หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 564

สวี่ตงเสวี่ยเดินเข้ามาและพูดเยาะเย้ย “พ่อคะ พี่เป็นบ้านหรือเปล่า พวกท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือคะ”

“ตอนนี้เธอถูกนายแซ่หลินคนนี้หลอกจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว!”

“นายแซ่หลินพูดอะไรเธอก็เชื่อไปหมด พวกเราพูดอะไรไปเธอก็ไม่เชื่อ”

“นายแซ่หลินให้เธอทำอะไรเธอก็ทำอันนั้น”

“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องจัดการคนเข้าไปทำงานในบริษัทเลย หนูว่านะ ไม่ช้าก็เร็วบริษัทคงจะถูกเปลี่ยนชื่อเป็นแซ่หลินแล้ว!”

“พอถึงตอนนั้นครอบครัวของพวกเราก็จะถูกเฉดหัวออกไปแบบไม่ได้อะไรทั้งนั้น!”

ตอนนั้นสวี่ปั้นซย่าก็เปิดประตูเข้ามาพอดี เธอขมวดคิ้ว “เธอบอกว่าใครจะไม่ได้อะไรนะ”

สวี่ตงเสวี่ยแสยะยิ้ม “แหม พี่สาวกลับมาแล้วหรือ!”

“เหอะ ถือว่าฉันไม่ได้พูดแล้วกัน”

“ถ้าไม่อย่างนั้นเดี๋ยวบางคนจะบอกว่าพูดลับหลังคนอื่นแบบเสียๆ หายๆ อีก”

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้วมองดูสถานการณ์ตรงหน้า จากนั้นก็พูดเสียงเข้ม “พวกท่านจะทำอะไรกันอีกแล้ว”

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความโมโห “ปั้นซย่า แกกลับมาได้เวลาพอดี”

“ฉันถามแกหน่อย แกเป็นคนยอมให้เพื่อนของหลินมั่วไปเป็นหัวหน้าผู้จัดการที่บริษัทเครื่องยาสมุนไพรหรือ”

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้า “ใช่ค่ะ ทำไมหรือ”

สวี่เจี้ยนกงโมโหมาก เขาตบโต๊ะและพูดขึ้น “สวี่ปั้นซย่า แกหมายความว่าอย่างไรกันแน่”

สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความงุนงง “พ่อ ทำไมหรือคะ ทำไมพ่อต้องโมโหขนาดนี้ด้วย”

ฟังฮุ่ย “แกว่าเพราะอะไรล่ะ”

“ตอนนั้น ตอนที่พวกเรายังอยู่ที่บริษัทเครื่องยาสมุนไพร ทำงานไปได้ไม่กี่วันก็ถูกแกไล่ออก”

“ตอนนี้เพื่อนของหลินมั่วขึ้นมาเป็นประธาน และให้เพื่อนอีกคนมาเป็นหัวหน้าผู้จัดการด้วยอีก”

“ทั้งบริษัทเครื่องยาสมุนไพรมีแต่คนสนิทของหลินมั่ว”

“สวี่ปั้นซย่า แก...แกไม่รู้เลยหรือไงว่าใครเป็นครอบครัวของแกบ้าง”

“พวกเราเป็นพ่อแม่ของแก เสวี่ยเอ๋อร์เป็นน้องสาวของแก พวกเราไปทำงานที่บริษัทเครื่องยาสมุนไพรไม่ได้”

“แล้วทำไมเพื่อนของหลินมั่วถึงไปเป็นประธาน ไปเป็นหัวหน้าผู้จัดการได้ล่ะ”