หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 646

ห้านาทีต่อมา ทั้งสองคนก็มาถึงตลาดของหลินเจา

ตลาดนี้ อันที่จริงมันเป็นพื้นที่ที่เปิดโล่ง

มีรั้วล้อมรอบ ด้านในค่อนข้างจะธรรมดา

แต่ว่า ตอนนี้ด้านในตลาดเต็มไปด้วยคนจำนวนมาก

มีคนที่เดินคนเดียวท่าทางลับๆ ล่อๆ

และก็มีคู่รักที่มาด้วยกัน รวมถึงผองเพื่อนด้วย

ยังมีคนที่อ้วนลงพุงบางส่วนมากับสาวงามและบอดี้การ์ดร่างสูงใหญ่ของนักธุรกิจ

"ที่มาที่นี่ นอกจากพวกผู้ซื้อและผู้ขายแล้ว ส่วนมากก็จะเป็นพวกนักท่องเที่ยว"

เฮ่อเชียนเสวี่ยอธิบาย

หลินมั่วประหลาดใจ "มีนักท่องเที่ยวด้วย?"

เฮ่อเชียนเสวี่ยพยักหน้า "มีอยู่แล้ว"

"ก่อนหน้านี้ฉันก็บอกกับคุณแล้วไม่ใช่เหรอว่า สถานที่แห่งนี้ หลังจากที่หลินเจาตั้งกฎขึ้น ก็มีคนจำนวนไม่น้อยมาวางเดิมพันมวยกัน"

"ตอนนี้คนที่มีเงินนิดหน่อย ล้วนก็ชอบความตื่นเต้นกัน"

"มีการเดิมพันแบบนี้ ก็ย่อมจะดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ธรรมดาอยู่แล้ว

"ไม่อย่างนั้น คนที่นี่ จะทำเงินได้ยังไง?"

หลินมั่วขมวดคิ้ว เรื่องการวางเดิมพันมวยอะไรพวกนี้ เขาไม่มีความสนใจเลยสักนิด

เฮ่อเชียนเสวี่ยเห็นว่าท่าทางของหลินมั่วแปลกไป จึงไม่พูดอะไรต่ออีก

อันที่จริงก่อนหน้านี้เธอเคยมาที่นี่แล้วหลายครั้ง มีอยู่สองครั้งที่ไม่ได้มากับคุณปู่

สิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่ในขณะนั้น ก็คือมาที่นี่เพื่อเสาะแสวงหาความตื่นเต้น

ไม่งั้น เธอคงจะไม่รู้สึกคุ้นเคยกับที่นี่ขนาดนี้

ทั้งสองคนเดินไปข้างหน้า ระหว่างทางหลินมั่วยังคงให้ความสนใจกับคนรอบข้างอยู่ตลอด

แม้ว่าพรุ่งนี้ถึงจะเปิดตลาด แต่วันนี้ก็มีคนจำนวนไม่น้อยนำสินค้ามาจัดแสดงแล้ว

แบบนี้ พรุ่งนี้หลังจากที่เปิดงานแล้ว ก็ยิ่งจะขายได้หมดไวขึ้น

ระหว่างทางที่หลินมั่วเดินมา ก็เห็นของดีอยู่บ้าง

เขาจดตำแหน่งของคนเหล่านี้ วางแผนที่จะซื้อของเหล่านี้ในวันพรุ่งนี้ในตอนที่เปิดตลาด

ระหว่างที่เดินกลับ พวกเขาก็เดินผ่านคนกลุ่มหนึ่ง

ชายหนุ่มหนึ่งในนั้นรีบเดินเข้ามา "เสียวหย่า สองท่านนี้เป็นเพื่อนเธอเหรอ"

จ้าวหย่ายิ้มเหยียดหยัน "เพื่อน?"

"ฉันไม่มีคุณสมบัติที่จะไปเป็นเพื่อนของคุณชายหลินหรอก!"

"มามามา ฉันจะแนะนำให้พวกคุณรู้จัก"

"ท่านนี้ ก็คือคนที่ฉันเคยเล่าให้พวกคุณฟังคนนั้นไงล่ะ ไม่เสียเงินสักแดงเดียว ก็สามารถแต่งงานกับหญิงงามอันดับหนึ่งของเมืองก่วงหยางได้ ที่ชื่อว่าหลินมั่ว คุณชายหลินนั่นเอง!"

คนที่อยู่ด้านข้างก็นึกออกขึ้นทันที สายตาที่มองหลินมั่วนั้นจู่ๆ ก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

มองออกเลยว่า แม้ว่าจ้าวหย่าผู้นี้จะไปอยู่ในเมืองแล้ว ก็ไม่ได้พูดจาให้ร้ายหลินมั่วน้อยลงเลย

จ้าวหย่าเหลือบมองไปที่เฮ่อเชียนเสวี่ย พลางกล่าวอย่างดูแคลน "หลินมั่ว คุณมาทำอะไรที่นี่เหรอ"

"เปลี่ยนเป้าหมายใหม่อีกแล้วเหรอ?'

"คิกคิก ถูกปั้นซย่าทิ้งแล้วเหรอ"

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาคร้านจะพูดเรื่องไร้สาระกับจ้าวหย่า

เฮ่อเชียนเสวี่ยรู้สึกรำคาญแล้ว จึงจ้องหน้าพลางกล่าว "คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง"

"คุณหลินเป็นเพื่อนที่ดีของคุณปู่ฉัน และฉันก็มาเป็นไกด์ให้เขาโดยเฉพาะ!"