หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 552

หวังหลิงยืนอยู่ข้างหน้าต่างมองดูขบวนรถที่ขับไปมาด้วยความตะลึง

ตอนแรกเธอนึกว่าลูกพี่หั่วเป็นคนที่มารับเจ้าสาว ถึงอย่างไรเขาก็เป็นถึงลูกพี่ของคนอื่นๆ เลยนะ

แต่ใครจะไปคิดว่าลูกพี่หั่วแค่มาเคลียร์พื้นที่เท่านั้น

ถ้าพูดแบบไม่เกรงใจละก็ ลูกพี่หั่วก็เป็นแค่หัวหน้าของลูกกระจ๊อกเท่านั้น

ส่วนคนที่มารับเจ้าสาวนั้นถึงจะเป็นคนใหญ่คนโตจริงๆ

จะมีคนใหญ่คนโตที่ไหนมาเคลียร์สถานที่กันล่ะ

หวังหลิงแทบจะสติแตกอยู่แล้ว!

ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าเสี่ยวอู่รู้จักพวกคนมีเงินอย่างเติ้งจวินก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

เธอมีเงินแล้วจะทำอะไรได้ล่ะ สามีของฉันเป็นเจ้าถิ่นของที่นี่ ไม่ว่าเธอจะมีเงินอีกเท่าไร คนที่แข็งแกร่งก็ทำอะไรเจ้าถิ่นไม่ได้หรอก!

แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเสี่ยวอู่ไม่ได้ธรรมดาเหมือนกับเติ้งจวิน

ขนาดคนใหญ่คนโตอย่างลูกพี่หั่วยังมาแค่เคลียร์พื้นที่เท่านั้น ถ้าอย่างนั้นคนที่มารับเจ้าสาวจะเป็นคนใหญ่คนโตขนาดไหนกันล่ะ

หวังหลิงรู้สึกเสียใจทีหลังขึ้นมา

ถ้าตอนนั้นพวกเธอเห็นด้วยเรื่องงานแต่งงานของเสี่ยวอู่กับหวังเหลียน พวกเธอก็จะได้เงินของพวกคนใหญ่คนโตนี้ด้วยไม่ใช่หรือ

ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ขอแค่ลูกพี่หั่วยอมช่วยพวกเขา แค่นี้สามีของเธอก็จะมีอำนาจขึ้นมาแล้ว

สุดท้ายเรื่องราวก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอไม่จำเป็นต้องคิดถึงเรื่องพวกนี้อีก

ขบวนรถงานแต่งงานมาจอดอยู่ภายในหมู่บ้าน ตอนนั้นเอง คนในหมู่บ้านถึงพึ่งจะสังเกตเห็นว่ารถในขบงนมีเยอะมาก

รถที่ขับเข้ามาในหมู่บ้านมีประมาณห้าสิบกว่าคัน และรถทุกคนต่างก็เป็นรถหรูทั้งหมด ไม่มีคันไหนที่ราคาต่ำกว่าสิบล้านบาทเลย

คนในหมู่บ้านมองดูอย่างตื่นตาตื่นใจ นี่เกือบจะเป็นงานแสดงรถหรูแล้วนะ!

หลังจากรถหยุดลงแล้ว เสี่ยวอู่ก็เดินลงมาจากรถโรลส์-รอยซ์คันที่อยู่ด้านหน้าสุดพร้อมกับถือดอกไม้ไว้

เขาดูตื่นเต้นมาก การแต่งงานในครั้งนี้เป็นการแต่งงานที่เขาไม่คิดไม่ฝันมาก่อน

ก่อนหน้านี้แค่เขาจะหารถ BMW สักคันหนึ่งก็ว่ายากแล้ว แต่วันนี้ขบวนรถงานแต่งงานกลับเป็นแบบนี้ไปได้

และที่สำคัญที่สุดคือ ที่เห็นว่าขบวนรถงานแต่งงานมีเยอะขนาดนี้ ที่ถนนด้านนอกยังมีอีกร้อยกว่าคันที่คอยกั้นทางอยู่