หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 524

เสี่ยวอู่ร้อนรนใจ “พี่ใหญ่ ก่อน...ก่อนหน้านี้พวกเราคุยกันแล้วไม่ใช่หรือครับ ในตอนนั้นพวกคุณต่างก็เห็นด้วยแล้วไม่ใช่หรือครับ ทำไม...ตอนนี้พวกคุณถึงเปลี่ยนใจกันล่ะ?”

ในขณะนั้นเอง ด้านหลังประตูก็มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งหันหน้ามา “พี่จะไปคุยกับเขาให้เปลืองน้ำลายทำไมกัน? เสี่ยวอู่ แกมาตอนนี้พอดีเลย พวกเราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางให้เสียเที่ยว แกกลับไปซะ งานแต่งงานที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ จะไม่เกิดขึ้นแล้ว!”

ผู้หญิงคนนี้คือหวังหลิงพี่สาวของหวังเหลียนนั้นเอง

สีหน้าของเสี่ยวอู่เปลี่ยนเป็นร้อนรนใจ “เพราะอะไรกันครับ? ตก...ตกลงกันแล้วนิครับ ทางครอบครัวผมก็จัดแจงสถานที่เอาไว้เรียบร้อยแล้ว ทำไมถึงไม่แต่งล่ะครับ?”

หวังหลิงหัวเราะอย่างเย็นชา “แกยังกล้าถามอีกเหรอว่าเพราะอะไร? แกต้องการหาเรื่องให้ตัวเองอับอายถึงจะพอใจใช่ไหม?

เสี่ยวอู่สีหน้าโกรธเคือง และกัดฟันถาม “ต่อให้ไม่แต่งงานกัน ผม...ผมเองก็รู้ว่าเป็นเพราะอะไร พี่ให้เหลียนเหลียนออกมา ผม...ผมจะถามเธอด้วยตัวเอง!”

หวังหลิงโบกมือไปมา “แกไม่ต้องถามน้องฉันหรอก นี่เป็นข้อสรุปจากการที่คนในครอบครัวของพวกเราปรึกษาหารือกันเรียบร้อยแล้ว แต่ถ้าแกอยากรู้ว่าเป็นเพราะอะไร? ได้!”

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกกับแกให้ก็ได้ พวกเราสองคนเป็นพี่สาวน้องสาวกัน”

“ในตอนที่ฉันแต่งงานออกไป สามีของฉันมารับด้วยรถปอร์เช่เปิดประทุน และมีรถเบนซ์ขับตามเป็นขบวนอยู่ข้างหลัง รถนำขบวนของแกคืออะไร? รถตามขบวนของแกคืออะไรล่ะ?”

เสี่ยวอู่อ้ำอึ้งไปทันที ตอนนั้นเขาอยากจะหารถบีเอ็มดับเบิลยูสักคัน แต่ผลปรากฏว่าญาติผู้น้องให้ยืมรถซีดานมาแทน เขาเลยยังไม่กล้านำออกมาใช้

หวังหลิงยิ้มอย่างเย้ยหยันและพูดต่อ “นอกจากนี้ ตอนที่ฉันแต่งงานไป สามีของฉันให้สินสอดทองหมั้นถึงสามแสน แกล่ะ? นับตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ นอกจากของขวัญมูลค่าห้าพันกว่าบ้านที่แกส่งมาให้ที่บ้านแล้ว ยังเอาอะไรมาให้ได้อีกล่ะ?”

“ตอนที่ฉันแต่งงาน สามีของฉันเหมาร้านเทียนเย่ว์ทั้งร้านและจัดงานเลี้ยงมากกว่าร้อยโต๊ะ แกล่ะ? ทำได้เพียงหาแม่ครัวชนบทสองสามคนมาทำอาหารเลี้ยงโต๊ะจีนง่ายที่บ้าน ที่นั่งยังไม่พอจะนั่ง ยังจะเชิญแขกมาอีก?”

“เสี่ยวอู่ สภาพของตัวแกเป็นยังไง ตัวแกเองก็น่าจะเข้าใจดีที่สุด แกใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบของแกไปแบบนั้นชั่วชีวิตก็แล้วกัน อย่าได้ลากคนอื่นไปเป็นตัวถ่วงด้วยเลย”

เสี่ยวอู่ไม่ได้พูดอะไรต่อ หันหลังจากไปอย่างเงียบๆ

หลินมั่วลากตัวเขาเอาไว้ และกระซิบเบาๆ “เสี่ยวอู่ อย่างน้อยนายควรจะลองถามความคิดเห็นของคู่หมั้นของนายก่อนนะ? เรื่องการแต่งงาน คนที่แต่งงานถึงจะเป็นคนที่สำคัญที่สุด! คนอื่นจะพูดอะไรล้วนไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือหล่อนมีท่าทียังไงกับนาย”

ดวงตาของเสี่ยวอู่มีน้ำตาคลอ เขาค่อยๆส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก หลิงจื่อ เธอพูดมาก็ไม่ผิด ฉันที่เป็นแบบนี้ ถ้ายังฝืนแต่งงานกับเหลียนเหลียนไป ก็เป็นการถ่วงชีวิตเธอไปด้วย ฉัน...ฉันไม่ควรเห็นแก่ตัวแบบนี้...”

หลินมั่ว “แต่ว่านายยังไม่ได้เจอหล่อนเลย นายจะรู้ได้ยังไงว่า ภายในใจของหล่อนกำลังคิดอะไรอยู่? อย่างน้อยนาย...”

พูดยังไม่ทันจบ ภายในบ้านก็มีเสียงอุทานดังขึ้นมาอย่างตกใจ “เหลียนเหลียน นั้นลูกกำลังทำอะไร?”