หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 635

หวงเหลียงค่อนข้างฉลาด เขารีบดึงตัวสวี่ตงเสวี่ยทันที

“เสวี่ยเอ๋อร์ หยุดโวยวายได้แล้ว”

“พวกเราสู้ตระกูลเฮ่อไม่ได้หรอก”

“กลับบ้านก่อนเถอะ!”

หวงเหลียงกล่าวเบาๆ

ใบหน้าของสวี่ตงเสวี่ยเต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้ ทั้งขอโทษ ทั้งยังโดนตบหน้าหลายที หากกลับไปทั้งๆ แบบนี้ เธอจะทนได้ยังไง

แต่ทว่า พอเธอคิดจะกลับ แต่พวกเขายังไม่อนุญาตให้เธอกลับ

เฮ่อเชียนเสวี่ยกล่าวด้วยความเย็นชาว่า “เกรงว่าเธอจะกลับไม่ได้ซะแล้ว!”

“การขอโทษด้วยความบริสุทธิ์ใจของเธอมันไม่พอ ฉันคิดว่าพวกเราไม่จำเป็นต้องปรับความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว”

“คุณปู่คะ หนูยังต้องการแจ้งความ หนูต้องการให้เธอติดคุก!”

ผู้อาวุโสเฮ่อพยักหน้าด้วยความสงบ “ไม่มีปัญหา!”

สวี่ตงเสวี่ยตะลึงตาค้าง ตัวเองทั้งขอโทษ ทั้งโดนตบสี่ครั้ง แต่สุดท้ายก็แก้ไขอะไรไม่ได้อย่างนั้นเหรอ

“เฮ้ เธอ…เธออย่าทำเกินขอบเขตสิ”

“ฉันขอโทษแล้ว เธอยังต้องการอะไรอีก”

“เธอจะกลับกลอกไม่ได้นะ!”

สวี่ตงเสวี่ยรีบกล่าว

เฮ่อเชียนเสวี่ยยิ้มเยาะ “การขอโทษของเธอมันเรียกว่าขอโทษอย่างนั้นเหรอ”

“เมื่อเธอไม่บริสุทธิ์ใจ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องปรับความเข้าใจกับเธอ!”

“ช่างเถอะ ฉันขี้เกียจพูดไร้สาระกับคนไม่บริสุทธิ์ใจแบบเธอแล้ว เธอเตรียมตัวเข้าคุกเถอะ!”

พอเห็นผู้อาวุโสเฮ่อหยิบโทรศัพท์ออกมา ฟังฮุ่ยก็รีบกล่าวว่า “คุณหนูเฮ่อคะ ฉัน…ฉันขอร้องคุณหนูล่ะ ให้โอกาสเธออีกสักครั้งเถอะ”

“เธอยังเด็ก หาก…หากต้องเข้าคุก คงจะเสื่อมเสียไปตลอดชีวิต”

“เอาอย่างนี้ไหมคะ ฉัน…ฉันขอโทษคุณหนูด้วย ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ…”

เฮ่อเชียนเสวี่ยชำเลืองมองเธอแวบหนึ่ง “ใครเป็นคนทำ ก็ให้คนนั้นรับผิดชอบ!”

“ถ้าลูกสาวของคุณไม่เต็มใจขอโทษ ฉันก็จะให้เธอเข้าคุก!”

“ส่วนคุณ ไม่มีสิทธิ์มาเอ่ยปากที่นี่!”

ฟังฮุ่ยมองสวี่ตงเสวี่ยด้วยความจนปัญญา เธอรู้ว่าความจริงแล้วเฮ่อเชียนเสวี่ยจงใจกลั่นแกล้งสวี่ตงเสวี่ย

สีหน้าของสวี่ตงเสวี่ยเป็นสีแดง สุดท้ายเธอก็กล่าวด้วยความซื่อสัตย์ “คุณหนูเฮ่อ ขอโทษค่ะ ฉันสำนึกผิดแล้ว”

“คุณหนู…คุณหนูให้โอกาสฉันอีกสักครั้งเถอะ…”

ไม่อย่างนั้น เรื่องนี้คงจะยุ่งยากเสียแล้ว

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม เรื่องราวก็ถูกแก้ไขแล้ว”

“เสวี่ยเอ๋อร์ ลูกไม่ต้องคิดมากแล้ว”

ถือว่าเรื่องนี้เป็นบทเรียนแสนยาวนานซะเถอะ ต่อไปลูกอย่างลงมือตบตีคนอื่นตามอำเภอใจอีกล่ะ”

ฟังฮุ่ยกล่าวด้วยความหนักแน่น

หน้าของสวี่ตงเสวี่ยเป็นสีเขียว เธอโกรธมาก แต่กลับไม่มีทางเลือก

“พ่อคะ บริษัทรับเหมาก่อสร้างเป็นยังไงบ้าง”

“หรือว่าให้หลินมั่วดูแลบริษัทรับเหมาก่อสร้างจริงๆ”

“นั่นเป็นธุรกิจหลายพันล้านเชียวนะคะ จะมอบให้หลินมั่วไม่ได้!”

สวี่ตงเสวี่ยกล่าวด้วยเสียงต่ำ

สวี่เจี้ยนกงโบกมือทันที “ลูกหยุดพูดได้แล้ว”

“เอาแบบนี้เถอะ บริษัทรับเหมาก่อสร้างให้หลินมั่วเป็นคนทำเถอะ”

“พวกเราอย่างสร้างความวุ่นวายอีกเลย พ่อกลับไปทำไม่ได้จริงๆ”