หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 647

เฮ่อเชียนเสวี่ยผู้นี้เป็นคนที่ค่อนข้างจะฉลาด เห็นได้ว่าจ้าวหย่ากับสวี่ปั้นซย่ารู้จักกัน ดังนั้นจึงไม่ทำเป็นเล่นอีกต่อไป

จ้าวหย่าทำหน้ามุ่ย "เหอะเหอะ ไม่คุ้นเคยก็อย่ามาสิ"

"แถมยังจะใช้ไกด์อีก?"

"หลินมั่ว สถานที่แบบนี้ ไม่ใช่ที่ๆ คนแบบนายจะมาได้นะ"

"ฉันจะแนะนำคุณให้นะ รีบกลับไปซะเถอะ โลกภายนอกนั้นอันตรายมาก หนุ่มน้อยที่อยู่ในเรือนกระจกอย่างคุณไม่เหมาะที่จะออกมารับลมหรอก"

คนที่อยู่ด้านหลังสองสามคนหัวเราะขึ้นมาในทันที

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย กำลังจะพูดขึ้นมา และชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ จ้าวหย่าก็เดินยิ้มเข้ามา

"เสียวหย่า ออกมาเที่ยวเล่นกันเอง ได้รู้จักกันคือพรหมลิขิต"

"พี่ๆ ครับ พอดีเลยผมมีตั๋วอยู่หลายใบ อีกสักพักเราก็ไปนั่งด้วยกันเถอะ"

ชายหนุ่มคนนั้นดูเหมือนกำลังพูดกับหลินมั่ว แต่สายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่เฮ่อเชียนเสวี่ย

ชัดเจนมาก เป้าหมายของเขาไม่ใช่เชิญหลินมั่ว ทว่ากำลังเชิญฮั่วเชียนเสวี่ย

หลินมั่วอยากจะปฏิเสธ ทว่าฮั่วเชียนเสวี่ยกลับตอบรับทันที "ได้สิคะ แล้วพบกันตอนพิธีเปิดงานนะ"

ฮั่วเชียนเสวี่ยพาหลินมั่วเดินจากไปก่อน

จ้าวหย่าที่อยู่ทางนี้ดูไม่พอใจเลย "คุณทำอะไร?"

"กว่าจะได้ตั๋วเข้างานนี้มันยากขนาดไหน คุณกลับเอามาให้เจ้าขยะนี่"

"แค่ฉันเห็นเขาก็อยากจะอาเจียนออกมาแล้ว คุณยังจะเชิญเขามาทำไมกัน"

ชายหนุ่มยิ้มแล้วยิ้มอีก "เสียวหย่า คุณอย่าเอาตัวเองเป็นที่ตั้งสิ คิดเผื่อเพื่อนบ้าง"

"คุณชายหลินที่ไม่รู้ผิดชั่วคนนั้น เพิ่งจะถูกคุณชายหวงขับไล่ไป คุณชายหวงอยู่โดดเดี่ยวเพียงลำพัง คุณเองก็ต้องคิดถึงความสุขของคุณชายหวงด้วยสิ"

"ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เจ้าหนุ่มนี่หน้าตาสวยมาก ให้อยู่เป็นของเล่นของคุณชายหวงสักสองสามวันจะเป็นไรไป"

ชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังยิ้มเล็กน้อย และพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

เฮ่อเชียนเสวี่ยแม้จะไม่ได้งดงามเท่าสวี่ปั้นซย่าและซ่งจื่อหลานแต่ก็ถือได้ว่างดงามมากเลยเชียว ถึงที่ขนาดทำให้คนทึ่งได้

ชายหนุ่มผู้นี้ คิดอะไรๆไว้กับเฮ่อเชียนเสวี่ยมากพอดู