โจวหย่วนซานมองสวี่เจี้ยนกงอย่างละเอียด ไม่โกรธแต่กลับหัวเราะ จากนั้นค่อยๆ พยักหน้า “ดูท่า ตระกูลสวี่เตรียมจะระดมเงินทุนใหม่แล้วสินะ?”
“เหอะๆ น่าสนุก”
“ผมรอข่าวดีจากคุณนะ ! ”
คนของตระกูลโจวขับตรงออกไป
สวี่เจี้ยนกงยืนงงอยู่กับที่ เขาคิดไม่ถึงว่าแวบเดียวโจวหย่วนซานก็มองจุดประสงค์ของเขาออก
แต่ทว่า เรื่องมาถึงขั้นนี้ เขาก็ขี้เกียจไปสนใจเรื่องพวกนี้แล้ว
“เสี่ยวหวง นายพอหาคนรวยสองสามคนได้ไหม”
“ตอนเย็นฉันจะเลี้ยงข้าวพวกเขา และเจรจาเรื่องโครงการนี้ ! ”
สวี่เจี้ยนกงถาม
หวงเหลียงรีบพยักหน้า “พ่อ วางใจเถอะ”
“เมื่อก่อนตอนผมทำงานอุตสาหกรรม รู้จักเถ้าแก่ใหญ่ไม่น้อย”
“แต่ทว่า อยากเลี้ยงข้าวพวกเขา ผมคิดว่าต้องเชิญในนามอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ”
“ไม่เช่นนั้น เถ้าแก่ใหญ่พวกนี้ เชิญมายาก”
สวี่เจี้ยนกงพยักหน้า “โอเค เช่นนั้นก็เชิญในนามอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ”
หวงเหลียงตื่นเต้น รีบควักโทรศัพท์ออกมาจัดแจงมื้ออาหารเย็น
สวี่เจี้ยนกงยืนว่าง แต่ในใจไม่เป็นสุข และจู่ๆ ก็พูดขึ้น “ไป เราไปโรงพยาบาล ! ”
“ไอ้เลวหลินมั่ว เรื่องนี้เขาวางแผนอยู่เบื้องหลังแน่นอน”
“วันนี้ฉันไม่จัดการเขา ฉันก็กลืนความแค้นนี้ไม่ลง ! ”
สวี่ตงเสวี่ยเห็นความพินาจเป็นเรื่องสนุก และพูดอย่างตื่นเต้นดีใจ “ใช่ ต้องจัดการเขาสักหน่อย ! ”
“เขากินนอนอยู่บ้านเรา และยังเป็นศัตรูกับครอบครัวเรา”
“ไม่สั่งสอนเขาสักหน่อย เขาจะไม่หลาบจำ ! ”
คนเหล่านั้นมุ่งไปที่โรงพยาบาลด้วยแรงโกรธแค้น
เข้าไปในแผนก พบว่าหลินมั่วไม่ได้อยู่ที่ห้องทำงาน เหลือเพียงเฮ่อเชียนเสวี่ยอยู่ที่นี่
สวี่ตงเสวี่ยสีหน้าโมโห พูดตะคอก “หลินมั่วล่ะ”
“ให้เขาโผล่หัวออกมา ! ”
สวี่ตงเสวี่ยอยู่ที่ห้องทำงานทั้งวันยังไม่เห็นหัวของหลินมั่ว ในใจโกรธเป็นฟืนไฟแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...
อย่างนี้แหละอ่านฟรี ถ้าเสียเงินไปถึงตอนสามพันกว่าแล้ว...
หาย...
เลิกแต่งแล้วใช่ไหม...
หลินมั่วหายอีกแล้ว🙏🙏🙏...
อ่านเหมือนไม่ต่อเนื่อง ขาดๆหายๆ...
หวังหยวน แห่งต้าเย่ ไม่ได้อัพเดท เดือนนึงแล้วครับ รบกวนแอดมินด้วย...
หนีไม่เคยพ้น พ่อตา แม่ยาย น้องเมีย ที่ดักดาน 6ร้อยกว่าตอน...