หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 631

หลินมั่วกล่าวอย่างนุ่มนวลว่า “พ่อครับ เรื่องของเสวี่ยเอ๋อร์ ผมช่วยพูดได้”

“แต่ว่าอาจจะไม่สำเร็จ”

“พวกพ่อก็รู้ว่าตระกูลเฮ่อสามชั่วอายุคน มีเด็กผู้หญิงแค่เพียงคนเดียว เธอจึงเป็นไข่มุกบนฝ่ามือของทุกคนในตระกูลเฮ่อ”

“เสวี่ยเอ๋อร์ตบหน้าเธอ เธอไม่มีทางไม่ต้องการความเป็นธรรม”

“ผมทำได้เพียงพยายามไม่ให้เสวี่ยเอ๋อร์ถูกขัง และทำให้ไม่เหลือประวัติการก่ออาชญากรรม”

ฟังฮุ่ยดีใจเป็นอย่างมาก “หลินมั่ว ขอแค่เสวี่ยเอ๋อร์ถูกปล่อยตัวออกมา เรื่องอื่นก็คงจะคุยกันง่าย”

“จะให้พวกเราขอโทษ จะให้พวกเราชดใช้ค่าเสียหาย พวกเราย่อมยินดี”

“ถึงจะให้แม่คุกเข่าและโคกหัวให้เธอ แม่…แม่ก็ยอมทำ!”

สวี่ปั้นซย่าทั้งโมโหทั้งเจ็บปวดใจ “แม่คะ แม่อายุขนาดนี้แล้ว อย่าสร้างความทุกข์ทรมานให้ร่างกายจะได้ไหม”

“เสวี่ยเอ๋อร์ไม่ใช่เด็กแล้วนะ เธอก่อเรื่องเอง เธอก็ต้องไปขอโทษคู่กรณีเอง”

ฟังฮุ่ยถอดหายใจและกล่าวด้วยเสียงต่ำ “ปั้นซย่า เสวี่ยเอ๋อร์ยังเด็ก หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล”

“ลูกคนนี้ ชอบเอาชนะคนมาตั้งแต่เด็ก บอกให้เธอขอโทษคู่กรณี เธอ…เธอคงไม่ยอมทำแน่”

“แม่อายุขนาดนี้แล้ว ยัง…ยังจะสนใจศักดิ์ศรีอะไรอีกล่ะ”

“แม่สามารถทำได้ ทำไมจะต้องให้น้องขายหน้าด้วย”

สวี่ปั้นซย่าน้ำตาไหลพราก

ถึงแม้ฟังฮุ่ยพูดจาเจ็บแสบ แถมยังเป็นคนหน้าเลือด แต่ความเป็นจริง ในฐานะแม่ ถือว่าเธอเหมาะสมกับตำแหน่งมาก

ไม่ว่าจะปฏิบัติต่อสวี่ตงเสวี่ยหรือปฏิบัติต่อสวี่ปั้นซย่า เธอล้วนทุ่มเทเต็มที่

ถึงแม้ว่าตามปกติจะมีความฝันว่าอยากเป็นภรรยาของคนรวย ทำอะไรไม่รอบคอบ แถมยังกดดันสวี่ปั้นซย่าเรื่องเงินบ่อยๆ

แต่เรื่องพวกนี้ถือว่าปกติ ด้วยความเป็นมนุษย์ มีใครบ้างจะไม่รักความรุ่งโรจน์

เช้าวันถัดมา สวี่เจี้ยนกงและคนอื่นๆ เดินทางมาถึงสำนักงานกฎหมาย และเอาหุ้นทั้งหมดโอนกลับไปเป็นชื่อของหลินมั่วอีกครั้ง”

หลายวันมานี้ พวกเราวิ่งไปมาที่สำนักงานกฎหมายเป็นส่วนใหญ่

ครั้งนี้สวี่เจี้ยนกงเลิกคิดอย่างเด็ดขาด เขาจะไม่มีทางวางแผนแย่งบริษัทรับเหมาก่อสร้างแห่งนี้อีกแล้ว

หลินมั่วรับหุ้นกลับไป และทำการโทรหาคนตระกูลโจวและพวกของเหล่าจางทันที

หลินมั่วไม่กล้าตัดสินใจเอง เพราะเขารู้ดีว่าสถานการณ์ของคนตระกูลสวี่เป็นอย่างไร

ถ้าหากเขารับปากเรื่องนี้เอง ถึงตอนนั้นสวี่ตงเสวี่ยต้องบอกว่าคนรับปากคือเขาไม่ใช่เธออย่างแน่นอน ดังนั้นเธอคงจะไม่มาขอโทษ

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องคุยกับคนตระกูลสวี่ให้ชัดเจน

จะยอมทำหรือไม่ยอมทำ ปล่อยให้คนตระกูลสวี่เป็นคนตัดสินใจ ถึงตอนนั้นสวี่ตงเสวี่ยจะได้ไม่มีทางปัดความรับผิดชอบ

พอสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยได้ฟังหลินมั่วพูด พวกเขาก็ดีใจเป็นอย่างมาก

“ไอหยา มัน…มันช่างดีจริงๆ!”

“ฉันคิดว่าเรื่องนี้จะจัดการยากซะอีก นึกไม่ถึงว่าแค่ขอโทษก็พอแล้ว”

ฟังฮุ่ยถอดหายใจและกล่าวด้วยความเบิกบานใจ

สวี่ปั้นซย่ากล่าวด้วยความไม่พอใจ “แม่คะ แม่คิดว่ามันง่ายขนาดนั้นจริงเหรอ”

“ครั้งนี้ เธอเห็นแก่ศักดิ์ศรีของหลินมั่วเลยหยุดสอบสวนต่างหาก”

“ไม่อย่างนั้น แม่จะขอโทษสักกี่ครั้งก็ไม่มีประโยชน์!”