หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 452

จ้าวลี่นั่งอยู่ที่พื้น ตัวสั่นไปทั้งตัว พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คําเดียว

พยาบาลหน้าดุตกใจเหมือนกัน ในฐานะที่อยู่ในวงการแพทย์ ไม่มีใครไม่รู้จักผู้อาวุโสเฮ่อ

“พวกเรา...พวกเราไม่ได้จะหาเรื่องคุณเฒ่าเฮ่อนะคะ...”

“คนที่มีปัญหาก็คือหลินมั่ว แล้วก็นังแพศยาเฮ่อเชียนเสวี่ย...”

พยาบาลหน้าดุพูดเสียงพึมพำ

ผู้อำนวยการพูดอย่างโมโห “คุณเฮ่อเชียนเสวี่ยเป็นลูกสาวของคุณเฮ่อ หลานของผู้อาวุโสเฮ่อ!”

ประโยคนั้น ทำให้พยาบาลหน้าดุทรุดลงกับพื้น

เมื่อกี้เธอเพิ่งจะชี้หน้าด่าเฮ่อเชียนเสวี่ยไป เรื่องนี้ผลสุดท้ายมันจะเป็นยังไงกัน?

ผ่านไปชั่วขณะ จ้าวลี่ฝืนจับโต๊ะที่อยู่ด้านข้างประคองตัวยืนขึ้น พูดเสียงสั่น : “เฮ่อ...คุณลุงเฮ่อ...ผมไม่รู้ว่าเชียนเสวี่ยเป็นลูกสาวของคุณลุง...

ถ้าเมื่อกี้ผมล่วงเกินอะไรไป ผม...ผมขอโทษคุณลุงกับเชียนเสวี่ยด้วยนะครับ”

“เชียนเสวี่ย ขอโทษจากใจจริงเลยนะ ผม...ผมแค่ชอบคุณมากเกินไป ดังนั้นก็เลยทำเรื่องแบบนั้นไป...

คุณให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะ ยกโทษให้ผมสักครั้ง ต่อไปนี้ผมจะไม่กล้าแล้ว”

เฮ่อเชียนเสวี่ยเบือนหน้าหนี ขี้คร้านที่จะมองเขา

ในชีวิตนี้เธอเจอคนตามจีบมาไม่น้อย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอคนแบบนี้

หวังตงเป็นคนทะนงตน หยิ่งจองหอง คิดว่าการที่เฮ่อเชียนเสวี่ยคบกันเขาก็เพื่อคบคนที่ร่ำรวยกว่า

ส่วนจ้าวลี่ ก็เป็นคนที่หยาบช้าไร้ศีลธรรม

เพื่อที่จะบังคับให้เฮ่อเชียนเสวี่ยคบกับเขา กลับไล่ผู้ป่วยที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ออกจากโรงพยาบาลอย่างไร้ความปราณี

คนแบบนี้ เฮ่อเชียนเสวี่ยสามารถให้อภัยเขาได้อย่างไรกัน?

เฮ่อเจิ้งผิงเหลือบมองเขา พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ในฐานะหมอคนหนึ่ง หน้าที่หลักก็คือช่วยชีวิตผู้ป่วย”

“นายชอบเชียนเสวี่ย อยากจะจีบเชียนเสวี่ย ล้วนไม่ใช่เรื่องที่ผิด แต่เพื่อที่จะจีบเชียนเสวี่ย นายถึงกับไล่ผู้ป่วยที่ไม่รู้เรื่องด้วยอะไรด้วยออกจากโรงพยาบาล

มิหนำซ้ำ เห็นผู้ป่วยได้รับบาดเจ็บมา พวกคุณก็ยังไม่รีบเข้าไปช่วยรักษา