หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 666

จ้าวหย่าตกตะลึง “เปลี่ยนอีกวิธีหนึ่ง?”

“วิธีอะไร”

หยวนเฟิงพูดอย่างใจเย็น “สู้กันบนเวที!”

จ้าวหย่าตกตะลึง “สู้กันบนเวที?”

“ทำไมล่ะ”

“เห็นได้ชัดว่าแข่งประมูลก็ได้แล้ว ทำไมต้องเรื่องมากแบบนี้ด้วย”

หยวนเฟิงมองเธอด้วยห่างตา “พวกผู้หญิง คุณเข้าใจอะไร”

“ถ้าอยากทำอย่างยาวนานในตลาดของหลินเจา หาเงินไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือดึงดูดผู้คนให้มามากขึ้น”

“ที่มาล้วนเป็นผู้มีอิทธิพลทั่วทุกสารทิศ ไม่มีใครยอมใคร ถ้าหากเกิดการปะทะขึ้นมาจริงๆ ของสิ่งนั้นก็ถูกทำให้ราคาสูงลิ่ว?”

“พูดง่ายๆ ภาพวาดรูปหนึ่ง มีสองอิทธิพลชอบ ไม่มีใครยอมใคร ล้วนอยากจะใช้ราคามากดอีกฝ่าย”

“ผลคือ ภาพวาดภาพหนึ่งราคาสูงขึ้นเป็นสิบเท่า ไม่ว่าสุดท้ายใครซื้อไป กลับไปคิดดูแล้ว ล้วนรู้สึกเสียเปรียบ”

“ด้วยประการนี้ อนาคตยังจะมีใครมางานประมูลอีก”

หวงหย่งเหวินพยักหน้า “จุดนี้ เป็นความจริง”

“ไม่ให้ราคาห่างออกไปมาก แบบนี้ถึงจะทำให้คนที่ซื้อไปไม่รู้สึกเสียเปรียบ อนาคตก็จะกลับมาอีก”

“หาเงินแต่ไม่โลภ ถึงจะทำได้ยาวนาน”

จ้าวหย่าเข้าใจทันทีและพูดทันที “งั้นสู้กันบนเวทีคืออะไร”

หยวนเฟิงยิ้มอย่างเยือกเย็น “ก็คือใช้ความสามารถแย่งชิง!”

“ถ้าผู้มีอิทธิพลทั้งหลายอยากได้ของสิ่งนี้ แต่ราคาสูงจนถึงที่หลินเจากำหนดแล้ว”

“อย่างงั้น ผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ ทำได้เพียงใช้ความสามารถแย่งชิงเท่านั้น”

“แต่ละคนส่งตัวแทนหนึ่งคน ขึ้นไปตัดสินแพ้ชนะบนเวทีต่อสู้”

“คนที่ชนะ สามารถเอาของสิ่งนี้ไปได้”

“ทำแบบนี้ คนชนะก็ได้ใจเป็นธรรมดา”

“และคนแพ้ ไม่พอใจเป็นธรรมดา หลังจากกลับไป จะหาผู้มีฝีมือเยี่ยมยอดใหม่ เพื่อกู้หน้ากลับมา”

“ด้วยประการนี้ คนที่มาที่นี่มากขึ้นเรื่อยๆ ก็จะทำให้ตลาดสามารถเจริญรุ่งเรืองมากขึ้นเรื่อยๆ !”

“หลินเจาคนนี้ เป็นนักธุรกิจที่ฝีมือสุดยอด!”