หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 610

หลินมั่วเหลือบมองสองคนนี้อย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดเสียงเย็นชาว่า "ตัวตลกที่เต้นแร้งเต้นกา เดินตามนักต้มตุ๋นคนหนึ่งกล้าหยิ่งยโสถึงเพียงนี้?"

"หึ มังกรคาบแก้ว งูกินวาฬ?"

"คำพูดหลอกลวงแบบนี้ คุณพูดมันออกมาจริงๆ เหรอ"

อาจารย์ฟังโกรธ "ไอ้เด็กโง่ แกจะเข้าใจอะไร"

"แกมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าฉันโกหก"

หลินมั่วยิ้มหยัน "อยากได้สิทธิ์ใช่ไหม"

"ได้ ผมจะบอกคุณเดี๋ยวนี้ว่าผมมีสิทธิ์อะไร!"

พูดจบ หลินมั่วก็พูดกับเหลาหู่ทันทีว่า "ไปพาหมอเทวดาเซวียมา บอกว่าผมมีธุระจะพบเขา"

เหลาหู่พยักหน้าทันที หมุนตัวแล้วขับรถออกไป

ทุกคนโดยรอบต่างงงงวย โจวเฉียงมองหลินมั่วอย่างตกตะลึง "คุณหลิน คุณ... คุณรู้จักหมอเทวดาเซวียเหรอ"

แม้แต่โจวเฉียงการเรียกชื่อก็เปลี่ยนไป เขาไม่มีทางเลือก ชื่อเสียงของหมอเทวดาเซวียนั้นดังเกินไปจริงๆ

เมื่อมองไปทั่วมณฑลก่วง มีไม่กี่คนที่ไม่รู้จักหมอเทวดาเซวีย

อีกฝั่งหนึ่ง อาจารย์ฟังก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย

ชื่อเหล่านั้นเป็นของปลอม เขาเป็นนักต้มตุ๋นจริงๆ

ส่วนอาจารย์หวง หมอเทวดาเซวีย เขาก็แต่งขึ้นเองทั้งหมดเพื่อยกมูลค่าของตัวเอง

ไม่คิดว่าตอนนี้จะเจอคนที่รู้จักหมอเทวดาเซวียจริงๆ เรื่องนี้น่าจะยุ่งแล้ว

จ้าวซินที่ไม่รู้เรื่อง พอได้ยินแบบนี้ก็หัวเราะทันที "หลินมั่ว คุณเล่นอะไร"

"หน้าตาอย่างคุณ รู้จักหมอเทวดาเซวียด้วยเหรอ"

"จะหาใครสักคนมาปลอมเป็นหมอเทวดาเซวียอีกแล้วเหรอ มาเที่ยวหลอกลวงต้มตุ๋นที่นี่อีกแล้ว?"

"ผมจะบอกคุณว่า อาจารย์ฟังเป็นลูกศิษย์ครึ่งหนึ่งของหมอเทวดาเซวีย"

"กลอุบายประเภทนี้ของคุณเมื่ออยู่ต่อหน้าอาจารย์ฟัง มันไม่มีประโยชน์เลย"

โจวเฉียงขมวดคิ้ว เขาเหลือบมองหลินมั่วแวบหนึ่งและพูดอย่างเย็นชาว่า "ตัวข้าพเจ้าเองโชคดี ที่เคยเข้าพบหมอเทวดาเซวีย"

"หมอเทวดาเซวียอยู่ในใจของโจว เหมือนมีเทพเจ้าอยู่"

"ถ้ามีคนปลอมเป็นหมอเทวดาเซวียอยู่ที่นี่ หึ อย่าโทษว่าโจวไม่เกรงใจเลย!"

คําพูดนี้พูดให้หลินมั่วฟัง เขามักจะรู้สึกว่าหลินมั่วเป็นส่วนประกอบของการหลอกลวงบางอย่าง