หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 558

หวังเหลียนก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก “พี่จวิน พี่...พี่อย่าทำแบบนี้นะ”

“บริษัทเครื่องยาสมุนไพรสวี่ซื่อเป็นเลือดเนื้อของพี่ ตอนนี้เป็นช่วงที่คึกคักและพัฒนาอย่างก้าวกระโดด พี่อย่าทำแบบนี้เด็ดขาดเลยนะ”

“แค่พี่ให้เสี่ยวอู่เข้าไปทำงานที่นั่นพวกเราก็รู้สึกของคุณมากแล้ว”

“สถานการณ์ของเสี่ยวอู่พี่ก็รู้ดี พี่ให้เขาทำงานสบายหน่อยเอาไว้หาเงินเลี้ยงครอบครัวก็พอแล้ว”

“พวกเรา...พวกเราไม่อยากไปเป็นตัวถ่วงการพัฒนาของบริษัทหรอกนะ...”

เติ้งจวินกับหลินมั่วมองตากันและยิ้มออกมา หญิงสาวแบบหวังเหลียนไม่เลวเลย

ซื่อสัตย์ ใจดีและไม่ละโมบโลภมาก เป็นนิสัยที่หาได้ยากจริงๆ!

ส่วนคนอื่นๆ ต่างมองไปที่หวังเหลียนราวกับมองคนโง่คนหนึ่ง

โอกาสดีขนาดนี้แต่ไม่อยากได้?

แน่นอนว่ามีหลายคนที่ไม่เข้าใจ

เติ้งจวินพัฒนาบริษัทขึ้นมาทีละขั้น จนสามารถพาบริษัทเครื่องยาสมุนไพรมาถึงจุดสูงสุดได้

ถ้าพูดถึงเติ้งจวิน มีใครที่จะไม่รู้บ้างว่าเขาเป็นเจ้าชายแห่งเครื่องยาสมุนไพรในเมืองก่วงหยาง

รายได้ของบริษัทเครื่องยาสมุนไพรสูงขนาดนี้ อีกทั้งกิจการก็ดีมากด้วย ทำไมจู่ๆ เติ้งจวินต้องลงจากตำแหน่งประธานด้วยล่ะ

แม้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับเสี่ยวอู่จะดีขนาดไหน แต่ก็คงไม่ถึงขั้นทำเรื่องแบบนี้หรอกมั้ง

บริษัทใหญ่ขนาดนี้ จะปล่อยก็ปล่อยไปได้เลยหรือ

เติ้งจวินหัวเราะออกมาและพูดขึ้น “เรื่องอาหารป่วยของเสี่ยวอู่อีกไม่นานก็จะหายดีแล้ว”

“และหลังจากนี้ฉันต้องไปยุ่งกับเรื่องอื่นแล้ว”

“ทางด้านบริษัทเครื่องยาสมุนไพรมีหลายเรื่องที่ต้องจัดการ ฉันกลัวว่าจะดูแลไม่ทั่วถึง”

“ถึงแม้ว่าเสี่ยวอู่จะไม่ได้กลับมา แต่ภายในสามเดือนนี้ฉันก็ทำเรื่องลงจากตำแหน่งบริษัทเครื่องยาสมุนไพรแล้ว ความแตกต่างก็แค่ส่งให้คนอื่นเป็นคนดูแลต่อก็เท่านั้นเอง”

“ในเมื่อเสี่ยวอู่กลับมาแล้ว ให้เขาเป็นคนดูแลบริษัทเครื่องยาสมุนไพร ฉันถึงจะวางใจที่สุด”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็เข้าใจในทันที

ชายหนุ่มคนหนึ่งในนั้นยิ้มและพูดขึ้นมาว่า “ถ้าพูดแบบนี้แสดงว่าประธานเติ้งจะเปิดบริษัทใหญ่อีกบริษัทหนึ่งหรือครับ”

“ประธานเติ้ง ให้ผมลงทุนด้วยสักหน่อยได้ไหมครับ”

ชายหนุ่มคนนี้เป็นหุ้นส่วนกับเติ้งจวิน และความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ถือว่าดีทีเดียวเลย

ดังนั้นจึงมือแค่เขาที่กล้าถามคำถามแบบนี้ออกไป