หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 625

โจวหย่วนซานมองสวี่เจี้ยนกงอย่างละเอียด ไม่โกรธแต่กลับหัวเราะ จากนั้นค่อยๆ พยักหน้า “ดูท่า ตระกูลสวี่เตรียมจะระดมเงินทุนใหม่แล้วสินะ?”

“เหอะๆ น่าสนุก”

“ผมรอข่าวดีจากคุณนะ ! ”

คนของตระกูลโจวขับตรงออกไป

สวี่เจี้ยนกงยืนงงอยู่กับที่ เขาคิดไม่ถึงว่าแวบเดียวโจวหย่วนซานก็มองจุดประสงค์ของเขาออก

แต่ทว่า เรื่องมาถึงขั้นนี้ เขาก็ขี้เกียจไปสนใจเรื่องพวกนี้แล้ว

“เสี่ยวหวง นายพอหาคนรวยสองสามคนได้ไหม”

“ตอนเย็นฉันจะเลี้ยงข้าวพวกเขา และเจรจาเรื่องโครงการนี้ ! ”

สวี่เจี้ยนกงถาม

หวงเหลียงรีบพยักหน้า “พ่อ วางใจเถอะ”

“เมื่อก่อนตอนผมทำงานอุตสาหกรรม รู้จักเถ้าแก่ใหญ่ไม่น้อย”

“แต่ทว่า อยากเลี้ยงข้าวพวกเขา ผมคิดว่าต้องเชิญในนามอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ”

“ไม่เช่นนั้น เถ้าแก่ใหญ่พวกนี้ เชิญมายาก”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้า “โอเค เช่นนั้นก็เชิญในนามอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ”

หวงเหลียงตื่นเต้น รีบควักโทรศัพท์ออกมาจัดแจงมื้ออาหารเย็น

สวี่เจี้ยนกงยืนว่าง แต่ในใจไม่เป็นสุข และจู่ๆ ก็พูดขึ้น “ไป เราไปโรงพยาบาล ! ”

“ไอ้เลวหลินมั่ว เรื่องนี้เขาวางแผนอยู่เบื้องหลังแน่นอน”

“วันนี้ฉันไม่จัดการเขา ฉันก็กลืนความแค้นนี้ไม่ลง ! ”

สวี่ตงเสวี่ยเห็นความพินาจเป็นเรื่องสนุก และพูดอย่างตื่นเต้นดีใจ “ใช่ ต้องจัดการเขาสักหน่อย ! ”

“เขากินนอนอยู่บ้านเรา และยังเป็นศัตรูกับครอบครัวเรา”

“ไม่สั่งสอนเขาสักหน่อย เขาจะไม่หลาบจำ ! ”

คนเหล่านั้นมุ่งไปที่โรงพยาบาลด้วยแรงโกรธแค้น

เข้าไปในแผนก พบว่าหลินมั่วไม่ได้อยู่ที่ห้องทำงาน เหลือเพียงเฮ่อเชียนเสวี่ยอยู่ที่นี่

สวี่ตงเสวี่ยสีหน้าโมโห พูดตะคอก “หลินมั่วล่ะ”

“ให้เขาโผล่หัวออกมา ! ”

สวี่ตงเสวี่ยอยู่ที่ห้องทำงานทั้งวันยังไม่เห็นหัวของหลินมั่ว ในใจโกรธเป็นฟืนไฟแล้ว

สวี่เจี้ยนกงเห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงรีบพูดขึ้น “พวกแกจะทำอะไร เรา...”

ไม่รอให้สวี่เจี้ยนกงพูดจบ พนักงานรักษาความปลอดภัยคนหนึ่งก็ล็อคเขาลงที่พื้น

คนที่เหลือก็เหมือนกัน ทยอยถูกกดตัวลงที่พื้นไม่ให้ขยับ

ไม่นาน ขนาดผู้อำนวยการก็ลงมาดูด้วยตัวเอง เพราะถึงอย่างไร เฮ่อเชียนเสวี่ยเป็นหลานสาวแท้ๆ ของผู้อาวุโสเฮ่อ

และที่โรงพยาบาลแห่งนี้ มีหุ้นของผู้อาวุโสเฮ่อ !

หลานสาวของผู้ถือหุ้นถูกตบ ผู้อำนวยการไม่อธิบาย เช่นนั้นอนาคตเขาจะทำงานต่อไปอย่างไร

สวี่เจี้ยนกงก็ถูกล็อคตัว เขาโกรธจนอาละวาดไม่หยุด “พวกแกทำอะไร”

“ฉันบอกพวกแกให้นะ ฉันคือสวี่เจี้ยนกง อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเป็นของตระกูลฉัน”

“วันนี้ ฉันมาหาหลินมั่ว ไม่เกี่ยวกับพวกแก”

“รีบปล่อยฉัน ไม่เช่นนั้น ฉันเอาเรื่องพวกแกแน่ ! ”

อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อมีชื่อเสียงมากในเมืองก่วงหยาง คนทั่วไปได้ยินก็จะไม่กล้าทำอะไรเขา

แต่ผู้อำนวยการเหมือนไม่ได้ยิน

เขามองเหยียดสวี่เจี้ยนกง และพูดอย่างเย็นชา “ผมไม่สนใจว่าเป็นอุตสาหกรรมยาอะไร ทำร้ายคนอื่นมันไม่ถูก ! ”