หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 448

ผู้อาวุโสเฮ่อยิ้มเยาะ “หึ ถึงจะขนาดนี้แล้ว เธอยังจะขู่ฉันอีกเหรอ”

“ตระกูลหวังของเธอมีหน้ามีตาตรงไหน”

“เธอคิดว่าการที่ตัวเองได้เป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัทเล็กๆ สามีมีอำนาจเข้าหน่อย แล้วจะสามารถอยู่เหนือกฏหมายได้”

“ฉันจะบอกอะไรเธอนะ ในสายตาฉัน เรื่องแค่นี้มันเล็กน้อยมาก”

คุณนายหวังโกรธมาก “ผู้อาวุโสเฮ่อ คุณจะเอาอย่างนี้ใช่ไหม”

“ได้ ถ้าคุณยืนยันที่จะทำแบบ งั้นพวกเราตระกูลหวังก็จะเล่นด้วย อย่างมากก็แค่ตายกันไปข้าง！”

ผู้อาวุโสเฮ่อหัวเราะเยาะ “ตายกันไปข้างงั้นเหรอ เธอจะมั่นใจเกินไปแล้วนะ”

“ก็แค่รับมือกับพวกตระกูลเล็กๆ แบบนี้ จะเอาอะไรมาตายกันไปข้าง”

ขณะนั้น เฮ่อเจิ้งผิงก็เดินเข้ามาและพูดว่า “พ่อครับ เข้าซื้อกิจการของบริษัทหลิงอวี่ได้แล้วครับ”

จู่ๆ สีหน้าของคุณนายหวังก็เปลี่ยนไป บริษัทหลิงอวี่ก็คือบริษัทที่เธอทำงานอยู่ไงล่ะ

ทุกคนซุบซิบกันยกใหญ่

ตระกูลเฮ่อนี่ร่ำรวยจริงๆ เพื่อที่จะกู้หน้าให้หลานสาว ถึงกับเข้าซื้อบริษัทๆ หนึ่ง อย่างนี้ใครจะกล้าสู้ล่ะ

คุณนายหวังกัดฟันด้วยความโกรธ “ซื้อบริษัทของฉันไปทำไมเหรอ อยากไล่ฉันออกงั้นหรือ”

“ไม่เป็นไร ถึงฉันไม่ได้ทำงานที่บริษัทหลิงอวี่ ไปที่อื่นก็ยังมีคนที่จะจ้างฉันอยู่ดี！”

“จะใช้วิธีนี้ขู่ฉันเหรอ ไม่ได้ผลหรอก！”

“แน่จริงพวกคุณก็กว้านซื้อบริษัททั้งโลกไปเลยสิ！”

ผู้อาวุโสเฮ่อยิ้มมุมปาก “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ไล่เธอออกหรอก”

“เจิ้งผิง ในเมื่อบริษัทหลิงอวี่ตอนนี้เป็นของพวกเราแล้ว งั้นก็ส่งคนไปตรวจสอบบัญชีของบริษัทซะเลย”

“ระวังด้วย ตรวจให้ละเอียดทุกบาททุกสตางค์”

“ถ้ามีคนยักยอกเงินบริษัทเข้ากระเป๋าของตัวเอง หรือกินสินบนอะไรทำนองนี้ แจ้งตำรวจได้เลย”

คุณนายหวังสีหน้าเปลี่ยนอย่างเร็ว ในที่สุดเธอก็เริ่มกระวนกระวาย

เป็นผู้จัดการใหญ่บริษัทหลิงอวี่ หลายปีมานี้ เธอทำเรื่องน่าสงสัยมามากมาย

เงินของบริษัท เธอเองก็ยักยอกไปไม่น้อย

ก่อนหน้านี้ซีอีโอไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้ และเกรงกลัวอำนาจของสามีเธอ เลยไม่เอาเรื่อง

ตอนนี้สามีก็ต้องติดคุกด้วย เธอก็คงจบเห่แล้วจริงๆ

ชายอ้วนทรุดลงกับพื้น เขานึกไม่ถึงว่า เรื่องจะบานปลายมาถึงขนาดนี้

เขาจ้องเขม็งไปที่คุณนายหวัง “ดูซิ...เธอทำอะไรลงไป”

คุณนายหวังสั่นไปทั้งตัว “ที่รักคะ...แล้วเราจะทำยังไงกันดี...”

ชายอ้วนไม่ได้แยแสคำพูดเธอ แล้วตะเกียกตะกายขึ้นมา “ผู้อาวุโสเฮ่อ คุณเฮ่อ เรื่อง...เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับผม...”

“ผมไม่รู้เลยว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น นังนี่มันหลอกผม ผม...ผมไม่ได้เจตนา...”

“คนใหญ่คนโตเขาใจกว้างกัน ปล่อยผมสักครั้งเถอะ ให้โอกาสผมสักครั้งนะ”

ไม่มีใครสนใจเขา เฮ่อเจิ้งผิงชำเลืองมองหวังต้งอีกครั้ง “ใช่แล้ว คุณด้วย”

“พวกเราเพิ่งตรวจสอบพบว่า ประวัติการศึกษาของคุณปลอมแปลงหมดเลย”

“ใช้ประวัติการศึกษาที่ปลอมแปลงไปสมัครงาน โทษนี้ก็ไม่เบาเหมือนกัน”

“ฉันว่า พวกคุณสามคน คงได้ไปเจอกันในคุกแล้วแหละ”