเป็นเพราะความโง่เขลาของหลินมั่ว ที่กล้าไปทำร้ายหวังต้ง รนหาที่ตายชัดๆ”

“ฉันว่านะ เรื่องพวกนี้ เฮ่อเชียนเสวี่ยเป็นตัวการ หลังจากที่ยัยนี่มา ก็ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น สมน้ำหน้า！”

“ฉันก็ว่างั้นแหละ ยัยนี่ดูท่าทางไม่ใช่คนดีอะไร”

“มีเรื่องกับใครไม่มี ไปมีเรื่องกับหวังต้ง หึหึ！ดูซิว่ายัยนั่นจะจบเรื่องนี้ยังไง...”

ขณะที่ผู้คนวิจารณ์กันอยู่นั้น ชายอ้วนก็เริ่มใช้อำนาจของตัวเองเพื่อเตรียมจัดการปัญหานี้

ในตอนที่กำลังเอะอะโวยวายกันอยู่นั้น ทันใดนั้นก็มีเสียงโกลาหลมาจากข้างนอก

จากนั้น ก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินออกมาจากคนกลุ่มนั้น

พอเห็นชายคนนั้น ชายอ้วนถึงกับตาค้างและรีบเข้าไปต้อนรับทันที “คุณเฮ่อ ท่านมาได้ยังไง”

“เป็นเกียรติมากที่ได้พบท่าน...”

ชายอ้วนยื่นมือออกไป เพื่อที่จะจับมือกับคุณเฮ่อ

แต่ทว่า คุณเฮ่อไม่ได้สนใจเขาไม่แต่น้อย และเดินตรงไปที่เฮ่อเชียนเสวี่ย

เขายื่นมือออกมา และลูบเบาๆ ที่แก้มของเห่อเชียนเสวี่ย และพูดเบาๆ “ขอโทษนะ ที่มาช้า”