หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 659

ทุกคนในห้องสงบลง และในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจ ว่าครั้งนี้พวกเขาเจอคนที่รับมือได้ยากขนาดไหน

เฮ่อเชียนเสวี่ยขี้เกียจสนใจคนไม่สำคัญพวกนี้ พอได้รับเงิน เธอก็จากไปพร้อมกับหลินมั่ว

คนที่เหลืออยู่ในห้องไม่กี่คนมองหน้ากันอย่างมืดมน

“จ้าวหย่า คุณรู้จักใครจริงๆ บ้างเนี่ย”

“คุณอยากให้ฉันโดนฆ่าตายเหรอ”

"นั่นคือคุณหนูใหญ่ของตระกูลเฮ่อ ถ้าวันนี้ฉันทำอะไรเธอเข้า ตระกูลเฮ่อจะปล่อยฉันไว้เหรอ！"

หวงหย่งเหวินกล่าวด้วยความโกรธ

ใบหน้าของจ้าวหย่าเต็มไปด้วยความอับอาย "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"

“นายแซ่หลินก็แค่ไอ้คนไม่ได้เรื่อง”

“ตอนนั้นเขาแต่งงานกับเพื่อนร่วมชั้นของฉันเพื่อเงิน 5 แสนบาท”

“เขาไม่มีฐานะอะไรเลย ฉันจะไปรู้ได้อย่างไรว่าผู้หญิงข้างๆ เขาจะมีสถานะที่แหกกฏสวรรค์แบบนี้！”

หวงหย่งเหวินขมวดคิ้ว "พอฟังแบบนี้แล้ว นี่มันเกาะผู้หญิงกินนี่หว่า"

"หรือว่าคุณหนูตระกูลเฮ่อจะชอบคนที่เกาะผู้หญิงกิน？"

มั่วหลุนพูดด้วยความโกรธ "ของมันแน่อยู่แล้ว！"

“ตอนนี้ไอ้พวกเกาะผู้หญิงนี่ฉลาดนัก”

“เรื่องหลอกผู้หญิงนี่สุดยอดมากล่ะ”

"พวกคุณหนูรวยๆ มันไม่มีสมอง จะถูกหลอกมันก็เป็นเรื่องปกติ"

หวงหย่งเหวินกัดฟันและพูดว่า "ฉันไม่เข้าใจจริงๆ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงเขาตาบอดกันหรือยังไง"

“เป็นแค่ไอ้ลูกกระจ๊อก ยังมีสิทธิ์ไปเกาะผู้หญิงกินอีกเหรอ”

“ถ้าพูดถึงรูปร่างหน้าตา ภูมิหลังครอบครัว การพูดการจา เทียบกับฉันไม่ติดด้วยซ้ำ”

“เฮ่อเชียนเสวี่ยกำลังคิดอะไรของเธออยู่？เธอไปอยู่กับขยะแบบนั้นได้ยังไง！”

หลายคนถอนหายใจอย่างต่อเนื่อง และพวกเขาก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจเช่นกัน

พวกเขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมหลินมั่วถึงโชคดีมากที่ได้คบกับคนที่ทั้งขาว รวย และสวยอย่างเฮ่อเชียนเสวี่ยได้

ฮั่วตงมองไปที่หลินมั่วด้วยความสงสัย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฮ่อเชียนเสวี่ยถึงดีกับชายหนุ่มคนนี้ขนาดนั้น

เรื่องตั้งกองทุนช่วยคนจนแบบนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ไม่มีทางทำแน่ๆ！

เฮ่อเชียนเสวี่ยดูออกว่าฮั่วตงสงสัยอะไร เธอเบ้ปากแล้วพูดว่า "คนเรามันเปลี่ยนกันได้"

"คงเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะเป็นเหมือนเด็กไปตลอดชีวิต！ฉันบอกเอาไว้เลยว่าครั้งนี้จะทำเรื่องมูลนิธิให้ดีแน่นอน ถึงตอนนั้น ต้องทำให้พวกคุณมองฉันใหม่ให้ได้！"

ฮั่วตง "คุณหนูใหญ่ ถ้าคุณทำได้จริงๆ ผมจะบริจาคเงิน 150 ล้านให้กองทุนด้วย！"

เฮ่อเชียนเสวี่ยพูดขึ้นทันที "พูดแล้วอย่าคืนคำนะ！เสี่ยวตงจื่อ ฉันจะจำคำนี้ไว้！”

ฮั่วตงหัวเราะเสียงดัง "ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ต้องห่วง"

“เพียงแค่คุณตั้งใจทำงาน นับประสาอะไรกับเงิน 150 ล้าน ถึงตอนนั้นผมจะให้มากกว่านั้นอีก”

เฮ่อเชียนเสวี่ยสีหน้าไม่สบอารมณ์ "คุณพูดราวกับว่าฉันไม่สามารถทำอะไรจริงจังได้อย่างไรอย่างนั้น"

“เชอะ ครั้งนี้ฉันจะแสดงให้คุณเห็นให้ได้”

ฮั่วตงยิ้มไม่เห็นด้วย

ในความคิดของเขา เฮ่อเชียนเสวี่ยจัดว่าเป็นลูกผู้ดีโดยแท้

แม้ว่าจะมีความคิดชั่วขณะบ้าง แต่ก็กระตือรือร้นได้ไม่นาน จะทำสำเร็จได้อย่างไรล่ะ？