หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 662

สรุปบท ตอนที่ 662 เขาแค่เป็นแค่ขยะที่แอบอ้างบารมีข่มเหงผู้อื่น: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนที่ 662 เขาแค่เป็นแค่ขยะที่แอบอ้างบารมีข่มเหงผู้อื่น – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะหมอเทวดา โดย พลอย ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 662 เขาแค่เป็นแค่ขยะที่แอบอ้างบารมีข่มเหงผู้อื่น จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เช้าตรู่วันที่สอง หลินมั่วออกจากห้องไปก่อน

เฮ่อเชียนเสวี่ยหลับไปหนึ่งรอบและตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นว่าหลินมั่วไม่อยู่ รู้สึกหมดอะไรตายอยากเล็กน้อย

แต่ว่า เธอดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว สวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยลงไปด้านล่าง

เห็นหลินมั่ว เฮ่อเชียนเสวี่ยไม่รู้สึกอึดอัดใจเลย ตรงกันข้ามกลับพูดคุยยิ้มแย้มเหมือนเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

วันนี้ตลาดมืดก็เปิดอย่างเป็นทางการแล้ว

หลินมั่วและเฮ่อเชียนเสวี่ยเข้าตลาดมืดด้วยกัน เข้าไปหาสิ่งของหลายชิ้นที่มีความสนใจในเมื่อวันโดยตรง

ล้วนเป็นยาสมุนไพรที่ค่อนข้างหายาก หลินมั่วซื้อมันทั้งหมด เก็บไว้ใช้งานในวันหน้า

ยาสมุนไพรเหล่านี้ราคาก็ไม่ต่ำ ซื้อไปเจ็ดอย่าง ใช้ไปเกือบห้าล้านบาท

แต่ว่า สำหรับยาที่สามารถช่วยชีวิตแบบนี้ เงินไม่ใช่สิ่งสำคัญอีกต่อไป

สำหรับเตาหลอมยาอันนั้น หลินมั่วก็สอบถามแล้ว

สิ่งของล้ำค่ามากเหล่านั้น เก็บไว้ประมูลขายในตอนสุดท้าย

ทั้งสองคนไม่ได้สังเกตเห็นว่าในขณะที่เดินเล่นๆ อยู่นั้น มีคนหลายคนกำลังแอบมองพวกเขาอยู่ไม่ไกล

คนพวกนี้ ก็คือจ้าวหย่ากับพวกที่ถูกจัดการเมื่อคืน

เรื่องของเมื่อคืน ทำให้จ้าวหย่ากับพวกไม่พอใจอย่างมาก

ถ้าแค่เฮ่อเชียนเสวี่ยก็ชั่งเถอะ ท้ายที่สุดแล้วเธอคือคนของตระกูลเฮ่อ พวกเขาไม่กล้าทำอะไรเธอ

แต่ว่า ที่พวกเขาโกรธมากคือหลินมั่ว

ในมุมมองของพวกเขา หลินมั่วก็เป็นแค่ไอ้หน้าอ่อนที่เกาะผู้หญิงกิน แอบอ้างบารมีความแข็งแกร่งของตระกูลเฮ่อข่มเหงผู้อื่น

พวกเขาสามารถถูกตระกูลเฮ่อจัดการได้ แต่หลินมั่วมีสิทธิ์อะไรมายกมือวาดเท้า

“ไอ้สารเลวคนนี้ ซื้อของเยอะแยะขนาดนี้”

“ใช้เงินของผู้หญิง ใจกว้างมากจริงๆ !”

จ้าวหย่าพูดด้วยความโกรธเคือง

“ใครให้เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเกาะผู้หญิงกินล่ะ ไม่ได้ใช้เงินของตัวเองนี่ ไม่ขี้เหนียวอย่างแน่นอน”

“ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเฮ่อเชียนเสวี่ยชอบอะไรในตัวเขา”

“คนแบบนี้ แม้แต่ถือรองเท้าให้ฉันก็ไม่คู่ควร!”

หวงหย่งเหวินพูดอย่างอิจฉา

ช่วงแรกประมูลขายพวกภาพวาดภาพเขียนโบราณอันล้ำค่า ในงานมีผู้คนไม่น้อยมีส่วนร่วมประมูล เริ่มต้นก็ห้าสิบล้านบาท

หลี่ว์ซานเจินก็นั่งอยู่ในนั้นเช่นกัน การประมูลช่วงแรก เขาไม่ใส่ใจ

ในที่สุด บนเวทีได้โชว์ตำราเก่าเล่มหนึ่งออกมา มองดูแล้วเหมือนมีประวัติศาสตร์อยู่บ้างเล็กน้อย

หน้าจอก็มีการแนะนำปรากฏขึ้นเช่นกัน

“รวมเรื่องเล่าซานหยาง ฉบับเดียวในราชวงศ์ฮั่น ลือกันว่าเขียนโดยหลี่ว์ซานหยาง หมอศักดิ์สิทธิ์แห่งราชวงศ์ฮั่น ราคาเริ่มต้นร้อยห้าสิบล้านบาท!”

หลี่ว์ซานเจินลืมตาทันที ครั้งนี้เขามาเพื่อรวมเรื่องเล่าซานหยางเล่มนี้

ที่เขาเรียนคือวิธีการฝังเข็มที่เส้นซานหยางและจุดฮุ่ยติ่ง ความจริงแล้ว หลี่ว์ซานเจินก็ถือว่าเป็นรุ่นหลังของหลี่ว์ซานหยาง

เพียงแต่ว่า การถ่ายทอดการแพทย์ จุดละเอียดไม่น้อยได้หายสาบสูญไปแล้ว

ปกติหลี่ว์ซานเจินไม่ออกจากเมืองไห่ ครั้งนี้ก็คือได้ยินข่าวว่างานประมูลครั้งนี้มีรวมเรื่องเล่าซานหยาง ดังนั้นเลยมาด้วยตนเอง

ผู้ประมูลขายพึ่งพูดจบ หลี่ว์ซานเจินยกมือขึ้นโดยตรง “สองร้อยห้าสิบล้านบาท”

คำพูดนี้ออกไป ด้านล่างเกิดความโกลาหลทันที ทุกคนตกตะลึงกับตัวเลขของหลี่ว์ซานเจิน

การประมูล มีอย่างที่ไหนเพิ่มตัวเลขสูงขนาดนี้ในพริบตา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา