หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 613

ทุกคนมองปลาสดตัวนั้นด้วยความว่างเปล่า โรคของพวกเขาจะเกี่ยวข้องกับปลาตัวนี้ได้อย่างไร

หมอเทวดาเซวียเข้ามา มองปลาตัวนั้นและพูดอย่างสงสัยว่า "คุณหลิน ปลาตัวนี้ มีปัญหาอะไรเหรอ"

หลินมั่วยิ้มเบาๆ "หัวหน้าโจว คนในหมู่บ้านของพวกคุณ ชอบมาจับปลาที่ทะเลสาบนี้ใช่หรือไม่"

โจวเฉียงมีสีหน้าอึดอัดเล็กน้อย

แต่เดิมบนภูเขาแห่งนี้มีแอ่งน้ำขนาดเล็กซึ่งในนั้นก็มีปลา แต่ปริมาณน้อยเกินไปเลยไม่มีใครสนใจ

ต่อมาพอเขตวิลล่าได้รับการพัฒนา แอ่งน้ำนั้นก็กลายเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ ฟังเส่ายังปล่อยลูกปลาจำนวนมากจนมันเติบโตเป็นปลาขนาดใหญ่

ประกอบกับพื้นที่นี้ไม่มีใครดูแล ชาวบ้านจึงมักจะขึ้นมาหาปลาและนำกลับบ้านไปประกอบอาหาร

"คุณหลิน พวกเรา... เราขึ้นมาจับปลาไปกินจริงๆ"

"แต่ปลาพวกนี้ไม่มีปัญหานะ ปลาชนิดนี้ เมื่อก่อนเราก็กินกันบ่อยเหมือนกัน"

โจวเฉียงตอบ

หลินมั่ว "ปลาชนิดนี้ พวกคุณกินที่อื่นไม่มีปัญหา แต่การกินปลาในทะเลสาบนี้ มันมีปัญหา"

โจวเฉียงประหลาดใจ "ทําไมล่ะ"

หลินมั่วยิ้มเบาๆ ทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือไปกดที่ท้องของโจวเฉียง

โจวเฉียงรู้สึกว่าท้องไส้ปั่นป่วน และตามมาด้วยการอาเจียนออกมาอย่างรุนแรง

"คุณดูสิว่านี่คืออะไร!"

หลินมั่วกล่าวเสียงค่อย

ตะโกน

โจวเฉียงมองอ้วกของตัวเองและเห็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เหมือนปลาไหลตัวเล็กๆ กําลังดิ้นไปรอบๆ ดูแล้วน่าขนลุกขนพองมาก

โจวเฉียงกลัวจนหน้าซีด "นี่... นี่เป็นแบบนี้ได้ยังไง"

"ในท้องของผม จะมีสิ่งมีชีวิตได้อย่างไร"

หมอเทวดาเซวียเบิกตากว้างและอุทานว่า "คุณหลิน นี่... นี่มันคนวางยาพิษหรือเปล่า"