หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 603

หวงเหลียงกําชับสวี่ตงเสวี่ยอีกครั้ง เพื่อให้เธออย่าพลาดเรื่องนี้และห้ามให้สวี่ปั้นซย่ารู้

แรงขัดขวางที่ใหญ่ที่สุดของเรื่องนี้คือสวี่ปั้นซย่า ตราบใดที่สวี่ปั้นซย่าไม่รู้เรื่องนี้ ทุกอย่างก็จะราบรื่น

ในขณะเดียวกัน หวงเหลียงก็จ้องมองหลินมั่วอยู่ตลอดเวลา เพื่อป้องกันไม่ให้เขาบอกเรื่องนี้กับสวี่ปั้นซย่าอย่างเงียบๆ

ในระหว่างกระบวนการทั้งหมด เขาเป็นเหมือนคนป้องกันขโมย

แต่ความเป็นจริง หลินมั่วไม่ได้จะบอกเรื่องนี้กับสวี่ปั้นซย่า ราวกับยอมรับชะตากรรม

ตอนบ่าย สวี่ปั้นซย่าได้กลับไปทำงานที่บริษัท

หวงเหลียงกับสวี่เจี้ยนกงจึงรีบวิ่งมาหาหลินมั่วทันที เพื่อพาเขาไปทำตามขั้นตอนการโอนหุ้น

พวกเขารีบไปที่สำนักงานกฎหมายและเมื่อกำลังทำตามขั้นตอนเหล่านี้อยู่ จู่ๆ หวงเหลียงก็รับโทรศัพท์จากเพื่อนคนหนึ่งของเขา

"พี่เหลียง คุณยังอยู่ที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างอยู่ไหม"

หวงเหลียง "กําลังจะกลับแล้ว ทำไม"

เพื่อนคนนั้นรีบพูด "พี่เหลียง อย่าเพิ่งกลับไปเด็ดขาด"

หวงเหลียงประหลาดใจ "เกิดอะไรขึ้น"

เพื่อนของเขาพูดอย่างตื่นเต้นว่า "ผมเพิ่งได้รับข่าวมาว่า ที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างเกิดเรื่องแล้ว"

หวงเหลียงยิ้มและพูดว่า "นายกําลังพูดถึงการลงทุนสิบห้าพันล้านบาทเหรอ"

"จัดการเรียบร้อยแล้ว ไม่เป็นไร"

"ข่าวของนายช้าเกินไปแล้ว"

เพื่อนจึงรีบบอกว่า "ผมไม่ได้จะพูดเรื่องนี้ ผมกำลังพูดถึงเรื่องอื่น"

"เรื่องที่คุณลงทุนสิบห้าพันล้านบาทนั้นผมรู้ ต่อมาเงินนี้ก็กลับไปที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างไม่ใช่เหรอ"

"แต่ตอนที่พวกคุณชําระเงินสิบห้าพันล้านบาทคืนบริษัทเครื่องยาสมุนไพรสวี่ซื่อ ก็ใช้เงินก้อนนี้คืน"

หวงเหลียง "ใช่ แล้วมันมีปัญหาอะไร"

"เงินเป็นของบริษัทรับเหมาก่อสร้างมาโดยตลอด"

เพื่อนจึงรีบบอกว่า "ปัญหาอยู่ตรงนี้!"

"ในบริษัทรับเหมาก่อสร้าง มีหุ้นของตระกูลโจวอยู่ข้างใน"

"เงินที่จ่ายคืนก้อนนี้ จริงๆ แล้วเป็นเงินโครงการก่อนหน้านี้ของตระกูลโจว ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นของตระกูลโจว"

"พวกคุณใช้เงินก้อนนี้ไปชําระเงินกู้ของบริษัทเครื่องยาสมุนไพร นั่นคือคุณเอาเงินของตระกูลโจวไปชําระหนี้"

"ตระกูลโจวทราบข่าวแล้ว เขาจะไปก่อเรื่องที่บริษัทรับเหมาก่อสร้าง"

หวงเหลียงง “ไหน... ตระกูลโจวไหน"

"นี่ก็กําลังจะเซ็นแล้ว แกเล่นอะไร"

หวงเหลียงไม่สามารถพูดต่อหน้าหลินมั่วได้โดยตรง เพียงแค่คว้าปากกาในมือของสวี่เจี้ยนกงและพูดเสียงทุ้มว่า "ผมคิดว่าสิ่งที่พี่เขยทำก็ไม่เลว การให้โอกาสเขาเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว"

"พ่อครับ พ่อก็อายุมากแล้ว อย่าทรมานเลย พวกเราไปกันเถอะ!"

หวงเหลียงพูดพลางดึงสวี่เจี้ยนกงออกไป

สวี่เจี้ยนกงโกรธมาก เมื่อเดินออกจากประตูจึงตบหน้าหวงเหลียง "แกบ้าไปแล้วเหรอ"

"จะเซ็นชื่ออยู่แล้ว แกดึงฉันออกมา แกหมายความว่ายังไง"

"แกอยากช่วยหลินมั่ว ฮุบทรัพย์สินของครอบครัวฉันใช่ไหม"

"หลินมั่วให้อะไรแกกันแน่"

หวงเหลียงหน้าบวมแดง เมื่อเห็นหลินมั่วไม่ได้ตามมาแลยรีบพูดเบาๆ ว่า "พ่อครับ ผมทำเพื่อพ่อนะ"

หวงเหลียงจึงพูดเรื่องตระกูลโจวอีกรอบ

พอสวี่เจี้ยนกงฟังจบก็ตาค้าง

"ไป รีบไป!"

สวี่เจี้ยนกงหนีทันทีและไม่ได้คิดถึงเรื่องบริษัทรับเหมาก่อสร้างอีกต่อไป