หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 595

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโกรธ “เธออย่ามามุกนี้เลย!”

“นี่มันคือปัญหาเหรอ อ้างศีลธรรมมาบังคับ บีบให้ฉันต้องเลือก”

“ฟังนะ แม่สำคัญอยู่แล้ว แต่จะทำสิ่งต่างๆ ก็ต้องมีเหตุผลและมีมโนธรรม”

“ฉันรู้สึกละอายใจ กับสิ่งที่พวกคุณทำไป!”

หลังจากที่พูดจบ สวี่ปั้นซย่าต้องแย่งโทรศัพท์จากสวี่ตงเสวี่ย และพูดด้วยความโกรธ “แม่ป่วยจริงๆ ใช่ไหม”

“ได้ ตอนนี้ฉันจะโทรเรียกรถพยาบาล”

“ฉันจะให้พวกเขาพาแม่ไปส่งโรงพยาบาล เพื่อตรวจสอบให้ละเอียด”

สวี่ปั้นซย่าพูดไปพลางปัดหน้าโทรศัพท์ไปพลาง

ฟังฮุ่ยเห็นดังนั้น จึงรีบลุกขึ้นมาจากเตียงทันที “ปั้นซย่า สรุปว่าแกคิดอะไรอยู่กันแน่”

“ฉันก็แค่รู้สึกไม่สบายนิดๆ หน่อยๆ เอง แกถึงกับต้องทำแบบนี้เลยเหรอ”

“ฉันก็แค่อยากให้แกอยู่กับแม่ที่บ้าน แล้วจะทำไม”

สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างเย็นชาว่า “ปกติฉันก็อยู่ที่บ้าน ไม่เห็นว่าแม่อยากจะให้ฉันอยู่ด้วยเลย”

“ตอนนี้ที่บริษัทเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แม่ก็จะให้ฉันอยู่ด้วย!”

“เหอะ พวกคุณเห็นว่าฉันเป็นคนโง่!”

“แม่ไม่ยอมไปโรงพยาบาลก็ไม่เป็นไร ฉันไม่มีเวลามาพูดไร้สาระกับแม่แล้ว”

สวี่ปั้นซย่าพูดเสร็จ ก็วิ่งออกไปข้างนอกทันที

ฟังฮุ่ยเห็นดังนั้น เธอสบตากับสวี่ตงเสวี่ย ทั้งสองคนก็พุ่งไปข้างหน้า และคว้าสวี่ปั้นซย่าให้กลับมาอย่างกะทันหัน

“วันนี้ ไม่ว่ายังไง พี่ก็อย่าคิดที่จะไปที่บริษัทเลย!”

สวี่ตงเสวี่ยกัดฟันพูด

สวี่ปั้นซย่าดิ้นรนสุดแรง แต่ถูกสวี่ตงเสวี่ยและฟังฮุ่ยกดไว้แน่น

ฟังฮุ่ย “ปั้นซย่า แกอย่าโทษแม่นะ”

“แม่ทำเพื่อแกนะ!”

“หลินมั่วคนนั้น ไม่เหมาะสมเลยสักนิด”

“ผ่านวันนี้ไป เรื่องของแกกับเขาก็จะจบลงแล้ว จากนั้น แกจะต้องหาคนที่ดีกว่าเขาเป็นร้อยเป็นพันเท่า!”

สวี่ปั้นซย่าโกรธแทบบ้า แต่ ดันสลัดไม่พ้นซะงั้น ทำได้เพียงอยู่ในบ้าน