หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 645

สุดท้ายทั้งสองก็เปิดห้องนอนสองห้อง

แต่ดูเหมือนว่าเฮ่อเชียนเสวี่ยจะดูไม่มีความสุขเลย “เราออกมาอยู่ข้างนอกแบบนี้ ควรประหยัดเงินไว้หน่อยไหม…

…ห้องหนึ่งราคาตั้งกี่พันบาท แค่ห้องเดียวก็พอแล้ว ทำไมต้องเปิดสองห้องด้วย!”

ใบหน้าของหลินมั่วมืดลง จู่ๆ เขาก็ตระหนักได้ว่าการมากับเฮ่อเชียนเสวี่ยนั้นไม่ใช่เรื่องที่ดี

หลังอาหารค่ำที่โรงแรม เฮ่อเชียนเสวี่ยแนะนำสถานการณ์ในเมืองอู๋ไจ้ให้หลินมั่วฟังคร่าวๆ

ที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นเพียงแหล่งตลาดมืดเท่านั้น แต่ยังรวบรวมบุคคลต่างๆ จากสามเมือง

พวกเขาสามารถขายของผิดกฎหมายที่นี่ได้ ทั้งยังมีของปลอมมากมายเช่นกัน

ดังนั้นคนที่กล้ามาซื้อของที่นี่จึงล้วนไม่ใช่คนธรรมดา

ไม่ว่าจะเป็นคนที่มีอิทธิพลอำนาจหรือจะเป็นบุคคลจากตระกูลใหญ่บางกลุ่มก็ล้วนพาผู้รอบรู้เรื่องกิจการงานมาซื้อของที่นี่กัน เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะเกิดความผิดพลาด

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา กฎหมายและความสงบเรียบร้อยในเมืองอู๋ไจ้ไม่ค่อยดีนัก เพราะมักมีการฆาตกรรมและการปล้นโจรกรรมอยู่บ่อยครั้ง

ต่อมาชายร่างใหญ่ชื่อว่าหลินเจาก็โผล่ขึ้นมาทางด้านอู๋ไจ้อย่างกะทันหัน

คนผู้นี้มีฝีมือที่เก่งกาจและโหดเหี้ยมมาก หลังจากที่เคยต่อสู้มาหลายครั้ง เขาสามารถปราบกองกำลังทั้งหมดและตั้งกฎในอู๋ไจ้

อู๋ไจ้เป็นเพียงตลาดแห่งหนึ่ง ดังนั้นจึงไม่ควรมีความขัดแย้งภายในตลาด

มิฉะนั้นจะถูกจัดการตามกฎของอู๋ไจ้!

เป็นเพราะการจัดตั้งกฎดังกล่าวทำให้กฎหมายและความสงบเรียบร้อยในเมืองอู๋ไจ้ดีขึ้นและไม่มีการฆาตกรรมหรือการโจรกรรมอีกต่อไป

นับวันตลาดมืดแห่งนี้ก็สามารถทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ

อู๋ไจ้หมู่บ้านบนภูเขาที่ตั้งอยู่ห่างไกลแสนไกลสามารถกลายเป็นเมืองที่มั่งคั่งและร่ำรวยได้ขนาดนี้ มีความสัมพันธ์ที่แยกไม่ออกกับการปรากฏตัวของหลินเจา

หลินเจาคนนี้เป็นคนที่มีใจรักในธุรกิจจริงๆ

ตอนแรกอู๋ไจ้เป็นเพียงตลาดมืดที่ซึ่งผู้คนต้องตั้งแผงลอยริมถนนเพื่อขายสินค้า

แต่ต่อมาหลินเจาได้รวมตลาดใต้ดินเข้าด้วยกัน อู๋ไจ้จะเปิดสามวันต่อเดือนและในช่วงสามวันนี้ทุกอย่างจะถูกนำมาขายในตลาดใต้ดินของหลินเจา

ขณะเดียวกัน เพื่อเป็นการดึงดูดผู้คน ที่แห่งนี้จะมีการจัดเรื่องบันเทิงที่น่าตื่นเต้นมากมายในตลาดใต้ดินแห่งนี้

ไม่ว่าจะเป็นการแข่งม้า การต่อสู้ด้วยสุนัข การชกมวย ล้วนมีให้บริการในตลาดใต้ดินแห่งนี้

ดังนั้น อู๋ไจ้จึงไม่ใช่ตลาดมืดธรรมดาๆ อีกต่อไป

ที่จริงพรุ่งนี้เป็นวันที่ตลาดมืดจะเปิดทำการ แต่วันนี้จะมีคนบางกลุ่มที่ไปโชว์ของกันก่อน

ทั้งสองเดินออกมาจากโรงแรม เฮ่อเชียนเสวี่ยก็จับมือหลินมั่วมากุมไว้อย่างเป็นธรรมชาติราวกับเป็นคู่รักกันจริงๆ

หลินมั่วตกใจจนเหมือนถูกไฟดูด เขารีบดึงมือออกและยัดมันลงในกระเป๋าของเขาทันที

เฮ่อเชียนเสวี่ยกลอกตามองไปที่เขา “พี่กลัวอะไรของพี่น่ะ?...

…เมียของพี่ก็ไม่ได้ตามมานี่สักหน่อย จะดึงมือออกทำไมล่ะ…

…ฉันคงไม่ท้องหรอก!...

…เป็นอะไรไป รู้สึกผิดหรือ?...

…หรือว่าการทำแบบนี้มันมีความหมายอะไรกับพี่หรือเปล่า”

ใบหน้าของหลินมั่วเต็มไปด้วยเส้นสีดำ การกระทำของสาวน้อยคนนี้เริ่มอุกอาจมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเห็นการแสดงออกของหลินมั่วแล้ว เฮ่อเชียนเสวี่ยกลับรู้สึกเต็มไปด้วยความพึงพอใจ

แต่ดูเหมือนว่าการจีบหลินมั่วจะทำให้เธอนั้นมีความสุขมาก