หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 443

ผู้อำนวยการเหลือบมองคุณนายหวัง แล้วยิ้มเยาะ “ขอโทษคุณงั้นเหรอ”

“คุณพาคนมาก่อเรื่องที่โรงพยาบาลของเรา แล้วทำร้ายบุคลากรทางการแพทย์ของเรา ยังจะให้พวกเราขอโทษอีกเหรอ”

“นี่คุณฝันไปหรือเปล่า”

คุณนายหวังตกตะลึง มองผู้อำนวยการด้วยสายตางงงวย

แล้วคุณรู้ไหม ไม่ว่าเธอจะไปโรงพยาบาลไหน เหล่าผู้อำนวยการก็สุภาพกับเธอตลอด

แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น？ผู้อำนวยการท่านนี้ ถึงได้มีท่าทีต่อเธอเช่นนี้

“คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”

คุณนายหวังกระวนกระวาย

ผู้อำนวยการพูดอย่างเย็นชา “ผมไม่จำเป็นต้องรู้ว่าคุณคือใคร！”

“นี่มันโรงพยาบาล การที่พาคนเข้ามาก่อเรื่อง มันผิดกฎหมาย”

“ผมแจ้งตำรวจไปแล้ว กล้องวงจรปิดของโรงพยาบาล และบุคลากรของเราทุกคน เป็นพยานให้ได้ ว่าพวกคุณเป็นฝ่ายมาก่อเรื่อง”

“หึ พวกคุณรอให้กฎหมายลงโทษเถอะ！”

คุณนายหวังถึงกับตาโต มองผู้อำนวยการด้วยความไม่เชื่อ

“คุณ...คุณรู้ไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่”

“คุณกล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้”

“คุณรนหาที่ตายใช่ไหม”

คุณนายหวังกัดฟันกรอดๆ

ผู้อำนวยการแสยะยิ้ม “คุณไม่ต้องขู่ผม โรงพยาบาลของเราก็มีข้อกำหนดเหมือนกัน”

“การที่คุณก่อเรื่องที่นี่ ก็คือการทำผิดข้อกำหนด”

“ฉันจะไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลครั้งนี้ไปแน่”

คำพูดที่ชอบธรรมของผู้อำนวยการดูเหมือนจะท้าทายอำนาจจริงๆ

ที่จริงแล้ว เขาก็รู้ว่าเฮ่อเชียเสวี่ยคือใคร ถึงได้กล้าพูดไปแบบนั้น

คุณนายหวังไม่เข้าใจสถานการณ์ พูดด้วยความเคียดแค้น “ได้！แกจำเอาไว้”

“เดี๋ยวสักพักสามีฉันก็มา ฉันหวังว่าอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว แกจะยังปากดีแบบนี้อยู่”

ผู้อำนวยการสีหน้าเฉยชา แล้วก็โบกมือ “จับพวกเขาไว้！”

คนจากแผนกรักษาความปลอดภัยรีบเข้ามาทันที ควบคุมตัวจางหลงและพรรคพวกเอาไว้

คุณนายหวังกัดฟันกรอด “ได้！แกแน่นักนะ”

“แกรอไว้ก่อน！แกรอไว้ก่อน！”

“พอสามีฉันมา ฉันจะดูว่าแกจะร้องไห้อ้อนวอนยังไง”