หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 556

จนกระทั่งทุกคนในหมู่บ้านออกไปกันหมดแล้ว หวังเฉิงกงถึงถูกปล่อยตัวออกมา

เขาได้เห็นขบวนรถงานแต่งงาน เห็นว่าคนในหมู่บ้านทั้งหมดไปร่วมงานแต่งงาน และเขาก็แทบจะสติแตกอยู่แล้ว

เขากับหวังหลิงรู้สึกแบบเดียวกัน ก็คือคิดว่าเติ้งจวินก็แค่มีเงินเท่านั้น

แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเพื่อนของเสี่ยวอู่จะใจกว้างขนาดนี้

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องขบวนรถงานแต่งงานในวันนี้ แค่เรื่องที่เหมาโรงแรมสือไต้ก็เกินกว่าที่คนธรรมดาจะทำได้แล้ว

แค่มองจากตรงนี้ก็รู้ได้เลยว่าเพื่อนของเสี่ยวอู่เป็นคนใหญ่คนโตขนาดไหน

และพวกเขาก็ไปทำให้คนใหญ่คนโตแบบนี้ไม่พอใจเข้า หวังเฉิงกงรู้สึกอยากร้องไห้จริงๆ

นี่เป็นโอกาสที่จะได้เฟื่องฟูในชั่วพริบตา แต่ก็ถูกตัวเองทำลายลงไป เป็นใครก็คงจะรับไม่ไหว

เขากลับมาที่บ้าน ตอนนั้นเขาไม่มีแม้แต่แรงจะโวยวายแล้ว ได้แต่นั่งกลุ้มใจอยู่บนโซฟา

หวังหลิงสามพี่น้องนั่งอยู่ข้างๆ พวกเขาต่างนั่งถอนหายใจด้วยความกลุ้มใจ

เรื่องในครั้งนี้ พวกเขาเป็นคนทำลายมันลงกับมือตัวเอง

หวังชังยืนอยู่ข้างๆ และกระซิบขึ้นมาเบาๆ “นี่ ถ้าตอนนั้นพวกเราสนับสนุนเรื่องงานแต่งงานของเหลียนเหลียนกับเสี่ยวอู่จะดีแค่ไหนกันนะ!”

“พ่อ พ่อว่าถ้าพวกเราเข้าไปโรงแรมสือไต้ตอนนี้ พวกเขาจะให้เราเข้าไปไหม”

หวังเฉิงกงไม่ได้ตอบอะไร เขาก็กำลังคิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน

แต่ว่าสุดท้ายเขาก็ทิ้งความคิดนี้ไป

เพื่อนบ้านทุกคนก็ไปกันหมด พวกเขาจะเอาหน้าที่ไหนไปที่โรงแรมสือไต้อีก

ถ้าไปถึงแล้วถูกไล่ออกมา พวกเขาจะยังมีหน้าอยู่ที่หมู่บ้านนี้อีกไหม

จู่ๆ ก็มีเสียงชนกับประตูดังขึ้นมา

กวงจื่อที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดวิ่งเข้ามา เขาชี้ไปที่หวังหลิงและก่นด่าออกมา “นังหญิงชั่ว สมองของแกยังดีอยู่ไหม”

“แก...แกไม่เป็นอะไรแต่ให้ฉันไปหาเรื่องพวกเขา แกไม่อยากให้ฉันมีชีวิตยืนยาวใช่ไหม แกอยากให้ฉันตายไปถึงจะพอใจใช่ไหม”

สีหน้าของหวังหลิงเต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วน เธอพูดเสียงเบา “คุณคะ ฉัน...ฉันไม่รู้นี่คะ”

กวงจื่อด่าอย่างโมโห “นังชั่ว แกคิดว่าฉันไม่รู้จักนิสัยแกหรือไง แกคงจะไปจะดูถูกพวกเขา คิดว่าพวกเขาไม่ได้เรื่องใช่ไหม”

“คนโง่แบบแกสมควรแล้วที่จะจนไปทั้งชีวิต”

“พวกแกรู้ไหมว่าคนที่มาเมื่อกี้เป็นใคร”

“ฉันจะบอกพวกแกให้นะ คนพวกนี้ สุ่มมาคนหนึ่งก็สามารถบดขยี้ฉันให้ตายได้เลย แล้วขนาดคนพวกนี้ยังต้องทำความเคารพให้เพื่อนของเสี่ยวอู่ พวกแกยังกล้าไปหาเรื่องเขาอีก ลองคิดดูซิว่าพวกแกโง่กันขนาดไหน”

“ถ้าฉันยังอยู่กับคนโง่แบบพวกแกต่อ ไม่ช้าก็เร็วฉันต้องถูกพวกแกทำให้ตายแน่ๆ!”

กวงจื่อพูดจบก็พาคนอื่นๆ ออกไปทันที

หวังหลิงทรุดลงกับพื้นและร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าการแก้แค้นครั้งนี้จะไม่สำเร็จ และยังต้องเสียสามีไปอีกด้วย

หลังจากคนอื่นๆ นั่งลงได้ไม่นาน คนงานที่เคยขัดแย้งกับหวังเฉิงกงก็โทรเข้ามาและพูดแปลกๆ “เหล่าหวัง ทำไมไม่มาร่วมงานแต่งล่ะ”

“แหม งานแต่งงานของลูกสาวจัดได้สวยงามขนาดนี้ ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย”

“แถมคนที่ชื่อเติ้งจวินยังบอกอีกด้วยว่าจะให้เสี่ยวอู่ ลูกเขยของนายมารับตำแหน่งประธานแทนเขา!”

“เหล่าหวัง หลังจากนี้ลูกเขยของนายจะได้คุมบริษัทอุตสาหกรรมยานี่แล้ว...”

หวังเฉิงกงตัวสั่นไปทั้งตัว เขาอึ้งมากจนโทรศัพท์ร่วงลงไปที่พื้น